Dat grote Höög- und Häwel-Book/Hogtydsbidders. Smacksnack

   Väl Glück herin in düt Huus!
Awerst maakt my nich kumfuus;
Sünst deiht myn Smacksnack my nich glücken.
De Bräd'gam N. N. deiht my schicken,
Un mit äm schickt my ook de Bruud,
Dee süht Ju snigger un wacker uut.
Un bidden schall ick Ju mit Ehren,
De Köst mit helpen to vertären.
Up nägsten Sünndag is de Dag,
Datt nicks fördwas Ju drywen mag.
Wy hevt vullup, wenn ook nich väl,
Tein Bröd' uut nägen Schäpel Mehl;
Wo väle Spint de Schäpels mäten,
Dat hev ick ünnerwegs vergäten.
En döögden Ossen ward dar syn,
Dree wollgerad'ne, fette Swyn,
Dee, datt see smoort schöölt ward'n un braden,
Sick wät't för Freud nich mehr to raden.
Ook wys't sick fyvuntwintig Höhner,
Plückt sünd see schön, man smoort noch schöner.
In der Midd up'm Disch en grote Kalkut,
Mit Bruud un Bräd'gams Nam in der Snuut;
In Rymels hett et de Köster sett,
Dee Orgel un Allens mit Föten pedd't.
Hollsteensche Botter van der beßten,
Eidammer Kees, dat smeckt den Gästen!
Ook schöölt Jy finnden Bank un Disch,
De een van jüm mit Fleesch un Fisch,
Mit Rys un Koken, Wurst un Schinken,
Ook ydel Natts, nicks Dröhgs to drinken,
Heel nürig, snigger, blank un nett
Rundrüm, dickvull, hoogup besett'd.
To'm Rys, hett my de Magd vertellt,
Is by der Koh all Melk bestellt,
Up'n Slag Botter kummt't der Bruud nich an,
Datt Ju de Rys good glyden kann.
To'r See hevt see den Jäger schickt,
To Holt den Fischer. Wenn't jüm glückt,
So schall my in der Weld verlangen,
Wat woll de Beiden uns ward fangen!
Bedeenen ward mit grotem Flyt
Ju Schaffer un Bäder to rechter Tyd
Mit Branndwyn, Wyn un Dubbelbeer,
As of Juw Dörst nich to löschen weer.
Dartoo givt't vullup Rooktoback,
So kort as lang, vam beßten Smack,
Un ööwer düt so väle Pypen,
As Hannden sünd, darnaa to grypen;
Smöökt ook mank dörch en Fruwnsminsch mit —
Ähr Damp is blauw, ähr Pyp is witt.
An Hupphei schall't Ju ook nich fehlen,
Denn de Mus'kanten schöölt uns spälen
Na so'n vernimmen Dubbeltackt,
Datt van dem Danz de Balken knackt.
So bidden Bruud un Bräd'gam nu
För sick to'r Ehr, to'r Lust för Ju,
To rechter Tyd Ju intostellen,
Woby up't laatst see doht vermellden,
Datt, Ju mit lyker Leev to meenen,
See geern Ju mal wöölt wedder deenen.
Nu kaamt denn ook, un blyvt nich uut,
So laavt Ju Bräd'gam, so as Bruud.
Wöölt Jy up wat Ju noch bedenken,
So wäs't — den Bäder to beschenken.