Jump to content

Page:Charaktery - Nalkowska.djvu/27

From Wikisource
This page has been validated.



EMILJA ALBO ROZTARGNIENIE LOSU. W oczach Emilji jest zdumienie. Jest odrębna od swego losu, więc nie zna spokoju. Stworzona była zapewne, aby odnieść zwycięstwo. Pełna ufności, czekała tylko na moment oznaczony, w którym zdobędzie świat. — Była parę razy królową balu i oświadczył się jej jeden książę. Jeszcze to jednak nie był czas, jeszcze mogła spokojnie czekać na orzeczenie, sąd, na wyrok ostateczny świata.

Odkąd odszedł od niej kochanek, poprostu dlatego, że wolał inną kobietę — Emilja nie może nic zrozumieć. Umiałaby może znieść taki cios, gdyby był dziełem przypadku. Ale jasne się stało, że oto przeznaczone jej jest poniżenie. Musi ukrywać swój płacz po nocy, musi zwracać się do ludzi co pomoc, musi nosić podarte ubranie — i nie wie, jak się to robi. Każde z niepowodzeń jest dla niej

23