JOB

CAPITULO 1

Prologo

Il habeva in le pais de Uts^[1] un homine cuje nomine esseva Job.^[2]. Ille homine esseva integre e recte; ille timeva Deo, e ille evitava le mal. ² Septe filios^[3] e tres filias le nasceva. ³ Ille possedeva septe milles oves, tres milles camelos, cinque centos pares de boves, cinque milles asinas,^[4] e un multo grande numero de servientes. Ille homine esseva le plus ric de tote le gente del Oriente.

⁴ Su filios esseva accostumate de facer festa in le domo de cata uno a su torno, e de invitar lor tres sorores a mangiar e a biber con illes.^[5] ⁵ E quando cata serie de festas se terminava, Job les convocava pro purificar les e, levante se de bon hora, ille offereva pro cata uno de illes un holocausto; nam Job diceva: 'Forsan mi filios ha peccate e ha offendite Deo in lor corde.' Assi Job faceva semper.

Le Prime Prova de Job

⁶ Il eveniva un die que le filios de Deo^[6] veniva a presentar se ante le Senior e Satan veniva etiam inter illes. ⁷ Le Senior diceva a Satan, 'De ubi veni tu?' Satan respondeva al Senior, 'De percurrer le terra e de promenar me per illo.'

⁸ Le Senior diceva a Satan, 'Ha tu reguardate mi servo Job, que il non ha alicuno como ille in le terra, un homine integre e recte qui time Deo e evita le mal?'

⁹ Satan respondeva al Senior, 'An Job time Deo pro nihil? ¹⁰ Non ha Tu palissadate le, su domo e toto que a ille pertine? Tu ha benedicite le obra de su manos, e su bestial afflue le campania. ¹¹ Ma extende Tu mano e tocca alique que es le sue, e ille Te maledicera in Tu facie.'

¹² Le Senior diceva a Satan, 'Ecce, Io te livra toto que le pertine; solmente super ille mesme non pone tu mano.' E Satan se retirava del presentia del Senior.

¹³ Il eveniva un die quando su filios e su filias mangiava e bibeva vino in le domo de lor fratre primogenite, ¹⁴ que un messagero arrivava a Job e le diceva, 'Le boves arava, e le asinos pasturava al latere de illos; ¹⁵ e le shebaitas^[7] se jectava super illos, los sasiva, e illes occideva le servos per le filo de spada. Io escappava, io sol, pro relatar lo a te.'

¹⁶ Durante que ille parlava ancora, un altere veniva e diceva, 'Un foco de Deo ha cadite del celo, e ha ardite le oves e le servos e les ha consumite; io escappava, io sol, pro relatar lo a te.'

¹⁷ Durante que ille parlava ancora, un altere veniva e diceva, 'Le chaldeitas^[8] formate in tres bandas se jectava super le camelos, los sasiva, e illes occideva le servos per le filo del spada; io escappava, io sol, pro relatar lo a te.'

¹⁸ Durante que ille parlava ancora, un altere veniva e diceva, 'Tu filios e tu filias mangiava e bibeva vino in le domo de lor fratre primogenite; ¹⁹ e, ecce, un grande vento veniva del altere latere del deserto e batteva le quatro angulos del domo, e illo cadeva super le juvene gente, e illes es morte; io escappava, io sol, pro relatar lo a te.'

²⁰ Alora Job se levava, divelleva su mantello e se rasava le capite. Cadente super le solo ille adorava, ²¹ e diceva,

'Nude io sortiva del sino de mi matre,
E nude io retornara ibi.
Le Senior dava e le Senior ha levate.
Le nomine del Senior sia benedicte.'

²² In tote isto Job non peccava ni attribueva alique inconveniente a Deo.

CAPITULO 2

Le Secunde Prova de Job

Il eveniva un die que le filios de Deo veniva a presentar se ante le Senior. Satan veniva etiam inter illes presentante se ante le Senior. ² Le Senior diceva a Satan, 'De ubi veni tu?'

Satan respondeva, 'De percurrer le terra e de promenar me per illo.'

³ Le Senior diceva a Satan, 'Ha tu reguardate Mi servo Job, que il non ha alicuno como ille in le terra, un homine integre e recte qui time Deo e evita le mal? Ille persevera ancora in su integritate, ben que tu Me incitava contra ille pro destruer le sin motivo.'

⁴ Satan respondeva al Senior, 'Pelle pro pelle,^[9] si, toto que un homine possede ille dara pro su vita. ⁵ Ma extende Tu mano, tocca su osso e su carne e, certo, ille Te maledicera in Tu facie.'

⁶ Le Senior diceva a Satan, 'Ecce, ille es in tu manos; solo sparnia su vita.'

⁷ Alora Satan sortiva del presentia del Senior. Ille batteva Job con furunculos maligne^[10] ab le planta del pede usque le corona del capite. ⁸ Ille se prendeva un testo pro raspar se, e ille se sedeva inter le cinere. ⁹ Su sposa le diceva, 'Persevera tu ancora in tu integritate? Maledice Deo e mori.'

¹⁰ Ma Job la respondeva, 'Tu parla como un femina stupide. Pois que nos recipeva de Deo le ben, non debe nos etiam reciper le mal?' In tote isto Job non peccava per su labios.

Le Tres Amicos de Job

¹¹ Quando Eliphaz le temanita,^[11] Bildad le shuchita,^[11] e Tsophar le naamathita,^[11] tres amicos de Job, apprendeva tote le infortunas que le superveniva, illes se concertava de partir, cata uno de su loco, pro vader a commiserar con ille e a consolar le. ¹² Reguardante le de longe illes non poteva recognoscer le; illes plorava de alte voce; cata uno divelleva su mantello, e illes jectava pulvere super lor capites verso le celo. ¹³ Illes se sedeva con ille super le solo septe dies e septe noctes, e nemo le diceva un parola, nam illes videva que su dolor esseva multo grande.

CAPITULO 3

Job parla

Post isto Job aperiva su bucca e malediceva su die.

² Ecce lo que Job diceva:^[12]

³ Peri le die ubi io nasceva,

E le nocte ubi on diceva, 'Un masculo es concepte.'

⁴ Que ille die sia tenebras,

Que Deo in alto non lo reguarda,

E que super illo le lumine non resplende.

⁵ Que le tenebras e le umbra de morte lo profana;^[13]

Que un nube demora super illo;

Que toto que nigra le die lo espaventa.

⁶ Ille nocte! Que le tenebras lo sasi,

Que illo non gaude inter^[14] le dies del anno,

Ni entra in le computo del menses.

⁷ Que ille nocte sia desolate;^[15]

Que nulle tono allegre lo entra;

⁸ Que illo sia maledicte per illes

qui maledice le die,

Per illes qui sape eveliar le leviathan.^[16]

⁹ Que le stellas de su crepusculo se obscura;

Que illo attende in van le lumine;

E que illo non vide le palpebras del aurora!

