ဝိနီတဝတ္ထုဖြတ်ထုံးများ
၂၆၃။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးအား အိပ်မက် မြင်မက်သဖြင့် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား"ငါသည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်လေသလော"ဟု တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန်းသည် မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။ ရဟန်းအိပ်မက်မြင်မက်၍ သုက်လွတ်ခြင်းဖြင့် အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကျင်ကြီး စွန့်စဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်ထား၏။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် လွတ်စေလိုစိတ် မရှိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကျင်ငယ် စွန့်စဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကာမဂုဏ် အကြံအစည်ကို ကြံစည်တွေးတောစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ကြံစည်တွေးတောသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရေနွေးဖြင့် ရေချိုးစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။
ရဟန်း သင်သည် အဘယ်စိတ်ရှိသနည်းဟု (မေးတော်မူရာ)
မြတ်စွာဘုရား တပည့်တော်သည် လွတ်စေလိုစိတ် မရှိပါဟု (လျှောက်ထား၏)။
ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေနွေးဖြင့် ရေချိုးစဉ် သုက် လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ် အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၆)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် လွတ်စေလိုစိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ ရေနွေးဖြင့် ရေချိုးစဉ် သုက်မလွတ်ချေ၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ်မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးအား အင်္ဂါဇာတ်၌ အနာပေါက်သဖြင့် ဆေးလိမ်းစဉ် သုက်လွတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း လွတ်စေလိုစိတ် မရှိသော ရဟန်းအားအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၈)
