Jump to content

Page:Eisagogiki-Didaskalia.pdf/44

From Wikisource
This page has been proofread.
Ῥωμαίϊκα Βλάχικα Βουλγάρικα Ἀλβανίτικα
χίλια οὔνα χίλιατα ννῦ μίε 1050
δύο χιλιάδες οὔνᾳ ννίλλη δβέ χίλιατι τιοῦ μίε
καὶ μετρᾷς σσή νούμιρη ἢ πρώησσ ἐδε νουμιρών
ὅσον θέλεις κᾴτου βρέη κόλκου σάκασσ σά τατούασσ
ἕως εἰς τὰ μιλιούνια. πᾳν λά μιλιούνια. τούρη νὰ μιλιούν. γκίρ μπᾴ μιλιούν.
Πλὴν σὲ ἐρωτῶ Μα τέ ντρέπου Τόκου τεόπιτβαμ Πῶ τᾴ πιούεσσ 1055
ποῦ ἤσουν ἴου φούσση κάτε μπέσσε κοῦ κιὲ
ποῦ κάθηκες ἰου κυρούσση κάτε ζάγηνα κοῦ κούμπε
ποῦ κρύφθηκες ἴου τεασκουμσέσση κάτε σεσκρῦ κοῦ οὐμψέε
ποῦ συργιάνησες; ἴου τεπριημνάσση κάτε σεσσέτασσε κοῦ οὐμπαρίτε
Τώρα ἐλᾶτε Τώρα βηνίτζη σέκα τώητιτε τανῦ ἰάκᾳννι 1060
νὰ κρατῶμεν σετζᾴνιμου τᾴ τέρζημε τᾳ μπάημᾳ
τὰ κωμπολόγια ὄρλλε πρωηνίτζητε τᾳσπίτᾳ
καὶ νὰ γονατίσωμεν σσή σεντζινουκλέρμου ἢ τά σέτιμε νά κολέντζη ἐδέ τᾳπᾳργκιούνεμι
εἰς τὸν θεόν λά τουμνιτζᾴου νά κώσποτ ντᾴ τερᾳντίτ
καὶ νὰ τὸν παραπαλοῦμεν σσή σελουπᾳλᾳκρασίμου ἠ τά κώ μόλημε ἐδέ τά λιούτεμι 1065
διὰ νὰ πάρωμεν σέ λόμου ζὰ τὰ ζέμημε τᾴ μάρμᾳ
ἀπὸ αὑτόν τέ λα νέσου ὀτ τώη γκὰ ἀῆ
τὴν συγχώρησιν λλιρτᾳτζιούνια πρωστάαννετο τᾳντίερατ
τῶν ἁμαρτιῶν ἀ ἁμαρτύελορ ὀτ κρεχόητε τᾳγκηνάχαβετ
καὶ νὰ ἀποκτήσωμεν σσὴ σέ ἀμηντᾴμου ἠ τά στετζημε ἐδέ τᾴ φυτόημα 1070
τὸν παράδεισον παράδεισλου παράδεισοτ ῤῥάκωτ παραδείσνα
ἀμήν ἀσσῆτζε σέ χίπα τάκα τά πίτητ ἀστιοῦ τᾳγιέτ