¹⁰ Pois que illo non claudeva le portas del sino,

Ni celava le pena de mi oculos.

¹¹ Proque non moriva io ab le matrice?

Proque non periva io partiente del sino?

¹² Proque me recipeva le genus?

E proque le mammas, pro allectar me?

¹³ Nam alora io jacerea tranquille,

E io dormirea in reposo

¹⁴ Con le reges e consiliatores del terra,

Qui se edifica le ruinas,

¹⁵ O con princes qui possede auro,

Qui plena de argento lor domos.

¹⁶ O como un aborto celate io non existerea,

Como infantes qui non videva le lumine.

¹⁷ Ibi le malignos cessa de perturbar,

E ibi le extenuatos reposa.

¹⁸ Le prisioneros es insimul in pace,

Illes non audi le voce del oppressor.

¹⁹ Le parve e le grande es ibi equal,

E le servo es libere de su maestro.

²⁰ Proque es le lumine date a ille qui es in pena,

E le vita al amarisato de anima;

²¹ Qui es anxie pro le morte, ma illo non veni,

E qui fode pro illo plus que pro tresores celate;

²² Qui gaude usque exultation,

E se allegra quando illes trova le tumba?

²³ A un homine cuje via es celate,

E quem Deo ha includite?

²⁴ Nam mi suspiros veni in vice de mi alimento,

E mi rugitos se effunde como aqua.

²⁵ Nam lo que io timeva me ha venite,

E lo que me espaventava me ha attingite.

²⁶ Io non ha tranquillitate, ni pace,

Ni reposo; e totevia le turbation veni.

CAPITULO 4

Le Prime Dialogo:

Eliphaz

Eliphaz le temanita parlava alora:

² Si on osa un parola a te, te molestara illo?

Ma qui pote guardar le silentio?

³ Ecce, tu ha inseniate multe alteres,

Tu ha reinfortiate le manos debile.

⁴ Tu parolas supportava le vacillantes,

E tu affirmava le genus plicante.

⁵ E ora tu torno ha venite, e tu es fatigate,

Illo te tocca, e tu te espaventa.

⁶ Non te da confidentia tu pietate?

Non es le integritate de tu vias tu sperantia?

⁷ Memora: qual innocente ha perite?

O ubi esseva le justos trenchate?

⁸ Lo que io ha vidite es, illes qui ara le iniquitate,

E qui semina le pena, recolta le messe.

⁹ Per le sufflo de Deo ille peri,

Per le explosion de Su cholera illes es consumite.

¹⁰ Le rugito del leon, le bramito^[17] del leon feroce,

E le dentes del leonettos es rumpite.

¹¹ Le vetere leon peri per manco de preda,

E le juvenes del leonessa se dispersa.

¹² Un parola arrivava furtivemente a me,

E mi aure recipeva un susurro de illo.

¹³ In le pensatas inquietante del visiones nocturne,

Quando somno profunde cade super homines,

¹⁴ Espavento e tremor me sasiva,

E tote mi ossos tremulava.

¹⁵ Un spirito passava presso mi facie,

Le capillos de mi carne se ericia.

¹⁶ Illo sta, ma io non recognosceva su aspecto;

Un figura esseva ante mi oculos;

Io audiva un voce calme:

¹⁶ 'Pote le homine esser juste ante Deo?

Essera le homine pur ante su Facitor?

¹⁸ Ecce, Ille non confide in Su ministros;

E Ille pone in Su angelos le follia.^[18]

¹⁹ Quanto plus illes qui habita in domos de argilla,

Cuje fundamento es in le pulvere,

Qui pote esser pulverisate como un tinea.

²⁰ Del matino al vespera illes es rumpite;

Illes peri pro semper sin le reguardo de alicuno.

²¹ Non se evelle le palo de lor tenta?

Ille mori sin acquirer le sapientia.'

CAPITULO 5

Crita ora! Qui te respondera?

Al qual del sanctos va tu adressar te?

² Nam le cholera occide le insensato,

E le invidia face morir le nescio.

³ Io ha vidite le insensato radicar;

Ma subito io malediceva su demora.

⁴ Su filios es longe de securitate;

Illes es contundite in le porta sin alicuno a delivrar les.

⁵ Le affamatos devora su messe,

E recolta mesmo inter le spinos,

E le trappa^[19] suspira pro lor benes.

⁶ Nam le infortuna non sorti del pulvere,

E le pena non germina del solo.

⁷ Le homine nasce pro suffrer,

Como scintillas vola in alto.

⁸ Quanto a me, io recurrerea a Deo,

E a Deo io exponerea mi causa.

⁹ Ille face cosas grande e insondabile,

Meravilias sin numero.

¹⁰ Ille effunde le pluvia super le terra,

E manda le aquas super le campos.

¹¹ Ille eleva le humiles,

E illes qui es in lucto es exaltate a securitate,

¹² Ille frustra le projectos del astutes,

Quo lor manos non compli successo.

¹³ Ille prende le sagios in lor proprie astutia;

E le consilio del tortuose es hastate.

¹⁴ Ille incontra le tenebras in le medio del die,

E va tentativemente in medie die como de nocte.

¹⁵ Ma Ille salva le povre del spada,

De lor bucca, e del mano del potente.

¹⁶ Assi le miseres ha sperantia,

E le iniquitate claude le bucca.

¹⁷ Ecce, felice es le homine quem Deo castiga!

Non disdigna, alora, le correction del Omnipotente.

¹⁸ Nam Ille face le plaga e Ille lo banda;

Ille lede, e Su mano cura.

¹⁹ De sex tribulationes Ille te salvara,

E al septime le mal non te toccara.

²⁰ In tempore de fame Ille te redimera del morte,

E in tempore de guerra, del poter del spada.

²¹ Tu essera celate del flagello del lingua,

E tu non timera le devastation quando ille veni.

²² Tu te ridera del devastation e del fame;

E tu non timera le bestias del terra.

²³ Nam tu te alliara con le petras del campo,

E le bestias del terra vivera con te in pace.

²⁴ Tu sapera que tu tenta es in pace;

Tu attendera tu habitation e nihil mancara.

²⁵ Tu sapera que tu posteritate essera numerose,

E tu prole como le herba del terra.

²⁶ Tu venira in vetulessa^[20] a tu sepulcro,^[21]

Como un fasce de grano de recolta a su tempore.

²⁷ Ecce lo que nos ha observate, es assi;

Ascolta lo, e sape lo pro tu ben.

CAPITULO 6

Job

Job respondeva e diceva:

² Oh, que mi vexation poterea pesar se,

E mi calamitate poterea poner se simul in le balancia!

³ Nam alora illos pesarea plus que le arena del mar;

Pro esso es mi parolas imprudente.

