La sumënza y chël, che sëna
La sumënza y chël, che sëna.
N di, che fova truepa jënt un pra l auter, ch' ie unida dala zità a scuté su Gejù, i à ël racuntà chësta parabula. N uem ie jit ora te si campania a sené. Fajan chësc lëur tumova na pert dla sumënza sula streda, y univa zapeda sot, o che i uciei dl' aria se la pecova su. Na pert tumova anter i spinacians, y univa safuieda. Na pert tumova sun crëps, y no pudova fé ravisa. N' autra pert finalmënter ie tumeda sun bona tiera, y à purtà frut cënt per un. Pona à Gejù metù pro: Chi à urëdles per audì, aude! I discepuli, che no ntendova sta parabula, à prià si Maester, che ël la ulëssa spieghé. Y Gejù dij: A vo iel dat de cunëscer i sucrëc dl rëni de Die; i autri alincontra l aud en parabules acioche udan ëi no vëije, y audian ëi no aude. Chësc po ie l senificat dla parabula. La sumënza ie la parola de Die. Chëla che toma sula streda ie chëi, che la scota su, ma prësc do vën l malan, y i la tol dal cuer, acioche ëi no crëie y no se selve. Chëla che toma anter i spinacians ie chëi, che la scota su, ma po vën chësta safuieda dala richëzes, dai plajëies, y dala cura per la cosses de chësc mond. Chëla che toma sun crëps ie chëi, che la scota su gën, y crëi per n pue de tëmp, ma al tëmp dla tentazions toma ëi da nuef. Finalmënter chëla, che toma sula bona tiera ie chëi, che la scota su cun bon cuer, la usserva, y porta fruc n pazienza.