En brèu brisarà’l temps brau

by Arnaut Daniel

En brèu brisarà’l temps brau,
E’lh bisa busin’ els brancs
Qui s’entretenhon trastuch
De sobre rams claus de fuòlhas ;
Car no’i chant’ ausèl ni piula
M’ensenh’ Amors qu’ieu faça adonc
Tal chant que n’èr segon ni tèrtz
Ans prims dafrancar còr agre.

Amors et de Prètz la clau
E de proes’ us estancs
D’ont naisson tuch li bon fruch
S’es qui leialment los cuòlha ;
Qu’un non delís gèl ni niula
Mentre que’s noirís el bon tronc ;
Mas si’l romp trefans ni culvertz
Perís tro leials lo sagre.

Falhir esmendatz es laus;
Et eu senti’m n’ambs los flancs
Que mais n’ai d’amor sens cug
Que tals qu’en parl’ e’s n’orguòlha ;
Que pieitz mi fa’l còr de friula.
Mentr’ ela’m fetz semblant embronc,
Mais volgr’eu trair pen’ els desèrts
On anc non ac d’ausèls agre.

Bona doctrina e soaus
E còrs clars, sotil e francs
M’an d’Amor al ferm conduch
De lieis dont plus vuòlh qu’m cuòlha ;
Car si’m fo fer’ et estriula
Er jausimens breuja’m temps long,
Qu’ilh m’es plus fin’ et ieu lieis cèrtz
Que Talant’ e’ Meleagre.

Tant dobti que per non-aus
Devenc sovent niers e blancs ;
Si m’al seu desir forsduch
Non sap lo còrs trep o’s duòlha ;
Mas Jòis que d’esper m’afiula
M’encolpa car non la somonc ;
Per que sui d’est prèc tant espèrtz
Non ai d’als talent neis magre.

Pensar de lieis m’es repaus,
E traga’m ambs los uòlhs crancs
S’a lieis veser no’ls estug ;
E’l còr non cresatz que’n tuòlha,
Car orars ni jòcs ni viula
No’m pòt de leis un travèrs jonc
Partir… qu’ai dich ? Dieus, tu’m somèrtz
O’m peris el peleagre !

Arnautz vòl son chant si’ ofèrtz
Lai ont doutz mots mòu en agre.