Owwal Adam indi dünýä,
Bu dünýäni ekip geçdi.
Her pygamber bir kesp açdy,
Kesbin mydam edip geçdi.
Bela geldi lenber-lenber,
Doga kyldy anbar-anbar,
Öz döwründe Nuh pygamber
Nejjar işin turup geçdi.
Ezraýyla janyn beren,
Anyň bilen söhbet guran,
Jennet içre diri giren
İdris köýnek tikip geçdi.
Tä İsa gelinçä daýym,
Esaby-kehf yatar gaýym,
Hakyn ýolunda Ybraýym
Janyn oda ýakyp geçdi.
Zaty egri gönenmedi,
Asla dogrular dönmedi,
Gurt Eýýubyn tenin iýdi,
İblis şonça nikb geçdi.
Süleýmanyň aly jahy,
Tört ýüz gurular bargähi,
Ynsyň, jynsyň patyşahy,
Ol hem zenbil dokyp geçdi.
Tur dagy diýr, düşer ýola,
Raz aýdyşar huda bile,
Asasyn göterip gola,
Musa goýun bakyp geçdi.
Kabys dagynyň burnunda,
Oglun tapmady ornunda,
Ýunus balygyň garnynda
“Ente subhan” okyp geçdi.
Kengan içinde kyrk ýyllap,
Gije-gündiz doga eýläp,
Ýusubyň käkilin zarlap,
Ýol üstünde Ýakup geçdi.
Hurma döräp höşk agaçdan,
El bilen Aý böldi arşdan,
Resululla ol kuraýşdan
Ne jepalar çekip geçdi.
Aldylar jennet eýwanyn,
Hak ýoldaş etdi imanyn,
Birniçe ymamlar ganyn
Kerbelada döküp geçdi.
Sözüm ýokar hak dostuna,
Kär etmez dünýä mestine,
Duşman jepasy dostuna,
Öýsüz ýerde bukup geçdi,
Magtymguly, her kim hasdyr,
İşi dergaha yhlasdyr,
Bize olardan mirasdyr
Her dostuna degip geçdi.
