Biblia/Nove Testamento/Jacobo/Jacobo 1

Epistola de Jacobo

Capitulo 1

Salutation

¹Jacobo, servitor de Deo e del Senior Jesus Christo. Al dece-duo tribos que reside in le Diaspora^[1]. Salutes.

Gaudio durante le probas

²Fratres mie, quando vos incide^[2] in probas^[3] de omne sorta, considera lo un occasion de maxime gaudio, ³proque vos sape que le probation de vostre fide produce le patientia^[4]. ⁴Ma vos debe mantener le patientia usque al fin^[5]; assi vos essera perfecte e integre, carente de nihil. ⁵Si alicuno de vos, tamen, care de sagessa^[6], que ille lo pete a Deo, le qual da a omnes con abundantia sin reprochar, e illo le essera date. ⁶Ille, tamen, debe peter con fide, sin dubitar, proque qui dubita es como un unda del mar, pulsate^[7] e ballottate per le vento. ⁷Un tal persona non debe supponer^[8] de reciper alco per le Senior, ⁸proque assi ille demonstrarea solmente esser un persona de duplice mente^[9], inconstante in tote lo que ille interprende^[10].

⁹Que le fratre de humile condition se gloria in su exaltation; ¹⁰ma le gloria del ricco deberea esser in su humiliation, proque su benes es transiente como le flores del pratos. ¹¹Quando sorti le sol, con su calor illo arde le herba, su flor cade e su beltate es perdite pro semper; ita marcescera le ricco e su interprisas. ¹²Beate es le homine qui se mantene firme durante le probas! Quia quando ille habera superate los, ille recipera le corona del vita que le Senior promitteva a illes qui le ama. ¹³Que nemo dice, quando es probate: “Il es Deo que me tenta”, proque Deo non pote esser tentate per le mal^[11], e ille ipse non tenta alicuno. ¹⁴Cata uno es tentate, plus tosto, per su proprie concupiscentia que le esca e le seduce. ¹⁵Deinde, le concupiscentia, quando illo es fecundate, genera le peccato, e le peccato, quando illo es complite, genera le morte.

¹⁶Non lassa vos esser dupate, amate fratres mie. ¹⁷Tote lo que nos recipe de bon, omne dono perfecte, veni ab alto e descende del Patre del lumines. Apud ille il non ha ulle transmutation^[12], non mesmo le minime umbra de revolvimento. ¹⁸Ille decideva de regenerar nos con le parola del veritate a que nos esserea un sorta de primitias de tote su creaturas.

Poner in practica le parola de Deo

¹⁹Comprende lo ben, mi car fratres: que totes sia prompte a audir, ma non si rapide a parlar e a irascer. ²⁰Proque le ira del homines non opera secundo le juste standard del justitia de Deo. ²¹Assi, jecta via, lontan de vos, omne comportamento indecorose^[13] e excessos de malitia, e recipe con mansuetude le Parola graffate^[14] in vos, le qual ha le poter de salvar vostre animas.

²²Pone in practica la Parola e non sia solmente su auditores; alteremente vos deciperea vos mesme. ²³Quia si alicuno es solmente un auditor e non un facitor, ille es simile a uno que contempla su facie in un speculo: ²⁴ille se reguarda e pois sorti e tosto oblida qual sorta de persona ille videva. ²⁵Qui, in vice, perspice^[15] in le lege^[16] perfecte^[17] del libertate^[18] e fixa su attention^[19] in illo, e non deveni un auditor obliviose, ma un facitor del obra, ille essera benedicite in practicar lo. ²⁶Si alicuno se reputa un persona religiose, ma non frena su lingua, ma decipe su corde, su religion es futile, van. ²⁷La religion munde e immaculate al oculos de Deo, nostre Patre, consiste in isto: adjutar le orphanos e le viduas in lor tribulationes, e conservar se immaculate del malitia del mundo.

Notas

1. O “disperdite al extero” (il. e. foras de Israel).
2. O “es attrappate”.
3. O “temptationes”, “tests”.
4. O “supportation patiente”, “constantia”, “resistentia”.
5. O “e le patientia produce un perfecte resultato”.
6. O “sapientia”.
7. O “sufflate”.
8. O “imaginar”, “expectar”.
9. O “animo”. Un persona de “duplice mente” ha un devotion verso Deo minus que total. Su attention es dividite inter Deo e altere cosas e, per consequentia, ille es instabile e ergo non apte a reciper alco de Deo.
10. O “in tote su vias”.
11. O “proque Deo non debe esser subjectate al proba per mal personas”.
12. O “variation”.
13. O “immunditia”.
14. O "graffate".
15. In iste libertate nos perspice (o reguarda) [ὁ δὲ παρακύψας εἰς νόμον τέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίας καὶ παραμείνας] como trans le vitro de un fenestra nos vide le peccato que habita in nos e que, si illo non es tractate adequatemente, va damnar nos. Trans illo nos vide le beltate, gloria del persona, ministerio, e gratia de Christo. Per iste vision, o contemplation, nos es transformate de gloria in gloria (2 Corinthios 3:18).
16. Lo que le Scriptura appella "le Lege del libertate" non es le Lege moral, ma le Evangelio, le Parola del Veritate per le qual Deo soveranmente regenera homines (1:18). Illo es le Parola graffate que ha le poter de salvar animas (1:21), le Parola que illes debe poner in practica e non esser solmente su auditores (1:22). Illo es comparate per le apostolo Paulo a un vitro o speculo in le qual on debe perspicer le gloria del Senior (2 Corinthios 3:18).  Hic le Evangelio es appellate "un lege" [νόμον τέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίας], non in senso stricte de preceptos establite e facite applicar sub sanctiones penal, ma in le senso de instruction, inseniamento o doctrina, le mesmo que le hebreos appella Torah (תּוֹרָה). Hinc nos trova que le Doctrina del Messia (que es nihil altere que le Evangelio) es appellate in le Vetule Testamento "Le Lege [o doctrina, inseniamento] del Senior" (Isaia 42:4) e in le Nove Testamento "le Lege [o doctrina] del Fide" (Romanos 3:27).
17. Iste Lege (o doctrina) es perfecte [νόμον τέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίας] (cfr. Psalmo 19:7), proque illo es un plano de veritates, que contine tote le veritate como illo es in Jesus, un ver tresor de sapientia e de cognoscentia (Colossenses 2:3). Illo es perfecte alsi proque illo es un revelation de cosas perfecte (complite): del perfecte (complite) justitia de Christo, de su perfecte (complite) justification, del plen pardono del peccato per medio de ille, del complete e plen salvation que ille opera. In ultra illo es perfecte proque illo conduce a Christo, in le qual habita le perfection.
18. Iste lege es "le Lege del libertate" [νόμον τέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίας (1:25), νόμου ἐλευθερίας (2:12)], proque illo ha le libertate como su subjecto, que tracta del libertate, o que concerne le libertate que es le resultato del obra de Christo in le credentes. Le Evangelio proclama al animas captive le libertate ex le peccato que subjecta a servage, ex le captivitate de Satana; illo es le parola de veritate que rende libere ex le captivitate al lege; que da libertate e harditessa de approximar se al throno del gratia (Ephesios 3:12); que conduce al libertate del gratia in iste vita (2 Corinthios 3:17; Galatas 5:13) e al gloriose libertate del filios de Deo in le preterea (Romanos 8:21).
19. O “persevera”.