Kók emen
Qırq úshinshi jıl.
Jawınlı gúz.
Watan ushın sawashta júrmiz.
Ízıldaǵan oqlar ishinde,
Úsh jaz ótti. Taǵı keldi gúz.
Shineller suw, júrdik ilgeri,
Ólimdi de pisent qılmadıq,
Basqınshılar hújimge ótti,
Biz de attıq, attıq tınbadıq.
Ǵázep penen qarap dushpanǵa,
Kekli soldattay tur kók emen,
Shaqaların shırpısa da oq.
Tip-tik qáddin úymeydi tómen.
Tereń urıp tamırın bekkem,
Ósken slavyanlar-rus jerinde,
Shıdamlılıq boyına sińgen,
Tań qalǵanday kúsh bar ózinde.
Biyik boyın kókke kóterip,
Jeńiske isenip turdı ol,
Jawınday jawǵan oqtıń astında,
Qaytpay turdım kók emendey sol.
Barlıq soldat solay isledi,
Kók emen tur serjanttay qatıp,
Bizge buyrıq berip, ózide
Kórinedi turǵanday aytıp.
Solay boldı. Biraqta maǵan,
Oq tiygende, tiydi emenge,
Meniń qolım, onıń shaqası,
Sındı. Al, men quladım jerge.
Ol tikke tur ele. Ashıwlı,
Jaw aldında iyilgen emes,
Onı zorlap kúsh penen hárgiz,
Iyildiriw hesh múmkin emes.
Sol waqıtta medsestra Zoya,
Juwırıp kelip súyep aldı,
Meni keyin alıp shıqtı ol,
Al, kók emen tik turıp qaldı.
Ótip ketti sawashlı kúnler,
Pitti qolım sál-pál qıysayıp,
Jolım túsip emendi kórdim,
Ol da ósken shaqasın jayıp.
Dáslep onı tanımay qaldım,
Jasarıptı oq tiygen aǵash,
Kórinbeydi sınǵan shaqalar,
Bolmaǵanday bul jerde, sawash.
Tanıdım tek qalıń qabıǵın,
Jırıp ótken oqtıń izinen,
Elesledi kózime Zoya.
Alıp shıqqan ottıń ishinen.
Paraxat kúnlerde gezlesip,
Otırdım da emen túbinde,
«Mehriban qız qayda eken? — dep
Kóp oylandım Zoya jóninde.
Sonda maǵan samal sıbırlap,
«Ol qız aman» — degendey boldı.
Japıraqlar turdı shıtırlap,
Zoya kúlip kelgendey boldı.