⁴ Nam le flechas del Omnipotente es intra me,

Cuje veneno mi spirito bibe;

Le terrores de Deo se alinea contra me.

⁵ Rugi le onager^[22] presso le herba?

Mugi le bove presso su forrage?

⁶ Pote on mangiar lo que es insipide sin sal?

O ha le succo de malvas^[23] alicun sapor?

⁷ Mi anima refusa de toccar las;

Illos es como le maladia in mi alimento.^[24]

⁸ Oh, que mi voler se compli,

E que Deo me accorda mi spero!

⁹ Que il place a Deo de triturar me,

Que Ille laxa Su mano pro trenchar me!

¹⁰ Alora io haberea ancora le consolation,

Io me allegrarea in le angustia, ben que Ille non me sparnia,

Nam io non ha negate le parolas del Sancto.

¹¹ Qual es mi fortia que io sperarea?

E qual es mi fin que io esserea patiente?^[25]

¹² Es mi fortia le fortia de petras?

Es mi carne de cupro?

¹³ Es il que io es sin alicun adjuta,

E que le sagessa es bannite de me?

¹⁴ Al desperate le benignitate es debite de su amico,

Mesmo a ille qui abandona le timor del Omnipotente.

¹⁵ Mi fratres ha tractate con perfidia como un wadi,

Como le canal de wadis que disborda,

¹⁶ Que es obscur ob le glacie,

E ubi le nive se cela.

¹⁷ Al tempore del calor illos dispare,

Quando le ardor veni illos se extingue in lor loco.

¹⁸ Le caravanas se disvia de lor cammino,

Illos monta in le vasto e peri.

¹⁹ Le caravanas de Tema reguardava.

Le viagiatores de Sheba los sperava.

²⁰ Illes habeva vergonia proque illes habeva sperate;

Illes veniva ibi e esseva confuse.

²¹ Nam ora vos ha devenite le Sues;^[26]

Vos vide un terror e vos vos espaventa.

²² An io diceva: 'Da me'?

O: 'Da un presente pro me ex vostre benes'?

²³ O: 'Libera me del mano del adversario'?

O: 'Redime me del mano del oppressores'?

²⁴ Insenia me e io me tacera;

Face me comprender ubi io ha errate.

²⁵ Como le parolas de rectitude es persuasive!

Ma que proba vostre argumentation?

²⁶ Pensa vos a jocar con parolas?

O a contar como vento le parolas del desperate?

²⁷ Vos velle jectar sortes super le orphano,

E baratar^[27] vostre amico.

²⁸ E ora reguarda me, io vos preca;

Nam certo io non mentira a vostre facie.

²⁹ Reveni, que le injustitia non sia;

Reveni ancora, mi causa es juste.

³⁰ Ha il injustitia super mi lingua?

Non pote mi palato discerner expedientes astute?

CAPITULO 7

Le sorte del homine super le terra es le de un soldato,^[28]

E su dies es como le dies de un mercenario,

² Como un sclavo qui suspira al umbra,

E como un mercenario qui spera su salario;

³ Assi menses de vacuitate es assignate a me,

E noctes de miseria es mi portion.

⁴ Quando io me jace, io pensa: Quando me levara io?

Quando finira le nocte?

E io me satia de agitationes usque le crepusculo.

⁵ Mi carne se revesti de vermes e de grumo de terra;

Mi pelle se indura e se erumpe de nove.

⁶ Mi dies es plus rapide que le telario del texitor,

E se dispende sin sperantia.

⁷ Memora que mi vita es un sufflo;

Mi oculos non videra plus le ben.

⁸ Le oculo que me vide non me reguardara plus;

Dum Tu oculo me mirara, io non essera plus.

⁹ Como un nube se dissipa e passa,

Assi ille qui descende al Sepulcro non montara plus.

¹⁰ Ille non revenira plus a su domo,

E su loco non le recognoscera plus.

¹¹ Ergo io non retenera mi bucca;

Io parlara in le angustia de mi spirito;

Io me plangera in le amaritude de mi anima.

¹² Es io un mar o un monstro marin,

Que Tu establi un guarda circum me?

¹³ Quando io dice: 'Mi lecto me confortara,

Mi lectiera alleviara mi Plancto';

¹⁴ Alora Tu me terrifica per sonios,

E Tu me espaventa per visiones;

¹⁵ Quo io prefererea esser strangulate,

Le morte potius que iste ossos.

¹⁶ Io lo despice; io non vivera semper;

Lassa me; nam mi vita es un sufflo.

¹⁷ Que es le homine que Tu le estimarea tanto,

Que Tu dignarea de reguardar le,

¹⁸ Que Tu le memorarea cata matino,

E que Tu le probarea a cata momento?

¹⁹ Usque quando non disviara Tu de me Tu reguardo?

Quando me lassara Tu le tempore de glutir mi saliva?

²⁰ Si io ha peccate, que face io a Te,

Oh guardiano del homines?

Proque me ha Tu facite Tu scopo,

Quo io es un fardello a me mesme?

²¹ Proque non pardona Tu mi transgression,

E non leva Tu mi iniquitate?

Nam tosto io me jacera in le pulvere;

Tu me cercara, ma io non essera plus.

CAPITULO 8

Bildad

Bildad le shuchita parlava alora:

² Usque quando va tu parlar assi,

E usque quando essera tu parolas tal vento turbulente?

³ Perverte Deo le judicio?

Perverte le Omnipotente le justitia?

⁴ Si tu filios peccava contra Ille,

Ille les mandava de Su presentia pro lor transgression.

⁵ Ma tu, si tu recurrerea a Deo,

Si tu implorarea le Omnipotente,

⁶ Si tu esseva pur e recte;

Certo alora Ille veliarea super te,

E Ille prosperarea de nove tu habitation in proba de tu rectitude.

⁷ Ben que tu condition anterior esseva parve,

Totevia tu fin crescera multo.

⁸ Interroga les del generation precedente,

E attende al experientia de lor patres.

⁹ Nam nos es de heri, e nos sape nihil,

Quia nostre dies super le terra es un umbra.

¹⁰ Non te inseniara illes, non te relatara

E de lor corde emittera parolas?

¹¹ Pote le papyro surger sin palude?

Pote le canna crescer sin aqua?

¹² Dum ancora verde e sin que uno lo seca,

Illo marce ante tote altere herba.

¹³ Tal es le fin^[29] de omnes qui oblida Deo;

E le sperantia del impio perira;

¹⁴ Cuje confidentia non es plus que un filo,

E cuje supporto es un tela de aranea.

¹⁵ Ille se appoiara super su domo ma illo non se sustenera;

Ille se attacca a illo, ma illo non dura.

¹⁶ Ille resta fresc ante le sol,

E su ramada se extende super su jardin.

