Nangagi ang duha ka bulan.
Si Leon nga atua sa Manila, nagasubó uyamot. Kanunayng nagakubá ang iyang dughan, maluya ang iyang lawas ug usahay, sa dili lamang hibalu-an, sa iyang mga matá mobul -og ang mga luha...
May duha na kabulan nga siya wala makadawat ug sulát gikan sa Sahagon. Ni ang iyang amahan, ni si Siding, wala manghinumdom gani sa: pagpadala kaniya maskig usá na lamang ka balitá Ug kadtong ilang kahilom-kahilom nga sulu semana kanunayng managsulat,-nakapahibulong kaayo kang Leon, kaniya nakapunó sa kahadlok. ¿Unsa kala ang nahatabó sa iyang amahan, kang Kapitan Jántoy ug Siding?
Nagsulat siya sa iyang lungsud, ug walay mitubag; mangutana kanunay sa iyang mga kauban, ug ang tanan masig-iyahay lamag pangambut. ¡Niadtong iyang duhaduha ug kahadlok, walay maskig unsang nakahatag kaniya labing diyutayng kahayag Usahay hinoon, iyang pagahialinggatan nga ang iyang mga kauban magatan-aw kaniya sa nsá ka tinan-awang inubanan sa dakung kalooy...
Usa ka hapon nianá, ¡halandumong hapon alang
