Sophonia

2

Un appello al repententia

¹Conveni, si, congrega vos, gente non amabile^[1], ²ante que le decreto de Deo sia exequite contra vos e le opportunitate de repentir vos dispare qua vannatura dispergite per le vento, ante que le furiose ira del Senior se abatte super vos, ante que le die del ira del Senior veni super vos. ³Quere le Senior, vos omnes gente mansuete del terra, qui obediva a su commandos. Quere le justitia, quere le mansuetude! In le die del furiose ira del Senior forsan vos potera escappar.

Judicio contra le Philistia

⁴Quia Gaza essera derelinquite e Ashkelon devenira un cumulo de ruinas. Invasores expulsara le populo de Ashdod a mediedie e Ekron essera eradicate. ⁵Guai a vos, qui habita apud le mar, gente qui veni de Creta! Le parola del Senior es adverso vos, qui habita in Canaan, le terra del philisteos: “Io dispergera vos, ut ibi il non habera plus habitantes”. ⁶Le costa del mar essera utilisate per pastores qua pasturas e clausuras pro lor greges. ⁷Le residuo del tribo de Juda pasturara ibi. Illes se reposara de nocte in le domos abandonate de Ashkelon, quia le Senior, lor Deo, visitara su populo e restablira lor prosperitate.

⁸Io audiva le observationes sarcastic del moabitas e le blasphemias del ammonitas. Illes irrideva mi populo e transiva lor confinios. ⁹Ora, tanto certemente quanto io vive”, dice le Senior del universo, le Deo de Israel, “Moab e Ammon essera completemente destruite como Sodoma e Gomorra. Lor territorio essera coperite per urticas pungente, fossas de sal e desolation eterne. Le residuo de mi populo les depredara e se appropriara de lor terra. ¹⁰Illes recipera le gage de lor superbia, quia illes ha irridite le populo del Senior del universo. ¹¹Le Senior les terrificara, quia ille destruera tote le deos in le pais. Tote le paises lontan adorara le Senior in lor proprie terra. ¹²Vos alsi, le ethiopes, essera occidite per mi gladio”. ¹³Le Senior extendera su mano contra le nord e destruera Assyria. Ille rendera Ninive un cumulo de ruinas: illo essera tanto sterile quanto le deserto. ¹⁴Greges e omne sorta de animales salvage jacera in su medio. Ulucos dormira sur le culmines del capitellos; illos ululara trans le fenestras. Fragmentos de petras coperira le limines del domos; mesmo le obras de cedro essera exponite al intemperie. ¹⁵Isto es quomodo finira le citate que un vice esseva tanto confidente in se ipse. Illo pensava: “Io es unic! Necun altere citate poterea comparar se a me!”. Que cumulo de ruinas illo deveniva, un placia ubi solmente animales salvage vive! Omnes, qui transi per illo, lo irride e succute contra illo lor pugno defiante.

Notas

↑ O “sin vergonia”, “indesirabile”.

[1] O “sin vergonia”, “indesirabile”.

[1]