¹⁷ Su radices se interlacia circum un pila,

Illos sasi un domo de petras.^[30]

¹⁸ Si alicuno le evelle de su loco,

Alora isto le negara: 'Io non te videva'.

¹⁹ Ecce, tal es le allegressa de su via,

E ex le pulvere alteres germinara.

²⁰ Certo, Deo non rejecta le homine integre,

E Ille non sustene le malfactores.

²¹ Ille plenara tu bucca de riso,

E tu labios de jubilo.

²² Tu inimicos se vestira de vergonia;

E le tenta del malfactores disparera.

CAPITULO 9

Job

Job respondeva e diceva:

² In veritate io sape que il es assi;

Como pote le homine justificar se ante Deo?

³ Si uno volerea contender con Ille,

De mille cosas ille non poterea responder a un.

⁴ Ille es sage de corde e potente de fortia;

Qui se ha indurate contra Ille e ha prosperate?

⁵ Qui displacia le montanias e illos non lo sape,

Quando in Su cholera Ille los inverte.

⁶ Qui succute le terra de su loco,

E su columnas se freme.

⁷ Qui manda le sol e illo non brilla;

E sigilla le stellas.

⁸ Qui sol extende le celos,

E cammina super le crestas del mar.

⁹ Qui face le Ursa, le Orion, e le Pleiades,

E le cameras del celo austral.

¹⁰ Qui face cosas grande e insondabile,

E meravilias innumerabile.

¹¹ Ecce, Ille passa presso me, e io non Le vide;

Ille se glissa, ma io non Le percipe.

¹² Ecce, Ille rape, qui pote opponer Le?

Qui va dicer Le, 'Que face Tu?'

¹³ Deo non reprimera Su cholera;

Le auxiliatores de Rahab se inclinava infra Ille.

¹⁴ Quanto minus potera io responder a Ille,

E seliger mi parolas contra Ille?

¹⁵ Mesmo si io esserea juste, io non responderea;

Io facerea mi supplication a mi judice.

¹⁶ Si io habeva vocate e Ille me habeva respondite,

Totevia io non crederea que Ille ascoltarea mi voce.

¹⁷ Ille qui per un tempestate^[31] me contunderea,

E qui multiplicarea sin ration mi vulneres;

¹⁸ Qui non me lassarea respirar,

Qui me plenarea de amaritude.

¹⁹ Si il se tracta de fortia, ecce, Ille es potente!

Si de justitia, qui me facera comparer?

²⁰ Ben que io es recte, mi proprie bucca me condemnara;

Ben que io es innocente, Ille me declarara torte.

²¹ Io es innocente — io non considera a me mesme,

Io despice mi vita.

²² Toto es un — pro esso io dice:

Ille destrue le innocente e le maleficente,

²³ Si le flagello occide subito,

Ille se ridera del despero del innocentes,

²⁴ Le terra es date al manos del impios;

Ille coperi le facies de su^[32] judices;

Si il non es Ille, qui es il dunque?

²⁵ Mi dies es plus rapide que un cursor;

Illos fugi sin vider le felicitate.

²⁶ Illos passa como le naves de junco;^[33]

Como le vulture que se lancea super su preda.

²⁷ Si io dice: 'Io va oblidar mi plancto,

Io lassara mi triste visage e me incoragiara,'

²⁸ Io time tote mi penas,

Io sape que Tu non me tenera pro innocente.

²⁹ Io essera judicate culpabile;

Proque me fatiga io in van?

³⁰ Si io me lava in le nive,

E purifica mi manos con lixivia;^[34]

³¹ Totevia Tu me immergera in le fango,

E mi vestimentos me abhorrera.

³² Nam Ille non es un homine como io, quo io Le responde,

Quo nos veni simul a judicio.

³³ Nulle arbitro es inter nos

Pro poner su mano super le duo de nos.

³⁴ Que Ille retira Su virga de super me,

Que Su terror non me espaventa;

³⁵ Alora io parlarea e io non Le timerea;

Nam io non es assi con me mesme.^[35]

CAPITULO 10

Mi anima se enoia de mi vita;

Io va dar curso a mi plancto;

Io va parlar in le amaritude de mi alma.^[36]

² Io dicera a Deo: Non me condemna;

Face me saper proque Tu querela con me.

³ Te pare ben de opprimer,

De despicer le obra de Tu manos,

E de facer brillar Tu favor super le consilios del maleficentes?

⁴ Tene Tu oculos de carne,

O vide Tu como un homine vide?

⁵ Es Tu dies como le dies del homine,

O es Tu annos como le dies del homine,

⁶ Que Tu inquire de mi iniquitate,

E que Tu recerca mi peccato,

⁷ Ben que Tu sape que io non es culpabile;

E que nemo pote liberar me de Tu mano?

⁸ Tu manos me formava e me faceva,

Postea Tu volveva^[37] e me destrueva.

⁹ Memora, io preca, que Tu me modellava como argilla;

Va Tu retornar me al pulvere de nove?

¹⁰ Tu me effundeva como lacte,

Tu me cualiava como caseo,

¹¹ Tu me vestiva de pelle e de carne,

Tu me texeva de ossos e de nervos.

¹² Tu me dava le vita con le favor,

E Tu providentia ha guardate mi spirito.

¹³ Tamen Tu celava istos in Tu corde;

Io sape que isto es con Te.

¹⁴ Si io pecca, Tu me nota,

E Tu non pardonara mi iniquitate.

¹⁵ Si io es culpabile, guai a me;

E si io es recte, tamen io non osa levar mi capite,

Essente plen de ignominia, e reguardante mi affliction.

¹⁶ E si illo se exalta, Tu me chassa como le leon;

E de nove Tu te monstra meraviliose contra me,

¹⁷ Tu renova Tu testes contra me,

Tu accresce Tu indignation contra me;

Tu me assali de un succession de calamitates.^[38]

¹⁸ Proque me ha Tu facite sortir del matrice?

Io vole que io habeva perite e que nulle oculo me habeva vidite.

¹⁹ Io haberea essite como si io non habeva essite;

Io haberea essite levate del matrice al sepulcro.

²⁰ Non es mi dies pauc? Cessa dunque,

Lassa me, quo io me allegra un pauc,

²¹ Ante que io va de ubi io non revenira,

Al terra de tenebras e del umbras de morte;

²² Pais de obscuritate, como le obscuration mesme;

Pais del umbras de morte e del confusion,

E ubi le claritate es como le obscuritate.

CAPITULO 11

Tsophar

Tsophar le naamathita parlava alora:

² Non debe uno responder a iste multitude de parolas?

Debe uno reguardar como recte un homine verbose?

³ Tu vanterias face tacer le gente,

E tu ha deridite, sin alicuno a avergoniar te;

⁴ Tu dice: 'Mi doctrina es pur,

E io es nette a Tu oculos.'

