Si Leon nagamakuli sa pag-uyon sa kabubut-on ni Kapitan Awing ug Kapitan Jantoy. Siyang wala gayud mahilayo sa Sahagon, nga na-anad sa pagpangga sa iyang ginikanan, nga namatuto sa paghoyhoy ug, unya, sa mga halok ug parayeg ni Siding, ¿nganong ipahilayo karon nga, kung mahibulag siya sa iyang lungsud, kung dili niya mabati ang kainit sa pag-amoma sa iyang ginikanan, kung dili niya igakita si Siding, mahimo mang Ispidno ang iyang kinabuhi? ¿Nganong pa-antuson pa siya? ¿Unsay sapayan alang kaniya sa kinaadman nga dili man kinahanglanon aron mahingpit ang iyang kabulahanan ug aron kadungagan ang kahimugawayan sa iyang pagpuyo?
Tungud niini, sa pagsulti kaniya ni Kapitan Awing nga sa dili madugay pagikanon na siya padulong sa Manila, linagbisan ang kasingkasing sa kasakit, siya milo-um paghilak....
Apan, hugut kaayo ang kabobut on sa mga tigulang, ma initon uyamut ang ilang tambag, gilukmay siya sa mga malumong pulong, nga sa katapusan, bisan linumsan sa kasubo, siya mi-uyon na lamang.
