Loai cârliglu
Loai cârliglu cu tâmbarea,
Feciu însusu, însusu, cârarea –
Si-ńi mi ducu la oili ml’ioari,
Trâşi tu munţâl’i cu ńioari;
Si-ńi mi ducu şi la mâtriţi,
Ca livendili fitiţi;
Di-aculo la-alanti ńeali,
La caleşili a meali.
Câtu işii ma-nsusu di hoarâ,
Cânta pul’il’i si-ńi mi moarâ!
Câtu u loai în partea stângâ –
Cânta cuclu si-ńi mi frângâ!
Cându-agiumşu ningâ Nana,
Pitrunicl’ea ńi-tâl’e bana
Cu-a l’ei boaţi suschiroasâ,
Cu cântarea-l’i mult jiloasâ!
Cum feciu giuglu, giuglu-ḑeana,
Unu birbil’iu scriatu cu peana
Jili inima-ńi mâratâ
Cu cântarea lui muşatâ –
Vimtulu şi-iarna si-ńi lu batâ!
Nâsu mi feaţi tra si-ńi plângu,
Di-ńi sicai ocl’iulu astângu;
Îńi bâgă dorlu tu cheptu,
Di-ńi sicai şi-ocl’iulu andreptu.
Câ-şi cântă cânticu di vreari,
Cânticlu-ali prumuveari,
Di-ńi plânḑea ş-fântâńili
Iu bea apâ ḑânili,
Ḑânili dal’eanili,
Zvelti ca fidanili;
Iu bea apâ ş-vrutili,
Ńerlili cu sutili;
Iu s-discurmâ featili,
Featili, muşatili
Ţe-ńi ardu hicatili –
Foclu s-li-ardâ ńeatili!
Iu s-discurmâ ş-ţerbili,
Pul’il’i ş-câprioarili
Cându-apuni soarili
ʼN munţâl’i cu ńioarili!...