⁵ Oh, que Deo volerea parlar,

E aperirea Su labios contra te;

⁶ E que Ille te revela le secretos del sapientia,

Que le sagessa es multiple!

Sape dunque que Deo exige de te minus que tu iniquitate merita.

⁷ Pote tu discoperir le immensitate^[39] de Deo?

Pote tu attinger al limite del Omnipotente?

⁸ Illo es tanto alte como le celo;

Que pote tu facer?

Plus profunde que Sheol;^[40] que pote tu saper?

⁹ Le mesura de illo es plus longe que le terra,

E plus large que le mar.

¹⁰ Si Ille passa o imprisiona,

O convoca un assemblea, qui pote impedir Le?

¹¹ Nam Ille cognosce homines ignobile;

E quando Ille vide le iniquitate, non lo considera Ille?

¹² Assi le homine vacue gania le comprension,

E le pullo del onager renasce como un homine.

¹³ Si tu dirige ben tu corde,

E extende verso Ille tu manos;

¹⁴ Si le iniquitate es in tu mano, allontana lo de te,

E non lassa demorar le injustitia in tu tenta.

¹⁵ Alora, certo, tu levara le facie sin macula;

Tu essera firme e sin timor;

¹⁶ Nam tu oblidara tu miseria;

Tu lo memorara como aquas que ha passate;

¹⁷ Tu vita^[41] essera plus radiante que le mediedie,

E le tenebras essera como le lumine matinal.

¹⁸ Tu essera secur, quia il ha sperantia;

Tu reguardara circum te, e tu reposara in securitate.

¹⁹ Tu te jacera e nemo te inquietara;

E multes precara tu favor.

²⁰ Ma le oculos del maleficentes fallera,

Le refugio es perdite pro illes,

E lor sperantia essera le expirar del anima.

CAPITULO 12

Job

Job respondeva e diceva:

² Sin dubita vos es le humanitate,

E con vos le sapientia morira.

³ Ma etiam io ha senso como vos;

Io non es inferior a vos;

E qui non sape tal cosas como istos?

⁴ Io es pro mi amicos un objecto de riso,

Un tal persona qui invocava Deo e Ille le respondeva;

Le justo, le integro, es objecto de riso!

⁵ In le pensata de ille, qui ha conforto, il ha contempto pro le infortuna;

Illo es preste pro illes cuje pede glissa.^[42]

⁶ Le tentas del robatores prospera,

E illes qui provoca Deo es secur,

Como si Deo ha ponite toto in lor mano.^[43]

⁷ Ma inquire del bestias, e illos te instruera;

E del aves del celo, e illos te dicera;

⁸ O parla al terra, e illo te instruera;

E le pisces del mar te relatara;

⁹ Qui non sape inter tote istos,

Que le mano del Senior lo ha facite?

¹⁰ In cuje mano es le anima de toto que vive,

E le spirito de tote carne human.

¹¹ An le aure non distingue le parolas,

Como le palato gusta le alimento?

¹² In le vetulos es le sapientia,

E in le longevitate le prudentia.

¹³ Con Ille es sapientia e potentia;

A Ille appertine le consilio e le intelligentia.

¹⁴ Lo que Ille destrue non pote re-edificar se;

Le que Ille imprisiona nemo pote liberar.

¹⁵ Ille retene le aquas e toto se sicca;

Ille los laxa e le terra es devastate.

¹⁶ Con Ille es le fortia e le sagessa,

Ille qui se disvia e ille qui disvia es le Sue.

¹⁷ Ille face marchar discalceate le consilieros,

E ille face nescios le judices.

¹⁸ Ille relaxa le controlo de reges,

E liga un cinctura super lor lumbos.

¹⁹ Ille face marchar discalceate le sacerdotes,

Ille abatte le potentes.

²⁰ Ille leva le parola de oratores,

E priva le seniores del discretion.

²¹ Ille effunde le contempto super nobiles,

E laxa le cinctura del fortes.

²² Ille discoperi cosas profunde ex le tenebras,

E face sortir al lumine le umbra del morte.

²³ Ille accresce le nationes e Ille los destrue;

Ille dilata le nationes e Ille los supprime.

²⁴ Ille leva le senso del chefes del gente,

E le face errar per desertos sin camminos.

²⁵ Illes tasta in le tenebras sin lumine,

E Ille les face vacillar como un bibitor.

CAPITULO 13

Certo mi oculo ha vidite tote isto,

Mi aure ha audite e lo ha intendite.

² Lo que vos sape io lo sape etiam;

Io non es minus que vos.

³ Ma io velle parlar al Omnipotente,

E io velle rationar con Deo.

⁴ Ma vos es gypseros de mentitas,

Tote de vos es medicos de nulle valor.

⁵ Que vos solo guarda le silentio!

Il esserea reguardate como vostre sapientia.

⁶ Audi alora mi rationar,

Attende le implorar de mi labios.

⁷ Vole vos parlar injustemente pro Deo,

E parlar le falsitate pro Ille?

⁸ Vole vos monstrar Le le favor?

Vole vos contender pro Deo?

⁹ Essera ben, que Ille vos sonda?

O vole vos dupar Le como uno dupa un homine?

¹⁰ Certo Ille vos reprehendera,

Si secretemente vos monstra le favor.

¹¹ An Su elevantia non vos espaventara,

E Su terror non cadera super vos?

¹² Vostre memorias es proverbios de cinere;

Vostre replicas es replicas de fango.

¹³ Tace, lassa me, que io parla,

E que il me eveni lo que me eveni.

¹⁴ Proque? Io prendera mi carne inter mi dentes,

E io placiara mi vita in mi mano.

¹⁵ Ben que Ille me occide, tamen io confidera in Ille;

Ma io defendera ante Ille mi conducta.

¹⁶ Isto mesmo me servira a mi salvation:

Que un hypocritico non osa comparer ante Ille.

¹⁷ Ascolta attentemente mi parolas,

E presta aure a mi declaration.

¹⁸ Ecce ora, io ha preparate mi causa;

Io sape que io ha ration.

¹⁹ Qui pretendera a contender con me?

Nam alora io tacerea e morirea.

²⁰ Solmente non me face duo cosas,

E alora io non me celara de Tu presentia:

²¹ Allontana de me Tu mano;

E non lassa Tu terror me espaventar.

²² Alora voca e io respondera;

O io parlara e Tu me responde.

²³ Quante es mi iniquitates e peccatos?

Face me cognoscer mi transgression e mi peccato,

²⁴ Proque cela Tu Tu visage,

E me reputa pro Tu inimico?

²⁵ Vole Tu ferir un folio pulsate,

E vole Tu persequer le palea sic?

²⁶ Proque lista Tu contra me cosas amar,

Pro facer me hereditar le iniquitates de mi juventute?

