Biblia/Vetule Testamento/Josua/Josua 2
Josua
[edit]2
[edit]Josue invia exploratores a Jericho
[edit]1Josue, filio de Nun, ab Shittim inviava in secreto duo exploratores dicente les: “Discoperi lo que vos pote in re le pais, presertim le citate de Jericho. Assi, arrivate a Jericho illes entrava in le casa de un prostituta que se appellava Rahab e ibi illes passava le nocte. 2Le rege de Jericho recipeva iste reporto: “Nota ben[1]! Homines israelite veniva hic iste nocte pro explorar le pais”. 3Assi, le rege de Jericho mandava iste ordine a Rahab: “Livra a nos le homines que entrava in tu casa: illes es gente que veniva pro spionar le integre pais!”. 4Ma le femina occultava le duo homines e replicava: “Si, iste homines esseva mi clientes, ma io non sapeva unde illes veniva”. 5Arrivate le hora de clauder le porta del citate pro le nocte, ille homines partiva. Io non sape quo illes vadeva. Perseque les cito, proque tu ha tempore de attrappar les!”. 6Ora illa habeva facite ascender ille homines in le solario de su domo e les habeva occultate sub le pedunculos de lino que esseva dispergite sur le tecto. 7Interea, le homines del rege essayava trovar les sur le strata que duce al fluvio Jordan, apud le vados. Le porta del citate esseva claudite si tosto que illes comenciava persequer les.
Pacto inter Rahab e le exploratores
[edit]8Ora, ante que le exploratores se addormiva, Rahab ascendeva ad illes e diceva: 9“Io sape que le Senior poneva iste pais in vostre manos. Nos omnes es absolutemente terrificate de vos, e tote illes qui vive in le pais treme de pavor solmente a pensar de vos. 10De facto nos audiva quomodo le Senior siccava le aquas del mar Rubie ante vos quando vos quitava le Egypto e quomodo vos annihilava duo reges amorita, Sihon e Og, que esseva trans le Jordano. 11Quando nos audiva le nova, nos perdeva nostre corage, e nemo poteva mesmo respirar pro pavor de vos, proque le Senior, vostre Deo, es vermente Deo ab le alto del celo a subtus sur le terra. 12Nunc ergo, promitte me isto con un juramento per le nomine del Senior: ut quomodo io faceva a vos misericordia, ita anque vos face con mi familia. Da me un signal secur 13que vos sparniara mi patre e mi matre, mi fratres e mi sorores e toto lo que illes possede, e que vos non permittera que illes sia occidite. 14Le duo homines la diceva: “Si vos mori, que nos mori alsi! Si tu non face discoperir nos, de illo nos respondera con nostre proprie vita. Quando le Senior habera nos donate iste pais, nos te tractara con loyalitate e benevolentia.
Le funiculo rubie
[edit]15Alora Rahab les faceva descender con un fun per le fenestra (su domo esseva adorsate al muralia del citate[2]). 16Illa les diceva: “Dirige vos al collinas, assi illes qui perseque vos non trovara vos. Occulta vos ibi per tres dies, quid es un tempore bastante longe pro vostre persecutores de quitar le recerca, e postea vade per vostre via”. 17Le homines la respondeva: “Nos non es ligate a nostre juramento que tu requireva nisi le sequente conditiones essera complite: 18Quando nos invadera iste pais, liga iste funiculo rubie al fenestra per le qual tu faceva nos descender, e congrega in tu domo tu patre, tu matre, fratres e tote tu familia. 19Quicunque sorti foras de tu domo essera responsabile de su proprie morte[3] e nos non habera culpa de illo. Ma si alicuno attacca qui essera con te in tu domo, nos essera responsabile de illo. 20Si tu face discoperir nos, nos remanera libere del juramento que tu requireva de nos”. 21Illa replicava: “De accordo. Que sia facite sicut vos diceva”. Illa assi dimitteva les e, postquam illes partiva, illa appendeva le funiculo rubie al fenestra.
22Le duo homines, inde, perveniva al collinas e remaneva ibi tres dies, un tempore bastante longe pro lor persecutores de quitar le recerca. Lor persecutores, de facto, les quereva per omne via, ma non les trovava. 23Deinde le duo homines retornava - illes descendeva del collinas, transiva le Jordan, e veniva ad Josua, filio de Nun, e le reportava toto lo que les accideva. 24Illes le diceva: “Certemente le Senior va poner in nostre manos tote le pais. Tote su habitantes treme de pavor solmente a pensar de nos”.