L pëtler
L pëtler.
Me tulëss' pa pu Idie dal mond,
Po ëssi almanco pesc y gheneda
Do chësc viver plën de meseria,
Ie puera persona desfurteneda:
Mustrëde pietà
De mi puvertà!
L ann passà m' ie mort mi pere,
L' oma n' ei bele giut no plu,
Parënc, cunescënc, fredesc o surans
N' ei mei abù no cunesciù.
Son dlonch udià,
Da duc schivà.
Muesse durmì suvënz alalergia,
Per l plu drët stanch y plën de fam,
Zitran da frëit y mel furnì
Ëssi pu almanco n puech de pan!
L vester puer'
Fej mel al cuer.
Per la limojina, cësa per cësa,
Muessi prië belau me teman;
Ve l dije, segur, l ie burt y crudel
A jì per la vita zitran y bradlan
Cie ei pa fà,
Puere desfurtenà?
Sce Idie me lascëss' pa pu murì,
Po ëssa segur mi dulëur na fin,
Po n' ëssi plu drë de messëi patì
Y deventësse cuntënt defin.
Che la devënte nsci
Prëi uni di.