Biblia/Nove Testamento/Johannes/Johannes 1

Johannes

1

Prologo al Evangelio

¹In principio esseva le Parola, e le Parola esseva apud Deo, e le Parola esseva plenmente Deo. ²Le Parola esseva apud Deo in le principio. ³Tote le cosas esseva create^[1] per Ille, e sin Ille nihil de lo que esseva create esseva create. ⁴In Ille esseva le vita, e le vita esseva le lumine del humanitate.⁵E le lumine luce in le tenebras, e le tenebras non poteva extinguer^[2] lo.

⁶Il habeva un homine, mandate per Deo, cuje nomine esseva Johannes. ⁷Ille veniva pro render un testimonio, pro testificar al Lumine, a fin que omnes habe credite per ille. ⁸Ille mesme non esseva ille Lumine, ma ille esseva mandate a testificar de ille Lumine. ⁹Le ver lumine, qui da lumine a omnes veniva in le mundo. ¹⁰Ille esseva in le mundo, e le mundo esseva create per Ille, ma le mundo non Le recognosceva^[3]. ¹¹Ille veniva inter illes qui le pertine^[4], ma su proprie populo non le recipeva. ¹²Ma a tote illes que le recipeva - illes qui crede in su nomine - ille dava le derecto de devenir filios de Deo - ¹³non filios nate de genitores human^[5] o per desiderio human^[6], o decision^[7] de un homine, ma de Deo.

¹⁴Ora le Parola deveniva carne^[8] e habitava inter nos. Nos videva su gloria - le gloria del Unigenito, plen de gratia e de veritate que veniva ab le Patre. ¹⁵Johannes testificava de ille e exclamava: “Iste esseva ille del qual io diceva: ‘Qui veni post me, es plus grande de me, proque ille existeva ante me’”. ¹⁶Pois que nos omnes recipeva de su plenitude gratia post gratia.. ¹⁷proque le lege esseva date per Moses, ma gratia e veritate veniva per Jesus Christo, ¹⁸Nemo unquam videva Deo. Le Unigenito, ille mesme Deo le qual es in communion le plus stricte^[9] con le Patre, lo revelava.

Le testimonio de Johannes Baptista

¹⁹Ora isto esseva^[10] le testimonio de Johannes, quando le authoritates judaic^[11] inviava sacerdotes e levitas ab Jerusalem a demandar le: “Qui es tu?”. ²⁰Ille confessava - ille non lo denegava, ma lo confessava - “Io non es le Christo!”. ²¹E illes le demandava: "Qui es tu, alora? Es tu Elias?". Ille diceva: "Io non lo es". "Es tu le Propheta?". Ille respondeva: "No". ²²Alora illes le diceva: "Qui es tu? A que nos pote dar un responsa a illes que inviava nos. Que dice tu de te ipse?".

²³Johannes diceva: “Io es un voce critante in le deserto: 'Rectifica le via del Senior^[12]' como diceva Isaias le propheta". ²⁴(Ora illes esseva inviate per le Phariseos). ²⁵Assi illes demandava a Johannes: “Proque alora tu baptisa si tu non es ni le Christo, ni Elias, ni le Propheta?".

²⁶Johannes les respondeva:: "Io baptisa con aqua: ma inter vos sta uno que vos non recognosce^{[13] 27}e que veni post me. Io non es digne mesmo de disligar le lacios de su calceaturas!". ²⁸Iste cosas eveniva in Bethabara, trans le Jordano, ubi Johannes baptisava.

²⁹Le die sequente Johannes vide Jesus veniente a ille, e dice: "Ecce le agno de Deo qui leva le peccato del mundo!". ³⁰Iste es ille del qual io diceva: 'Ille qui veni post me, me es plus grande que me, proque ille existeva ante me’. ³¹Io non le cognosceva, ma io veniva baptisante con aqua a que ille sia revelate a Israel".

³²Pois Johannes testificava: "Io videva le Spirito que descendeva del celo como un columba, e illo remaneva sur ille, ³³e io non le recognosceva, ma le mesme qui me inviava a baptisar con aqua me diceva: 'Ille sur le qual tu videra le Spirito que descende e que remane sur ille, le mesme es ille qui baptisa con le Spirito Sancte". ³⁴Io sia videva sia testificava que iste es le Electe de Deo”.

³⁵Le die sequente Johannes stava de novo ibi con duo ex su discipulos. ³⁶E reguardante Jesus, le qual camminava, ille diceva: "Ecce le Agno de Deo!". ³⁷Quando le duo discipulos de Johannes le audiva parlar assi, e illes sequeva Jesus. ³⁸Jesus se verteva e videva que illes le sequeva e ille les diceva: "Que vole vos?". Illes le diceva: "Rabbi" (que traducite significa "Maestro"), "Ubi demora tu?". ³⁹Ille les diceva: "Veni e vos videra". Ergo illes veniva e videva ubi ille demorava, e ille die illes remaneva apud ille. Il esseva quasi le quatro horas del postmeridie^[14].

Le declaration de Andreas

⁴⁰Andreas, le fratre de Simon Petro, esseva uno del duo que audiva Johannes e que sequeva Jesus. ⁴¹Ille primo trovava su proprie fratre, Simon, e le diceva: "Nos ha trovate le Messia!" (que se traduce "le Christo"). ⁴²Andreas Ille assi le conduceva a Jesus. Jesus le reguardava e le diceva: "Tu es Simon, le filio de Jona: tu essera appellate Cephas" (que se traduce "Petro").

Le vocation de altere discipulos

⁴³Le die sequente Jesus se determinava a partir pro Galilea. Ille trovava Philippo e le diceva: "Seque me!". ⁴⁴Ora, Philippo esseva de Bethsaida, le citate de Andrea e Petro. Philippo trova Nathanael e le diceva: "Nos ha trovate ille in re le qual scribeva Moses in le Lege e le prophetas: Jesus de Nazareth, le filio de Joseph”. ⁴⁶Nathanael replicava: "Esque ex Nazareth pote venir qualcosa de bon?". Philippo le diceva: "Veni e vide!".

⁴⁷Jesus videva Nathanael que veniva a ille e exclamava: "Ecce sin dubita un israelita, in le qual il non ha fraude^[15]". ⁴⁸Nathanael le dice: "Como pote tu cognoscer me?". Jesus respondeva: "Ante que Philippo te vocava, quando tu esseva sub le fichiero, io te videva". ⁴⁹Nathanael le respondeva e diceva: "Rabbi, tu es le Filio de Deo! Tu es le Rege de Israel!". ⁵⁰Jesus le respondeva e diceva: "Pois que io te diceva: 'Io te videva sub le fichiero', tu lo crede? Tu videra cosas plus grande de istos!". ⁵¹Ille continuava: "In veritate, in veritate io dice a vos omnes: Vos videra le celo aperte e le angelos de Deo ascendente e descendente supra le Filio del homine".

Notas

1. O “veniva al existentia”.
2. O “vincer lo”.
3. O “cognosceva”.
4. O “a su cosas”.
5. O “de sanguine”
6. O “per voluntate de carne”.
7. O “voluntate”.
8. O “human”.
9. O “in le sino del”.
10. O “es”.
11. O “le judeos”.
12. Citation de Isaia 40:3.
13. O “cognosce”.
14. O “circa le decime ora”.
15. Allusion al Psalmo 32:2