Dat grote Höög- und Häwel-Book/An Tryna

Du sädst Dy los, un annerwydig
   Geihst Du der Leev hoogbostig naa.
Man vöör dem Fall kummt Hoogmood tydig,
   Un mit dem Fall ist Truur ook da.

O Trina, laat dyn Hart betämen,
   Sachtsinnig wahr et in der Bost.
Du kannst nich gäwen un wullt nehmen,
   Un dat hett jümmers Fräden kost'd.

Du hest my Leev un Truw verspraken,
   Un kwacklich wurd' dyn slichte Sinn,
Leevd' ick dy nich, schull't my nich raken,
   Man so is Wehdaag myn Gewinn.

De Junker blänkernd un scharmeerend,
   Hett Dy dat Köppken heel verdrei't,
Hett Dy, de Ogen glauw verkehrend,
   Sülvst Sand in beide Ogen sei't.

O Trina, glöv my: 't is nich lagen:
   Glyk hett mit Unglyk keen Verdrag.
Hett Dy de Junker erst bedragen,
   Ward uut Dyn' Lust man Weh un Ach.

Laat Trina, Trina, Dy betämen!
   Mit Leev hett Nüms noch glücklich spält.
Hoogbostigkeid bringt laat to Grämen
   Un is't, dee sülvst to Dood sick kwält.