Köňüller köşkünde hyýalyň hany
Öwlady-hüňkara meňzär hükümli.
Aşyk çeker nalany,
Ýada salar läläni,
Ýerde beşer patyşahy,
Hudaýymnyň halyny,
Gamzaň garakçysy salar talany,
Kirpigiň ok, gaşyň ýaýdyr çekimli.
Gözelleriň waspyn etseler kanda,
Älem agzy tamam jem ola sende,
Tä jan bardyr bu tende,
Arzumendim bar sende.
Adyň Ruma düşdi, owazyň gitdi Hinde,
Leýli saňa kenizek, Züleýha bolsun bende
Men hem seniň derdiňden galyp erdim dermende,
Bagda biten gülçihre sen bulgur bakymly.
Yşkyň ataşyny saçyp sen düze,
Jan polatdan bolsa, dözmez bu köze,
Gonsa dilber, bu köze,
Zyban geler her söze,
Görküň Güneşi dogsa, ne san bardyr ýyldyza,
Alma zenehdana, bu kümüş ýüze
Syýa zülpüň suratkärdir dökümli.
Humaý oturyşly, laçyn turuşly,
Kebuter topukly, maral görüşli,
Täze helal gaşly, merwerit dişli,
Tawus guş zynatly, Dawut towuşly,
Tezerw şiweli, käkilik ýörişli,
Tugun guş timarly, tarlan bakymly.
Baglanyban çyksaň şiddeýi-gülzar,
Husnuň hyýalaty älemni aldar,
Aşyk aýdar: “Eý dildar,
Husny Güne taý dildar,
Tapar hajyň sowabyn –
Her kim bir garyp goldar,
Magtymguly, sen dek görmedim, dildar,
Bu jana taraly, köňle ýakymly.