²⁷ Tu mitte mi pedes in le cepos,^[44]

E survelia tote mi passos; .

Tu tracia un linea circum le plantas de mi pedes;

²⁸ Dum mi vita se mica como ligno putride,^[45]

Como un vestimento que le tinea devora.

CAPITULO 14

Le homine, nascite de femina,

Curte de dies e plen de travalio,

² Sorti como un flor, e se marce;

Fugi como un umbra e dispare.

³ E super un tal Tu aperi Tu oculos,

E me cita a judicio con Te?

⁴ Qui pote tirar un cosa munde de un immunde?

Nemo.

⁵ Pois que su dies es determinate,

Le numero de su menses es con Te,

E Tu ha fixate su limite que ille non pote passar;

⁶ Devia de ille Tu reguardo, que ille reposa,

Usque ille compli como mercenario su jorno.

⁷ Pro un arbore il ha le sperantia;

Si on lo seca, illo se renovara ancora:

Su ramettos non mancara.

⁸ Ben que su radice ha inveterate in le terra,

E su trunco ha morite in le solo;

⁹ Tamen per le perfumo de aqua illo buttonara,

E producera ramos como si plantate de nove.

¹⁰ Ma le homine mori, e jace prostrate;

Le homine expira, e ubi es ille?

¹¹ Como le aquas evanesce del mar,

E le fluvio es desolate e sic;

¹² Assi le homine se jace e non se leva;

Usque le celos non es plus, illes non se eveliara,

Illes non surgera de lor somno.

¹³ Oh, que Tu me celarea in Sheol,

Que Tu me occultarea usque le passar de Tu ira.

Que Tu me fixarea un termino, e me memorarea!

¹⁴ Si un homine mori, pote ille reviver?

Io attenderea tote le dies de mi servicio,

Usque mi relevamento veni.

¹⁵ Tu vocarea e io Te responderea;

Tu desirarea le obra de Tu manos.

¹⁶ Ma ora Tu numera mi passos,

Tu non attende excepte pro mi peccato;

¹⁷ Mi transgression es sigillate in un sacco,

E Tu colla^[46] mi iniquitate.

¹⁸ E certo le montania cadente se mica,

E le rocca se remove de su loco;

¹⁹ Le aquas tunde le petras;

Su disbordamentos lava le pulvere del terra;

Assi Tu destrue le sperantia del homine.

²⁰ Tu prevale pro semper contra ille, e ille passa;

Tu cambia su visage, e Tu le expedi.

²¹ Su filios es honorate, e ille non lo sape;

Illes es abassate, ma ille non lo adverte.

²² Ma su carne^[47] se dole de ille,

E su servos^[48] es in lucto pro ille.

CAPITULO 15

Le Secunde Dialogo:

Eliphaz

Eliphaz le temanita respondeva e diceva:

² Debe le sagio responder con saper ventose,

E plenar su ventre del sirocco,

³ Arguente con parolas inutile,

E per discursos que servi a nihil?

⁴ Vero, tu aboli le timor,

E retene le devotion ante Deo.

⁵ Nam le iniquitate insenia tu bucca,

E tu adopta le lingua del astutes.

⁶ Le bucca tue te condemna, il non es io;

Vero le labios tue testifica contra te.

⁷ Es tu le prime homine nascite?

Esseva tu parturite ante le collinas?

⁸ Ha tu ascoltate le confidentias de Deo?

E retene tu le sapientia a te mesme?

⁹ Que sape tu que nos non sape?
Que comprehende tu que nos non comprehende?
¹⁰ Inter nos es e le capillos blanc e le vetulos,

Plus avantiate in annos que tu patre.

¹¹ Es le consolationes de Deo troppo pauc pro te,

E le parolas susurrate a te?

¹² Proque te traina tu corde?

E proque flamma de ira^[49] tu oculos?

¹³ Que tu torna contra Deo tu cholera,

E face sortir de tu bucca tal diceres.

¹⁴ Que es le homine que ille esserea pur?

E le nascite del femina que ille esserea juste?

¹⁵ Ecce Ille non confide in Su sanctos,

E le celos non es pur a Su oculos.

¹⁶ Quanto minus le esser abominabile e corrupte,

Le homine qui bibe le iniquitate como aqua!

¹⁷ Io te explicara, ascolta me;

E lo que io ha vidite io contara.

¹⁸ Lo que le sagios ha relatate

Ab lor patres, e non lo ha occultate;

¹⁹ A illes sol le pais esseva date,

E nulle estraniero passava inter illes.

²⁰ Le impio suffre le tortura tote le dies,

E pauc annos se reserva al tyranno.

²¹ Le crito de espaventos resona a su aures:

In tempore de pace le devastator le assalira.

²² Ille non spera escappar del tenebras,

E se considera destinate al spada.

²³ Ille se disvia pro pan: 'Ubi?'

Ille sape que le die de tenebras le attende.

²⁴ Le affliction e le angustia le assali,

Illos prevale contra ille como un rege preste a combatter.

²⁵ Pois que ille extendeva su mano contra Deo,

E bravava le Omnipotente,

²⁶ Ille curre contra Ille con collo erecte,

Protegite per su spisse scutos.

²⁷ Proque ille coperiva su visage de grassia,

E su lumbos se faceva grosse;

²⁸ E ille habitava in citates desolate,

In domos in que nemo demorarea,

Destinate al cumulo de ruinas.

²⁹ Ille non se inricchira, su fortuna non se mantenera,

E su possessiones^[50] non se extendera super le terra.

³⁰ Ille non escappara del tenebras;

Le flamma desiccara su ramos,

E per le sufflo de Su bucca ille partira.

³¹ Que ille non confide in vanitate, decipiente se,

Nam le vanitate essera su recompensa.

³² Ante su tempore illo se marcera,

E su ramo non se verdeara.

³³ Ille lassara cader, como le vinia, su uva immatur,

E como le oliva, ille lassara cader su flores.

³⁴ Nam le congregation del impios es sterile,

E le foco consume le tentas de subornation.

³⁵ Illes concipe le mal e genera le iniquitate,

E lor ventre prepara le deception.

CAPITULO 16

Job

Job respondeva e diceva:

² Io ha audite multe cosas similar;

Vos es omnes consolatores vexatori.

³ Finira jammais le parolas ventose?

O que te provoca que tu responde assi?

⁴ Io etiam poterea parlar como vos,

Si vos esseva in mi loco;

Io poterea junger parolas contra vos,

E succuter super vos le capite.

⁵ Io poterea fortificar vos con mi bucca,

E consolar vos per le mover de mi labios.

⁶ Si io parla, mi dolor non es calmate,

E si io tace, suffre io minus?

⁷ Ma ora Ille me ha extenuate,

Tu^[51] ha facite desolate tote mi compania.

⁸ Tu me ha sasite pro testificar contra me,

E mi magressa se leva contra me, e me accusa a mi facie.

