Nsusu tu munti
Jalea câńiloru —
Jalea Armâńiloru
Nsusu tu munti-aurlâ câńil'i,
Picuraril'i plâng acasâ:
Voru si s-ducâ tra s-l'i-anganâ,
Ma mul'erili nu-l'i alasâ,
Câ chirdurâ oili toati,
Şi nu potu tra s-l'i hrâneascâ —
S-mutâ perlu cându l'i-avḑâ,
Mintea sta si si-alâceascâ!
Nsusu pri ḑeanâ-aşteaptâ bacil'i,
Cu sfârlicili tu mânâ,
Ma nu vedu iuva, mâraţ'li,
Ni cupie, nicâ stânâ;
Şi când fugu, bâtuţ di jali,
Munţâl'i gol'i di oi mutrescu;
Dupâ nâşi di foami câńil'i
Pisti ḑenuri ma zghilescu!