Biblia/Nove Testamento/Marco/Marco 12
Marco
[edit]12
[edit]Le parabola del viticultores maleficente
[edit]1Alora Jesus incipeva docer les per le medio de parabolas: “Un homine plantava un vinia. Ille lo circumfereva con un muro, fodeva un fossa pro le pressa de vino, e edificava un turre de guarda. Pois ille lo locava a viticultores e se transfereva a in un altere pais[1]. 2In le tempore del vindemia, ille mandava un de su servitores pro perciper su portion del fructo del vinia. 3Celle locatarios, tamen, sasiva su servitor, le batteva e le mandava via a manos vacue. 4Alora le proprietario itero mandava un altere su servitor, ma illes le insultava e con un virga vulnerava su capite. 5Le proxime servitor que ille mandava esseva occidite. Alteres que ille mandava esseva o battite o occidite, 6usque il habeva solmente uno que le remaneva - su proprie car filio. Le proprietario finalmente le mandava, pensante: ‘Certo illes respectara mi filio’. 7Celle locatarios, tamen, diceva le unes al alteres: ‘Hic es le herede del proprietate. Vamos occider le e le hereditate devenira le nostre!”. 8Alora illes le sasiva, le occideva e jectava su corpore extra le vinia. 9Quid, ergo, facera le senior del vinia propter lo que eveniva? Ille venira personalmente, occidera[2] celle viticultores maleficente e dara le vinia a alteres. 10Esque vos unquam legeva in le Scripturas iste texto: ‘Le lapide que le edificatores reprobava deveniva le capite angular. 11Le senior faceva isto, e illo es meraviliose a nostre oculos[3]’?”
12ra, le notabiles religiose quereva facer arrestar Jesus quia illes comprendeva que ille le habeva dicite iste parabola contra les. Assi, illes le relinqueva e vadeva via.
Pagar tributos al imperator
[edit]13Deinde illes le mandava alicunes ex le phariseos e le herodianos ut trappar Jesus faciente le dicer qualcosa propter quo ille haberea potite esser arrestate. 14Quando illes veniva, le diceva: “Magistro, nos sape que tu es verace e non cortesa le favor de alicuno, quia tu es impartial e doce le via de Deo conformemente al veritate. Es il licite dar tributos a Cesar o no? Esque nos deberea pagar o non pagar?”. 15Sapiente quanto hypocrita illes esseva, ille les diceva: “Quare essaya vos de poner me a proba? Porta me un denario e face me lo vider”. 16Assi illes le lo portava e ille les diceva: “Cuje imagine es isto, e cuje inscription?”. Illes replicava: “De Cesar”. 17Alora Jesus les diceva: “Rende a Cesar lo que pertine a Cesar, e a Deo lo que pertine a Deo”. Su responsa les faceva multo stupefacer.
Discussion super le resurrection
[edit]18Post isto, alcun sadduceos (qui dice que il habera nulle resurrection) veniva alsi ad Jesus e le poneva iste question: 19“Magistro, Moses nos dava un lege que si le fratre de un homine mori, relinquente un uxor ma nulle filios, celle homine debe maritar se con tal vidua e generar filios pro su fratre. 20Ora, vamos supponer que il habeva septe fratres. Le prime se maritava e, quando ille moriva ille habeva nulle filios. 21Le secunde, alora, se maritava con su vidua, ma ille alsi moriva sin generar filios. Alora le tertie fratre se maritava con illa. 22Isto continuava con tote celle septe fratres, e nemo succedeva haber filios. Finalmente anque celle femina moriva. 23Assi, dice nos: In le resurrection, quando omnes resurgera, de cuje illa essera le uxor? Quia tote le septe fratres se habeva maritate con illa”. 24Jesus replicava: “Vostre error es que vos non cognosce le Scripturas, e vos non cognosce le potentia de Deo. 25Quando le mortos resurgera, illes non se maritara, ni essera date in maritage. A iste reguardo illes essera sicut angelos in celo”.
26“Ora, super le question si le mortos resurgera o no, esque vos nunquam legeva lo que es scripte in le libro de Moses, in le passage re le arbusto, quomodo Deo le diceva: ‘Io es le Deo de Abraham, le Deo de Isaac, e le Deo de Jacobo’? 27Ille non es le Deo del mortos, ma le Deo del viventes. Vos faceva un error seriose”.
Le commandamento le plus importante
[edit]28Ora, un del expertos del lege[4] veniva e les audiva debatter. Quando ille remarcava que Jesus les habeva respondite correctemente, ille le quereva: “Qual es le commandamento le plus importante de totes?”. 29Jesus respondeva: “Le commandamento le plus importante es isto: ‘Audi, Israel, le Senior nostre Deo es le unic e sol Senior! 30E tu debe amar le Senior, tu Deo ex tote tu corde, ex tote tu mente e ex tote tu fortia[5]’’. 31Le secunde es equalmente importante: ‘Ama tu proximo tam quam te ipse[6]’. Nulle altere commandamento es plus importante que istos”. 32Le experto del lege replicava: “Isto es ver, magistro; tu habeva ration in dicer que il ha solmente un Deo e nulle altere preter ille. 33E io sape que il es importante amar le ex tote mi corde, ex tote mi intellecto e ex tote mi fortia, e amar mi proximo tam quam me ipse. Tote isto es plus importante que tote le holocaustos e sacrificios que on poterea offerer”. 34Quando Jesus videva que ille habeva respondite sapientemente, Jesus le diceva: “Tu non es longe ab le regno de Deo”. E, post isto, nemo plus hardiva poner le altere questiones.
Cuje filio es le Messia?
[edit]35Durante que Jesus doceva in le cortes del templo, ille diceva: “Quomodo le expertos del lege dice que le Christo es le filio de David? David ipse, per le Spirito Sancte, diceva: 36‘Le Senior diceva a mi senior, Sede in le placia de honor a mi dextera, donec io humiliara tu inimicos sub tu pedes[7]’. 37Si David ipse le appella ‘Senior’, unde es ille su filio?”. E un grande turba le audiva con placer.
38Jesus doceva alsi: “Guarda vos de iste expertos del lege! Illes ama ambular vestite de longe robas e reciper salutes respectuose in foros. 39Quanto illes ama le placias de honor in le synagogas e le prime placias in banchettos! 40Totevia, illes se appropria avidemente del proprietates de viduas e pretende esser pie faciente longe precarias in publico. Propter isto illes recipera un judicio multo sever”.
Le offerta del vidua
[edit]41E Jesus se sedeva contra le cassa del offertas in le Templo e observava quomodo le turba jectava pecunia in illo. Multe personas ric jectava in illo grande amontas. 42E un povre vidua alsi veniva e jectava in le cassa duo monetas de cupro, cuje valor es multo parve[8]. 43Alora Jesus convocava su discipulos e les diceva: “In veritate io dice a vos: Iste povre vidua ha jectate in le cassa plus moneta que tote le alteres, 44quia illes offereva un micre parte de lor surplus, ma illa, ex su paupertate, ha date toto lo que illa habeva pro su necessitates”.