Hišće Serbstwo njezhubjene
nadpis | Hišće Serbstwo njezhubjene |
---|---|
awtor | Handrij Zejler |
lěto | |
žórło | http://texty.citanka.cz/ |
licenca | public domain |
nota | stary prawopis |
Hišće Serbstwo njezhubjene,
swój škit we nas ma,
nowy duch wšo wosłabjene
sylnje pozběha:
Bóh je z nami, wjedźe nas,
njepřecel so hižom hori,
Serbjo, Serbjo wostanu, Serbjo dobudu!
Jeno złósć so na nas měri,
by nas póžrěła,
njech pak zawistna so šćěri,
njech so přisłodźa:
Bóh je z nami, wjedźe nas,
njeprecel so hižom hori,
Serbjo, Sierbjo wostanu.
Serbjo dobudu!
Zaspanć žadyn pokhwaleŕski
Serba njezluda,
swobodny duch rjeńši serbski
křidła rozšěrja:
Bóh je z nami, wjedźe nas,
njepřecel so hižom hori,
Serbjo, Serbjo, wostanu,
Serbjo dobudu!
Serbow khwalbu, serbske słowo
přemóc njeskazy,
Serbstwo rozsylnja so z nowoh'
w krasnej Łužicy:
Bóh je z nami, wjedźe nas,
njepřećel so hižom hori,
Serbjo, Serbjo wostanu,
Serbjo dobudu!
Serbska Klio nowe mjena
wšědnje zapisa;
Łužica njej' přewinjena
a so nepodda:
Bóh je z nami, wjedźe nas,
njepřećel so hižom hori,
Serbjo, Serbjo wostanu,
Serbjo dobudu!