grafia moderna
da Proverbi, tradizioni e anneddoti delle valli ladine orientali
Chël da S….. e l' lere.
Chël da S... n' â pa ince de beles. N püre vijin, che gnô pro d' ël a ores, se portâ dagnora val' cun ël la sëra, o bla, o fëgn, o na juntla, döt mefo ci ch' i gnô ala man. Al manciâ sura nöt datrai n müdl de siara söl gran ciamp y le patrun, ch' i compedâ avisa, se ponsâ: “Chësta é bela, orun pa odëi, chi ch' i roba.” Ël se ascogn na nöt sot le plü bel müdl amez ciamp y aspeta. Le lere vëgn y liëia le müdl y se l' ó ciarié. “Maradëta”, dijel, “chësc müdl pësa insnöt.” “Crëii bëgn”, dij le patrun fora dl müdl, “i sun iö laite. “Le lere conësc süa usc y se n' ó sciampé. “No, no”, dij le patrun, “ví
pö ca, tete to ciavëster, mo le müdl lascia chiló.