Evangelio secundo Luca/Capitulo 6
6.1 Eveniva, un die de sabato appellate secunde-prime, que Jesus transversava campos de tritico. Su discipulos evelleva spicas e edeva los, post haber fricate los in lor manos.
6.2 Alicun phariseos diceva ad illi: Quare vos face lo que non es permittite facer dum sabbato?
6.3 Jesus respondeva ad illi: An vos non legeva lo que David faceva, quando ille habeva fame, ille e istes qui era con ille;
6.4 como ille entrava in le domo de Deo, prendeva le panos de proposition, edeva los, e donava los ad istes qui era con ille, quanquam sia permittite solo al sacrificatores eder los?
6.5 E ille diceva ad illi: Le Filio del homine es domino mesmo del sabbato.
6.6 Eveniva, un altere die de sabbato, que Jesus entrava in le synagoga, e que ille regentava. In illo se trovava un viro cuje dextere mano era sic.
6.7 Le scribas e le phariseos observava Jesus, pro vider si ille facerea curation dum le die del sabbato: isto era afin haber pretexto accusar le.
6.8 Sed ille cognosceva lor pensatas, e ille diceva al viro qui habeva le mano sic: Leva te, e sta ibi in medio. Ille se levava, e stava.
6.9 E Jesus diceva ad illi: Io demanda ad vos si es permittite, dum le die del sabbato, facer le ben o facer lo mal, salvar un persona o occider le.
6.10 Tunc, promenante su reguardo super omne istes, ille diceva al viro: Extende tu mano. Ille lo faceva, e su mano era curate.
6.11 Illi era plenate per furor, e illi se consultava pro saper lo que illi facera ad Jesus.
6.12 In iste tempore, Jesus iva super le montania pro precar, e ille passava le integre nocte pro precar Deo.
6.13 Quando le die pareva, ille vocava su discipulos, e ille seligeva dece-duo, al quales ille donava le nomine de apostolos:
6.14 Simon, quem ille nominava Petro; Andreas, su fratre; Jacobo; Johannes; Philippo; Barthelemi;
6.15 Mattheo; Thomas; Jacobo, filio de Alpheo; Simon, appellate le zelote;
6.16 Juda, filio de Jacobo; e Juda Iscariot, qui deveniva traitor.
6.17 Ille descendeva con illi, e se arrestava super un altiplano, ubi se trovava un grege de su discipulos e un multitude de gente ab le integre Judea, ab Jerusalem, e ab le region maritime de Tyr e de Sidon. Illi veniva pro ascoltar le, e pro esser curate ab lor maladias.
6.18 Istes qui era tormentate per impur spiritos era curate.
6.19 E le integre grege cercava tanger le, nam fortia emanava ab ille e curava les omnes.
6.20 Tunc Jesus, levante le oculos super su discipulos, diceva: Felice istes qui es paupere, nam le regno de Deo es vostre!
6.21 Felice vos qui nunc ha fame, nam vos sera satiate! Felice vos qui nunc plora, nam vos sera in gaudio!
6.22 Felice vos sera, quando homines vos odiara, quando on expellera vos, ultragiara vos, e quando on rejicera vostre nomine qua infame, a causa del Filio del homine!
6.23 Jubila in celle die e allegra, nam vostre recompensa sera magne in le celo; nam es assi que lor patres tractava le prophetas.
6.24 Sed, guai ad vos, riccos, nam vos ha vostre consolation!
6.25 Guai ad vos qui es satiate, nam vos habera fame! Guai ad vos qui nunc ride, nam vos sera in lucto e in lacrimas!
6.26 Guai, quando omne homines parlara ben re vos, nam es assi que ageva lor patres al false prophetas!
6.27 Sed io dice ad vos, qui ascolta me: Ama vostre inimicos, face le ben ad istes qui vos odia,
6.28 benedice istes qui odia vos, preca pro istes qui maltracta vos.
6.29 Si alicuno colpa te super un gena, presenta ad ille etiam le altere. Si alicuno prende tu mantello, non impedi le prender etiam tu tunica.
6.30 Dona ad quicunque te demanda, e non reclama tu ben ad iste qui prende possession de illo.
6.31 Lo que vos vole que le homines face pro vos, face lo mesme ad illi.
6.32 Si vos ama istes qui vos ama, an Deo laudara vos re isto? Le peccatores etiam ama istes qui ama les.
6.33 Si vos face le ben ad istes qui face ad vos ben, an Deo laudara vos re isto? Le peccatores etiam assi age.
6.34 E si vos presta ad istes ab qui vos spera reciper, an Deo laudara vos re isto? Le peccatores etiam presta al peccatores, afin reciper lo mesme.
6.35 Sed ama vostre inimicos, face le ben, e presta sin esperar ulle cosa. E vostre recompensa sera magne, e vos sera filio del Maxim Alte, nam ille es bon pro le ingrates e pro le malevoles.
6.36 Ergo sia misericordiose, como vostre Patre es misericordiose.
6.37 Non judica, e vos non sera judicate; non condemna, e vos non sera condemnate; absolve, e vos sera absolvite.
6.38 Dona, e vos recipera: on versara in vostre sino bon mesura, serrate, succutite e qui disborda; nam on mesurara vos per le mesura per lequal vos vos serviva.
6.39 Ille etiam diceva ad illi iste parabola: An ceco pote ducer ceco? An illi ambes non cadera in un fossa?
6.40 Le discipulo non es major quam le domino; sed omne complite discipulo sera como su domino.
6.41 Quare tu vide le palea le qual es in le oculo de tu fratre, e quare tu non appercipe le trabe le qual es in tu oculo?
6.42 O como tu pote dicer ad tu fratre: Fratre, lassa me remover le palea le qual es in tu oculo, e tunc tu videra como remover le palea le qual es in le oculo de tu fratre.
6.43 Non es bon arbore que porta mal fructo, nec mal arbore que porta bon fructo.
6.44 Nam cata arbore es recognoscite per su fructo. On non recolta ficos super spinas, e on non vindemia uvas super rubos.
6.45 Le bon homine hauri bon cosas ab le bon thesauro de su corde, e le malevole hauri mal cosas ab su mal thesauro; nam es ab le abundantia del corde que le bucca parla.
6.46 Quare vos voca me Senior, Senior! e quare vos non face lo que io vos dice?
6.47 Io monstrara ad vos ad qui es simile omne homine qui veni ad me, audi mi parolas, e pone los in practica
6.48 Ille es simile ad homine qui, construente domo, fodeva, fodeva profundemente, e poneva le fundamento super le rocca. Inundation veniva, e torrente se jectava contra iste domo, sin poter commover lo, nam ille era ben edificate.
6.49 Sed iste qui audi, e non pone in practica, es simile ad homine qui construeva domo super le terra, sin fundamento. Le torrente se jectava contra illo; immediatemente illo cadeva, e le ruina de iste domo era magne.