Cilnicamea ş-picuraril’i
La turuştili di-nḑeanâ picuraril’i toţ si-adunâ,
Di pri Elimbu l’i-mutreaşti nvirinatâ alba lunâ.
Ma nu ştiu trâ cari lucru picuraril’i si-adunarâ
La turuştili di-nḑeanâ, a loru celniţ iu-l’i cl’imarâ!
Lumea ḑâţi câ nâşi canda si zburârâ s-nu-nchiseascâ
Anlu-aestu cu cupiile ruga pânʼ s-nu lâ plâteascâ;
Câ di ḑaţi meşi di ḑâli a vârnui nu l’i-au plâtitâ,
Nu-au ţâruhi tu cicioari şi ţipunea lâ-i tuchitâ.
Ţara-l’i mâcâ pri tu munţâ, nu-au niţi pâni di sicarâ:
Cilnicame, cilnicame, pânâ ş-câńil’i va lâ moarâ!
Di-agiunaticu ş-di slâbinţâ niţi câţalili nu featâ,
Câ mârata Armânami-agiumsi astâḑ dispul’eatâ.
Picuraril’i?… Oh, lâiţl’i! Tu-anu ‘nâ oarâ yinu acasâ,
Şi niveastili lâ plângu câ fârinâ nu lâ-alasâ.
Plâng ficioril’i trâ bubotâ, plângu corghil’i şi s-dirinâ:
Ţe vreţ, celniţ, tu Hasandra picuraril’i tra s-vâ yinâ?
Maşi cârliglu cu tâmbarea easti-ntreaga-a loru aveari;
Ia plâtiţ-lâ ruga toatâ, câ tutiputa vâ cheari…
Ia plâtiţ-lâ ma curundu, câ va-acaţâ munţâl’i neauâ
Ş-va s-vâ chearâ toţ birbeţl’i ş-nu va-armânâ vârnâ ńeauâ!