La reposta di uemes ai lamënc dla fenans
La reposta di uemes ai lamënc dla fenans.
Donca a nëus uemes toca śën
A ve dì o fenans nosta rejon!
Scutëde su, se sëis bones mbën
Y uderëis chi à plu crëujes y aflizion!
Nëus zacan fan mutons drët valënc,
N'an deguna idea de se maridé,
Fan devoc y jan ai sacramënc
Y se on vadagnà gran biei dinei cul ziplé.
Ma do che s'on metù a jì a mutans,
Sonse nce nëus deventei sch' i malans.
La mutans ncominciova de nëus de s'namuré
Y suvënz dijoveles: ie ne poss plu te lascé.
Y audì tel paroles da mutans beles y blòtes,
Che semiova mpo delviers y no vesoles.
Nce nëus ulan vester da uemes y maridei
Ma puere tëigli! son stac ngianei!
Y un de chisc fovi mefun nce ie;
Che ova na nevicia, che fort dijova;
Tueme debota, per amor de Die,
Scenò ie devënte mata, per me nia jova!
Y ie a udëi, che mia nevicia va ora de sé
Ei tëut debota la lizenza de la maridé
Y jit sonse a cumpré ite or y arjënt,
Y spendù ei tan de grosc da fé spavënt.
O stat sonse bën n drë tëigl
Cumprà ei pa drë del dut,
Perfin la slapa y l cnëidl
Y n ueia dela noza fovi bele n puer' mut.
pagina:26
O tan gën essi lascià vester dut nia,
Trat zeruch, tëut l fagot y pià via;
Ma ne pudovi – l cuntrat ovi bele fat.
Nscila iela a ulëi cun na muta fé damat!
Ma enghe a tré zeruch, me fovel massa stlet
Y po la nevicia m'ess fat gor vel' traghët,
che la m'ess bincià vel' de mel,
O che la me foss juleda ti uedli sch n spurvel.
Y per chësc jit sonse mefun drët da trazenëus y plan
Per vester cula nevicia déi adum dal seniëur caplan
Y ruà sonse dant l autere bradlan
Per tuché per fort ala nevicia la man.
Y ilò a respuender: Seniëur sci, n iede sëul
La gotes me sprizova ora di uedli sciche l lat ora del chëul
Ma la nevicia filza da rì, à bën dit debota: se????
Y ëila foss mo ilò sun cianceleda
Dala cuntentëza ncanteda,
A cinië de sci – seniëur sci – sci – sci
Sce i testimonesc n'ess pa di': l'ie ëura de sci.
Ma per me cie spavënt
Percie stat ne sonse plu da nlëuta nca cuntënt.
Y vo fenans ëis mo l curagio de se lamenté
Do tantes che nëus se s'on durà per ve maridé!
Chël savëis pu o fenans: bele dant
Y l ova pu dit suvenz chl uem acort y grand:
Che a se maridé ne n'iel degun spas.
Cul matrimonio la fëna pierd i dënz y l uem deventa las.
Ma per chësc nëus uemes ne se lamenton
Do che sonse maridei.
A nosta fenans i ulonse fort bën,
Sebenche da ëiles, sonse screditei.
Danz datrai n'iede ieles sajëules y daulëimel
les se lamënta prësc de chësc prësc de chël
Ncuei ales mel al cë, duman mel al spinel,
Y la gauja dài, a avëi maridà n tel ël.
No no ne ve lamenteve fenans:
Se sëis maridedes
Ne ve cruziëde per la vedla mutans
Ch' ëiles ne n'à pa sche vo cercuenies no fanedes.
L ie bën vëira che on mutons da zidlé
Na gran crëusc a ulëi n pue' pensé;
Ma chëst o fenans ie vost ert,
Sëis pu vo che ulëis minechie sté n pert.
Y nëus puere uemes che musson
Di y nuet sfadighé y lauré,
Son nëus che vadagnon
Y penson per fëna y mutons y i zidlé.
pagina:27
Donca deguna marueia
Se la dumënies vedi n' pue' te usteria,
la fëna me craunia dala mueia,
Che ne la tole cun me n cumpania.
A cësa dala sciessa ne vëni mei
Ma plutost n pue' dala luna,
A messei tirà ora i stivei,
Per ne descedé la fëna che snortla y l pitl te cuna.
Chësc ie danz vëira
Che se la fëna se dessëna
Devëntela ghiela sch' na cëira.
Cun dënz ëila zana Y deventa riata
Y sveia: uem te me fej deventé mata.
Y po chi ne foss pa nfugà
A audì che la fëna vuel fé sci n fum cësa y i tublà?
Y per chësc ei danz dit: scota pa pu nvidiëusa,
N vester plu nscì dessenëusa.
Che percie ne te devëntes mata
N dumënia te tulerei cun me te ustaria a maié na prata
Y la fëna a audì chësc, à l cuer inò cuntënt
Y disc bel chiet via: "O ie é bën n uem valënt".
Udëise fenans śën, coche sëis tratedes
Do che sëis maridedes.
Y po ulessais mo ve lamenté,
Y se mëter contra uem; che tant muess' pensé?
Canta chël, ma gor vendëta ulessais mo fé?
O puera totles messëis n pue' pensé,
Che nëus no cun maioches y gherneies,
Ma dutes deberieda ve pudessan ve fruzé cun cater sveies.
O scutëde, scutëde fenans Y no ve lamentëde plu
Che sëis plu furtunedes dela mutans,
Ch' ëiles na tel bela sort n'ales mei abù,
De giapé na resposta tan de cuer y nia da fascian
Da si uemes, che ulëss avëi fenans dl viers,
Mo de chëles da zacan!