í !Ó CATILÍNA agus Serḃius SuLLae, beirt ṁac Serḃií, agus L. Ḃargunteius, agus Ouintus Annius agus M. Portius Laeca, agus L. Bestia, agus Curius. Ṫáinig ann as órd na roDairí, M. FuLḃius UasaL, agus L. StatiLiuṡ, agus P. Gabinius Capito, agus C. CornéLius. Ṫáinig ann, Leis, ó sna tuaṫiḃ agus as na saor-ḃaiLtiḃ, mórán daoine a ḃí uasaL sa ḃaiLe. Agus ḃí ann, a gan ḟios náċ mór, páirteaċ sa ċeiLg, uaisLe náċ riactanas a ṫug ann iad aċ súil Le forLáṁas. Aċ ḃí na fir óga go Léir, go mór mór na h-uaisLe óga, i ḃfaḃar d’á raiḃ beartuiġṫe ag CatiLína. Ar a suaineas dóiḃ ní raiḃ bac orṫa maireactaint go rabairneaċ nú go sóġaṁaiL, aċ ba ṫúisge Leó suaṫaḋ ’ná suaineas, cogaḋ ’ná síoṫċáin. Ḃí daoine ann an uair sin agus déarfidís ná raiḃ M. Licinius Crassus gan eóLus ar an gceiLg; go raiḃ a ḃíoḋḃa, Cn. Pompeius, ’n-a ċeann ar ṁórṡLuaġ agus gur ċuma leis cad í an ċóṁaċt a ġeóḃaḋ buaḋ i gcoinniḃ an ḟir sin, agus go raiḃ deiṁne aige, Leis, d’á n-eiriġeaḋ Le Luċt na ceiLge go mbeaḋ sé féin ’ n-a rí orṫa.
- mul Aċ do ḋein rainnt ḃeag daoine ceiLg
eiLe roimis sin i gcoinniḃ an stáit, agus ḃí CatiLína orṫa. Déarfad focaL i dtaoḃ na ceiLge sin ċóṁ fírinneaċ agus ḟéadfad é. Nuair a ḃí L. TuLLus agus M. Lepidus ’n-a gConsuLaiḃ do triaLaḋ P. Autronius agus P. SuLLa mar ĠeALL ar ḃreabaḋ agus do daoraḋ iad. Tamal beag ’n-a ḋiaiḋ san do daoraḋ CatiLína i gcoir airgid aisig, agus ḃí sé gearrṫa ó’n gconsuLaċt a ḋ’iarraiḋ, mar ní raiḃ ar a ċumas a ainim do ċur isteaċ ċuige Laistiġ de sna Laeṫantaiḃ a ḃí ceapaiṫe. Ḃí, sa n-am gcéadna, fear óg uasaL sa
