Fuzuliy g‘azaliga muxammas (Ravnaq Pahlavonquli)

by Ravnaq Pahlavonquli

Hodisoti dahri dundin ko‘nglinga g‘am bo‘lmasun,
Gar xilofi ra’ying etsa charxi toram bo‘lmasun,
Gul’uzoringdin tihi gulzori olam bo‘lmasun,
Bori mehnatdin niholi qomating xam bo‘lmasun,
Boshimizdan soyai sarvi qading kam bo‘lmasun.

To jahon ayvoni bunyod o‘ldi, ey qoshi qalam,
Bo‘lmamish mavjud hargiz sen kabi zebo sanam,
Ko‘zga baskim nozanindur surating sar to qadam,
Ko‘rmasam ruxsori la’li chashmi g‘amzang dam-badam
Umr bir on, bir zamon, bir lahza, bir dam bo‘lmasun

Subhidam chiqsa guliston sayrig‘a sonchib etak,
Ishtiyoqi tiyg‘i nozing gulga qon aylar yurak,
Ko‘rmadi bir sen kabi qotilni davroni falak,
Sendin ofat keldukin bilsa edi haqdin malak,
Iltimos aylardikim dunyou olam bo‘lmasun.

Ohkim, munglig‘ boshimg‘a tushgali savdoi ishq,
Soldi yuz sho‘ri qiyomat boshima g‘avg‘oi ishq,
Olamu odam erur masti mai minoi ishq,
Der emish zohidki bo‘lmoq aybdur savdoi ishq,
Bu so‘zi fosh etmasun, rasvoi olam bo‘lmasun.

Ravnaqo, zohidlara diydori jonon hayfdur,
Oshiqi komillara ishq ichra bo‘hton hayfdur,
Kimki bemori muhabbat bo‘lsa darmon hayfdur,
Ey Fuzuliy, zavqi dardi ishqa nuqson hayfdur,
Ehtiyot et punbai dog‘ingda marham bo‘lmasun.