⁹ Ille me ha lacerate in Su furia, e me ha odiate;

Ille ha raspate le dentes contra me;

Mi adversario affila su oculos contra me.

¹⁰ Illes ha aperite lor bucca contra me;

Illes me ha battite le gena con contempto;

Illes se massa insimul contra me.

¹¹ Deo me livrava al impios,

E me precipitava in le manos del perversos.

¹² Io esseva tranquille, e Ille me rumpeva;

Ille me sasiva per le collo e me triturava;

Ille me poneva pro su scopo.

¹³ Su archeros me circumfere,

Ille percia mi renes e non compati a me;

Ille effunde super le terra mi bile.

¹⁴ Ille me rumpe con brecha super brecha,

Ille curre super me como un guerrero,

¹⁵ Io ha suite sacco super mi pelle,

E io ha ponite mi corno in le pulvere.

¹⁶ Mi facie es rubite de plorar,

E le umbra del morte es super mi palpebras.

¹⁷ Ben que il non ha violentia in mi manos,

E mi precaria es pur.

¹⁸ Oh terra, non coperi mi sanguine,

E que mi clamor non ha loco.

¹⁹ Mesmo ora, ecce, mi teste es in celo,

Mi teste es in le locos elevate.

²⁰ Pois que mi amicos me deride,

Mi oculos effunde lacrimas a Deo.

²¹ Que uno poteva arbitrar inter le homine e Deo,

Como inter le homine e su vicino!

²² Nam le annos que me resta es pauc,

E io va per le via de ubi io non revenira.

CAPITULO 17

Mi spirito es rupte, mi dies es extincte,

Le sepulcro me attende.

² Vero le irrision me circumfere,

E mi oculos se enoia de lor provocationes.

³ Sia mi caution per Te mesme,

Alias, qui pote toccar mi mano?

⁴ Nam Tu ha claudite lor mente al cognoscentia;

Pro esso non les lassa triumphar.

⁵ Ille qui denuncia su amicos pro un preda,^[52]

Mesmo le oculos de su infantes fallera.

⁶ Ille me ha facite le fabula del gentes;

E io es uno in cuje facie illes spue.

⁷ Mi oculo se obscura per le vexation,

E tote mi membros es como un umbra.

⁸ Homines recte se stupeface per isto,

E le innocente se subleva contra le impio.

⁹ Ma le justo persevera in su via,

E ille qui ha le manos munde redupla su effortios.

¹⁰ Mesmo si tote de vos repete vostre argumentos,

Io non trovara inter vos un sagio.

¹¹ Mi dies ha passate, mi projectos es annihilate,

Mesmo le desiderios de mi corde.

¹² Illes pretende que le nocte es le die,

Que le lumine es presso le tenebras.

¹³ Si io attende le sepulcro pro mi demora;

Si io ha extendite mi lecto in le tenebras;

¹⁴ Si io ha critate al fossa, 'Tu es mi patre.'

Al verme: 'Tu es mi matre e mi soror';

¹⁵ Ubi alora es mi sperantia?

E quanto a mi sperantia, qui lo videra?

¹⁶ Illes descendera al barras de Sheol,

Quando nos va reposar insimul in le pulvere.

CAPITULO 18

Bildad

Bildad le shuchita respondeva e diceva:

² Usque quando? Pone fin a parolas,^[53]

Reflecte, e postea nos parlara.

³ Proque es nos reguardate como bestias,

E reputate stupide a vostre oculos?

⁴ Tu qui te lacera in tu furor,

An le terra se abandonara a causa de te?

An le roccas se remove de lor loco?

⁵ Si, le lumine del perversos se extingue,

E le flamma de lor foco non brilla.

⁶ Le lumine se obscura in su tenta,

E su lampa se extingue super ille.

⁷ Le passos de su fortia es restringite,

E su proprie consilio le abatte.

⁸ Nam ille cade in un trappa per su proprie pedes,

E ille marcha super le rete,

⁹ Un lacio^[54] le sasi per le talon,

E un filo le imprisiona.

¹⁰ Un corda es celate in le terra,

E un trappa es super su sentiero.

¹¹ Terrores le assali de tote lateres,

E le attrappa a su pedes.

¹² Su fortia es minate,

E le calamitate es preste pro su titubar.

¹³ Illo devora le partes de su pelle,

E le primogenito del morte devora su membros.

¹⁴ Lo que ille confide se evelle de su tenta,

E on le conduce al rege del terrores.

¹⁵ Il habita in su tenta lo que non es le sue,

Sulfon se sparge super su demora.

¹⁶ Su radices se desicca in basso,

E supra, su ramos se marce.

¹⁷ Su memoria peri del terra,

E ille non ha nomine al estraniero.

¹⁸ On le pulsa del lumine al tenebras,

On le chassa del mundo.

¹⁹ Ille non ha parente ni parentela^[55] inter su populo,

Ni supervivente in su demoras.

²⁰ Le posteritate se stupera de su die,

Como le antecessores se horrifica.

²¹ Certo tal es le destino del perversos,

E tal es le loco de ille qui non cognosce Deo.

CAPITULO 19

Job

Job respondeva e diceva:

² Usque quando affligera vos mi anima,

E me contundera vos con discursos?

³ Jam dece vices vos me ha humiliate;

Vos non ha vergonia de maltractar me.

⁴ E si vero io ha errate,

Mi error demora con me mesme.

⁵ Si vero vos vos magnificara contra me,

E vos monstrara contra me mi reproche:

⁶ Sape alora que Deo me ha subvertite,

E me ha circumferite con Su rete.

⁷ Ecce, io crita, 'Violentia!' ma nemo responde;

Io clama, ma il non ha justitia.

⁸ Ille ha barrate mi via quo io non pote passar,

E ha ponite le tenebras super mi sentieros.

⁹ Ille me ha spoliate de mi gloria,

E ha levate le corona de mi capite.

¹⁰ Ille me ha demolite de tote lateres, e io ha succumbite;

Ille ha evellite mi sperantia como un arbore.

¹¹ Ille ha inflammate Su cholera contra me,

E Ille me conta inter Su inimicos.

¹² Su truppas veni simul,

E altia lor cammino contra me,

E campa circum mi tenta.

¹³ Ille ha allontanate de me mi fratres,

E mi cognoscentias se ha alienate de me in toto.

¹⁴ Mi proximos me ha negligite,

E mi familiares me ha oblidate.

¹⁵ Le sojornantes de mi domo e mi servas me considera como estraniero;

Io ha devenite a lor oculos un forastero.^[56]

¹⁶ Io voca mi servo e ille non responde,

Ben que io le supplica con mi bucca.

¹⁷ Mi sufflo es abhorribile a mi sposa,

E io es repugnante al filios de mi clan.

