Biblia/Nove Testamento/Actos/Actos 4

Actos

4

Petro e Johannes coram le Consilio

¹Durante que Petro e Johannes parlava al populo, le sacerdotes, le capitano del guarda del templo e alcun sadduceos superveniva e les interpellava. ²Iste prepositos^[1] se plangeva del facto que Petro e Johannes doceva al populo que per le medio de Jesus il ha un resurrection del mortos. ³Assi illes les arrestava e, nam il esseva jam vespere, les faceva serrar in un prision usque al matino. ⁴Multes qui habeva audite lor predication tamen lo credeva, tanto que le numero del credentes se estimava nunc de circa cinque milles personas.

⁵Le die sequente, le consilio de tote le prepositos de Israel, le ancianos e le expertos del lege se congregava in Jerusalem. ⁶Annas, le sacerdote summe, esseva ibi alsi, insimul con Caiphas, Johannes, Alexandro, e altere membros del familia del sacerdotes summe. ⁷Depost haber facite star coram illes Petro e Johannes, illes les interrogava: “Per qual poter o in cuje nomine vos faceva isto?”. ⁸Tunc Petro, replenate de Spirito Sancte, replicava: “Prepositos del populo e ancianos! ⁹Si nos hodie es questionate a causa de un bon obra facite a un homine infirme - per qual medio iste homine esseva sanate - ¹⁰sia cognite a vos omnes e a tote le populo de Israel que iste homine qui hodie sta coram vos in plen sanitate, esseva sanate per le medio de Jesus Christo, le nazareno, que vos crucifigeva ma que Deo resuscitava del mortos. ¹¹Iste Jesus es le lapide que vos edificatores reprobava ma que deveniva le petra angular. ¹²De facto, il ha salvation in necuno altere, quia il non existe altere nomines sub le celo que serea date al homines, per le quales nos necessita esser salvate”.

¹³Quando illes videva le harditessa de Petro e Johannes e discoperiva que illes esseva homines illitterate e ordinari, illes esseva stupefacite e recognosceva que iste homines habeva essite con Jesus. ¹⁴E quia illes videva le homine que habeva essite sanate stante con illes, illes non poteva plus contradicer les. ¹⁵Assi, illes ordinava a Petro e Johannes de sortir del camera del consilio e illes confereva inter se.

¹⁶Illes demandava le unes al alteres: “Que deberea nos facer con iste homines? Quia il es cognite a omnes qui vive in Jerusalem que un remarcabile signo miraculose occurreva per lor medio, e nos non pote denegar lo. ¹⁷Pro impedir, tamen, que illes lo divulga in ultra, nos debe prevenir les de non parlar plus a alicuno in le nomine de Jesus”. ¹⁸Assi, illes vocava Petro e Johannes de venir intra de novo e les ordinava de non plus parlar ni docer in le nomine de Jesus. ¹⁹Ma Petro e Johannes replicava: “Vos judica e dice nos si il es convenibile ante a Deo de obedir a vos plus tosto que a Deo, ²⁰proque nos non pote non parlar de lo que nos videva e audiva”. ²¹De post haber les menaciate in ultra, finalmente illes les dimitteva, quia illes non trovava quomodo punir les propter le populo: omnes, de facto, glorificava Deo pro lo que habeva evenite: ²²le resanamento de un homine qui habeva essite stropiate durante plus que quaranta annos.

Le credentes preca pro obtener corage

²³Si tosto que illes esseva dimittite, Petro e Johannes iva apud le altere credentes e les contava tote lo que le sacerdotes principal e le ancianos les habeva dicite. ²⁴Quando illes audiva le reporto, le credentes levava unanimemente lor voces a Deo e diceva: “Senior, tu qui faceva le celo e le terra, le mar e tote lo que illo contine: ²⁵Tu parlava multe tempore retro per le Spirito Sancte a tu servitor David assi: ‘Quare le nationes ragia e le populos cabala cosas folle? ²⁶Le reges del terra conveniva e le governatores se congregava pro adversar le Senior e su Christo^[2]’. ²⁷De facto isto occurreva hic in iste citate ipse! Quia Herodes^[3], Pontio Pilato, estranieros^[4] e le populo de Israel concordava inter se pro adversar Jesus, tu sancte servitor, que tu consecrava^[5]. ²⁸Quecunque illes faceva, tamen, esseva predeterminate secundo tu voluntate. ²⁹E nunc, oh Senior, presta attention a lor menacias, e da nos, tu servitores, grande harditessa in proclamar tu parola. ³⁰Extende tu mano pro resanar e que signos miraculose e prodigios sia facite per le nomine de tu sancte servitor Jesus”. ³¹Depost iste oration, le loco in le qual illes esseva congregate esseva soccutite e omnes esseva plenate de Spirito Sancte. ³²Le apostolos alora incipeva proclamar le parola de Deo con harditessa.

Le condition del prime credentes

³³Le multitude del credentes esseva de un sol corde e mente, e nemo diceva que alique ille possedeva esseva le sue, e Deo les benediceva grandemente^[6]. ³⁴Inter illes il habeva necuno in condition de necessitate, quia illes qui possedeva agros o domos los vendeva e, apportante le moneta que illes recipeva de tal emptiones, ³⁵lo deponeva al pedes del apostolos. Le moneta, assi, esseva distruibuite secundo le necessitate de cata uno. ³⁶Per exemplo, Joseph, un levita qui esseva originari de Cypro, que le apostolos habeva supernominate Barnaba (que, traducite, significa “filio del consolation^[7]”) ³⁷e qui possedeva un agro, lo habeva vendite e, apportante le moneta, lo habeva deponite al pedes del apostolos.

Notas

1. O “principe”.
2. Un referentia a Psalmo 2:2,3.
3. Herodes Antipas.
4. O “le Gentiles”.
5. Litt. “ungueva”.
6. O: “e un grande benediction [gratia] de Deo esseva super omne illes”
7. O: “incoragiamento”.