Biblia/Vetule Testamento/Psalmos/Psalmos 51
Psalmos
[edit]51. Sia misericorde con me, oh Deo
[edit]ILe psalmista confessa a Deo de esser un peccator e implora su pardono e le transformation de su character interior. Secundo le inscription de iste psalmo, David offereva iste oration quando Nathan le confrontava con su peccato depost su relation illicite con Bath-Sheba (2 Samuel 11-12). Tamen, le duo versos final non pare congruer con celle situation, quia illos presuppone que le muros de Jerusalem esseva destruite e que le sacrificios in le templo esseva temporarimente suspendite. Iste versos es probabilemente un addition a iste psalmo durante le periodo del exilio post le cadita de Jerusalen in 586 a. C. Le exiliatos poteva relationar se al experientia de David quia illes, como ille, habeva essite fortiate a confrontar lor peccato. Illes se appropriava del antique oration de David e lo applicava a lor circumstantias.
1Pro le maestro del choro: un psalmo de David, concernente le tempore in le qual le propheta Nathan veniva ad ille, post quam David hava committite adulterio con Bath-sheba. Sia misericorde con me, oh Deo, secundo tu amor que nunquam veni mancar. 2Propter tu grande compassion, dele le macula de mi peccatos[1]. 3Quia io recognosce mi rebellion, le culpa de mi peccato me obsede die e nocte[2]. 4Il es super toto contra te que io peccava. Io faceva quid tu considera un grave transgression. Assi tu es juste quando tu me confronta; tu ha ration in condemnar me. 5De facto io nasceva un peccator - si, mesmo desde le momento que mi matre me concipeva. 6Tu, tamen, quere que le rectitude sia radicate in le profundo del corde; tu vole que le sagessa me characterisa. 7Purifica me ab mi peccatos e io essera munde; lava me, e io essera plus blanc que le nive. 8Da me le gaudio ultime de esser pardonate. Que le ossos que tu fullava se allegra. 59Averte tu facie ab mi peccatos e dele omne mi iniquitates. 10Crea in me un cor munde, oh Deo. Renova in me un spirito resolute de facer tu voluntate. 11Non me banni de tu presentia e non retira tu Sancte Spirito de me. 12Alora io potera docer al rebelles tu vias misericordiose e le impios se convertera a te. 13Perdona me pro haber effundite sanguine, oh Deo, Deo de mi salvation, alora io cantara joiosemente a omnes de tu pardono. 14Aperi mi labios, oh Senior, ut mi bucca te lauda. 15Oh Senior, da me le parolas: alora mi bucca te laidara. 16Certo tu non te delecta in sacrificios, alteremente io te lo haberea offerite; tu non desira un holocausto. 17Le sacrificio que Deo desira es un spirito humile - Oh Deo, tu non disprecia un corde contrite e humiliate.
18Nam tu favorisa Sion, face pro illo lo que es bon. Edifica le muros de Jerusalem. 19Tunc tu acceptara le sacrificios juste, oblationes e holocaustos; tunc tauros essera sacrificate sur tu altar.