hinambal silá sang mga misa, mga santos, malain nga mga
patubás, apang wala'y sapayán sini hinguyangon nila ang ila
mga sinuptan sa mga bató kag mga butang nga naghalín sa
Europa. Nasayran nga ang manog-alahás abyan sang Kapitan
Heneral kag indì makabig nga walâ sing pulós ang magpakigabyan sa iya kon anó ang matabô.
Si Kpn. Basilio nag-abót kaupod sang iya asawa, sang iya anak nga si Sinang kag sang iya umagad, nga handà sa paghinguyang sing indi magkubós sa tatlo ka libo ka pesos.
Si Utod Penchang yadto didto sa pagbakál sing isá ka singsing nga may mga brilyante nga gintug-an niya sa Birhen sang Antipolo: ginbilin niya si Juli sa baláy nga nagsauló sang isá ka diutay nga tulon-an nga ginbaligyà sa iya sang Kura sing duha ka sikapat, nga may kap-atán ka adlaw nga indulhensya nga gindulot sang arsobispo sa tanan nga makabasa ukón makapamati nga ginbasa.
— Hesus!— silíng sang maayo nga tumolùo kay Kapitana Tikâ.— Inang kailó nga sulogùón nagdako dirí subong sang uhong nga gintanúm sang dwende! ... Ginpabasa ko siá sang diutay nga tulon-an sa mabaskog nga tingog indì magkubós sa kalim-an nga pagsulitsolit kag walâ gid sing nahawiran sa iya panumdoman: ang iya ulo daw alát, punô lamang samtang yarà sa tubig. Ang tanán, sa pagpamatì sa iya, patí ang mga idû kag mga kuring, makakuhà kitá sa magkubós sing duhá ka pulò kag limá ka indulhensya!
Tinungtong ni Simoun sa ibabaw sang latók ang duhá ka maleta nga dala niya; ang isá dakûdakô sangsa isá.
—Walâ kamó sing luyag sang mga alahas nga pinulog bisán sang mga bató nga indi tunay ... Ang ginang, — hambal niya nga ginpatuhoy kay Sinang,— maluyag sang mga brilyante.
— Inâ, hùo ginùo, mga brilyante kag mga brilyante nga dumaan, mga bató nga sinadto, nahibal-an mo?—sabát ni Sinang. Si tatay ang mabayad kag si tatay maluyag sang mga butang nga dumaan, ang mga bató nga sinadto.
Si Sinang naglahóg sa madamò nga linatín nga nahibal-an sang iya amáy kag sa diutay nga indì maayo nga nahibal-an sang iya bana.