This page has been validated.
ZOFIA CASANOVA.
Krople wody.
Są krople wody, niby łzy promienne,
Co ledwie błysną — ulotnią się z oczu;
Są niby perły, co w morskiem roztoczu,
Drgną i wnet uschną w południe wiosenne.
Są krople wody, niby wieczne fale,
Co swym naciskiem kruszą halne stoki;
Co żłobią drogi podziemne — w głębokiej,
W nieprzeniknionej granitowej skale.
Dwie krople wody! Jakże niepodobne:
Jedna się rodzi i natychmiast ginie —
A druga czasów urąga lawinie
I kamienieje w urwisko żałobne.
