G'azal (Muhammad Shayboniy)

by Muhammad Shayboniy

1

Qurding bari sultonlar bu iydi qiyomatni
Men nechaki tortarmen, ey shayx, riyozatni.

Ey hojiyi mavlono tingla, bu na g‘avg‘odur
Bu ravzai davlatdur, chol iydi saodatni.

Bu iydi saodatda keldi bari sultonlar
Jomi mayi ishrat tut, ur tabli bashoratni.

Ko‘rding bizi iyd oyi betobmizu log‘ar
Zohid bila sufiyga qildi bu ishoratni.

Aybu mayu ma’ni na so‘fiy sanga odatdur
May ichgilu inson bo‘l, qo‘y so‘fiy bu odatni.

Tasbeh ridosinda, ey shayxi malomatpo‘sh
Tut domi mayi sofiy qo‘ygil bu alomatni

Qad qomating ey mukriy Shayboniyga hech boqmas
Ey soqiyi gulchehra ko‘rsat qadu qomatni.

Haq berdi sarofroziy Shayboniyga kam tun kun
Bosh uzra qo‘yubdur ul bu toji ibodatni.

2

Dard g‘am bechora ko‘nglum sori oqildi yana,
Meni ko‘rub ishq o‘ti boshtin yana keldi yana.

G‘unchadek ko‘nglum g‘am hijronidin qon bog‘lodi,
Mujdayi vaslin eshitib, ko‘nglum ochildi yana.

Hajr o‘tinda notavon jismim firoqing kechasi,
Sham’dek boshtin-ayoq firqatda yoqildi yana

Qezlob erdim ishqini eldinu lekin naylayin,
Holatim Majnun kibi olamg‘a yoyildi yana.

Firqat otidin yeqildim, yor keldi so‘rg‘oli,
Ey Shayboniy, yor dardingg‘a davo qildi yana.

3

Yuzungni ko‘rdum ul chortoq ichinda,
Ochilmish toza gul yoproq ichinda.

Tabassum qilsang ul g‘uncha labingdin,
Degaysen bol tomor qaymoq ichinda.

Necha ko‘zloding, ey ra’no g‘izolim,
Meni yondurmog‘il avloq ichinda.

Qaram qilg‘il, kel emdi, ey azizim,
Uturg‘il didayi mushtoq ichinda.

Jahonning ko‘zi hargiz ko‘rmishi yo‘q„
Na qildi lablaring so‘rmoq ichinda.

Kel ey soqiy, yukunub bir ayoq tut,
Mango dilbar bila qishloq ichinda.

Mango javr aylading, ey bag‘ri toshim,
Ko‘ngulni soqlomay dil toq ichinda.

Muxolif Vaxshni qishlab tururda,
Turush bermay turur turmoq ichinda.

Cherikning gardini ko‘rmoy qochiptur
Masaldur:—Qul qochor o‘rmoq ichinda.

Shayboniyg‘a beribtur nusratin qaq,
Qovub men xusrav(ni) chaqmoq ichinda.

4

Ey oqilon, ey oqilon, tark et, sen emdi bu jahon,
Jon bulbuli parvoz etar manzilgohidur osmon.

Butxonani vayron qilib, mayxona obodon qilib,
Gulxan emasdur manziling, gulshan havas qilg‘il ravon-

Barham uroyin aqlu hush, vayron qiloyin nafsi xush,
Begonani oshno qilib, tun-kun kuzaygil baxti xon.

Qo‘nglum g‘amin beg‘am qilib, haq dardini mahram qilib-
Bo‘lsa jarohat em qilib, bo‘lg‘il tabibi mehribon.

Tortib Samarqand lashkarin, yurub mo‘g‘ul ustiga men,
Islom tig‘in tez etib, barham uroyin qolmoqon.

Islom men-islom men, kufforu kufri naylasun,
Kuffor bexin kesoyin, qolmosun andin hech nishon.

Shahboz bo‘ldi chingizi, semurg‘u anqo qoydadur.
Men-men muhitning javhari-javharni bilmas insujon

Ey qahrabo, ma’mur etay ko‘p durru marjonlar to‘kub.
Ey dilbarning dardi bila o‘tqa yonar men har zamon.

Shayboniy, so‘zing qisqa qil, yurur yo‘lingni rost qil,
To‘ti so‘zi shakkar turur, murdor qarg‘a nokason.