¹⁸ Mesmo le delinquentes me disdigna;

Quando io me leva illes parla contra me.

¹⁹ Tote mi confidentes me abhorre;

Illes quem io amava se ha tornate contra me.

²⁰ Mi osso se adhere a mi pelle e a mi carne,

A pena io conserva le pelle de mi dentes.

²¹ Ha pietate de me, ha pietate de me, vos, mi amicos!

Nam le mano de Deo me ha toccate.

²² Proque, como Deo, me perseque vos?

Proque non es vos satisfacte de mi carne?

²³ Que mi parolas sia scribite!

Que illos se inscribe in un libro!

²⁴ Que con un penna de ferro e de plumbo

Illos se grava pro semper in le rocca!

²⁵ Quanto a me, io sape que mi Redemptor vive,

E que Ille se levara al fin super le pulvere;

²⁶ Quando postea mi pelle se evelle^[57] de mi carne,

Alora sin^[58] mi carne io videra Deo;

²⁷ Quem io mesme, mesme io, videra,

Mi oculos videra, e non como estraniero.

Mi anima^[59] langue intra me.

²⁸ Si vos dice: 'Como nos le persequera!'

Pois que le radice del cosa se trova in me;^[60]

²⁹ Time pro vos mesme ante le spada,

Nam le cholera porta le punition del spada,

A fin que vos sape que il ha un judicio.

CAPITULO 20

Tsophar

Tsophar le naamathita respondeva e diceva:

² Mi pensares me face responder,

A causa del agitation que es intra me.

³ Io ha audite le reproche que me avergonia,

Ma ex mi intelligentia mi spirito me responde.

⁴ Non^[61] lo sape tu pridem,

Depost que le homine esseva ponite super le terra,

⁵ Que le triumpho del malfactores es curte,

E le gaudio del impios momentanee?

⁶ Ben que su excellentia monta al celos,

E su capite tocca le nubes;

⁷ Tamen ille perira pro semper como su proprie stercore;

Illes qui ha vidite dicera: 'Ubi es ille?'

⁸ Ille volara como un sonio e on le trovara;

On le chassara como un vision nocturne.

⁹ Le oculos que le videva non le videra plus;

Su loco non le reguardara plus.

¹⁰ Su filios appaciara^[62] le povres,

E su manos restituera su ricchessas.

¹¹ Su ossos es plen de su juventute,

Ma illo se jacera con ille in le pulvere.

¹² Ben que le mal es dulce a su bucca,

E ille lo cela sub su lingua;

¹³ Ben que ille lo conserva e non lo abandona,

Retenente lo in le medio de su palato;

¹⁴ Totevia le alimento in su entranias se transforma

Al bile de aspides^[63] in su interior.

¹⁵ Le ricchessas que ille ingluti ille vomi.

Deo lo vacua de su ventre.

¹⁶ Ille suge le veneno de aspides;

Le lingua del vipera le occide.

¹⁷ Ille non contemplara le fluvios,

Le rivos fluente de melle e de crema.

¹⁸ Ille rendera su ganio sin glutir lo;

Conforme al substantia que ille ha acquirite, ille non gaudera.

¹⁹ Nam ille ha opprimite e abandonate le povres;

Ille ha robate domos que ille non construeva.

²⁰ Proque ille non sentiva reposo in su ventre,

In su aviditate ille lassava escappar nihil,

²¹ Nihil escappava su voracitate —

Pro esso su ben-esser non durara.

²² In le plenitude del abundantia ille habera besonio;^[64]

Le mano de cata uno qui es in miseria venira super ille.

²³ Il essera, pro replenar su ventre,^[65]

Deo le mandara le ardor de su cholera,

E lo facera pluver super ille mesmo in su entranias.^[66]

²⁴ Si ille fugi del armas de ferro,

Le arco de cupro le transperciara.^[67]

²⁵ Ille lo extrahe e illo sorti de su dorso,

Le puncto relucente^[68] sorti de su bile;

Terrores le supera.

²⁶ Tote tenebras es reservate pro su tresores;

Un foco non sufflate per homine le devorara;

Illo consumera lo que resta in su tenta.

²⁷ Le celos revelara su iniquitate,

E le terra se levara contra ille.

²⁸ Le productos de su domo se exilia,

Effundite in le die de su cholera.

²⁹ Tal es le portion que Deo reserva pro le perverso,

E tal es le hereditage que Deo le destina.

CAPITULO 21

Job

Job respondeva e diceva:

² Ascolta attentemente mi discurso;

E que isto sia vostre consolation.

³ Comporta me, que io parla;

E post mi parlar, tu pote derider.

⁴ Quanto a me, es mi plancto dirigite a un homine?

E proque non essera io impatiente?

⁵ Torna verso me, e te stupe,

E pone le mano super le bucca.

⁶ Mesmo quando io memora, io me espaventa,

E le fremito sasi mi carne.

⁷ Proque vive le impios,

Invetera e, mesmo, accresce lor fortia?

⁸ Lor progenie se firma con illes in lor presentia,

E lor descendentes es ante lor oculos.

⁹ In lor domos regna le pace sin timor,

Le virga de Deo non cade super illes.

¹⁰ Lor tauros genera e non falle;

Lor vaccas pare e non aborta.

¹¹ Illes lassa currer lor infantes como oves,

E lor infantes dansa allegremente.

¹² Illes canta al sono del tamburino e del harpa,

E illes gaude al sono del pipa.

¹³ Illes passa lor dies in felicitate,

E illes descende in un momento al sepulcro.

¹⁴ Tamen illes diceva a Deo: 'Parti de nos;

Nos non vole saper de Tu vias.

¹⁵ Que es le Omnipotente que nos Le servi?

Que gania nos si nos Le preca?'

¹⁶ Non es lor felicitate in lor proprie manos?

(Le consilio del impios es longe de me.)

¹⁷ Quante vices se extingue le lampa del impios,

E veni super illes lor calamitate,

E que Ille les reparti penas in Su furor?

¹⁸ Que illes es como palea ante le vento,

E como le vannatura que le tromba rape?

¹⁹ Deo reserva le castigation pro le filios de un homine,

Que Ille lo da a ille mesme quo ille lo senti.

²⁰ Que su proprie oculos vide su ruina,^[69]

E que ille bibe le furor del Omnipotente.

²¹ Nam que le importa su domo post ille,

Quando le numero de su menses es determinate?

²² Pote uno inseniar le scientia a Deo,

A Ille qui judica le Plus elevates?

²³ Uno mori in ben-esser complete,

Con conforto e tranquillitate in toto;

²⁴ Su situlas es plen de lacte,

E le medulla de su ossos es rigate.^[70]

²⁵ E un altere mori, le amaritude in le anima,

Sin haber gaudite de alicun ben.

²⁶ Insimul illes se jace in le pulvere,

E le verme coperi le duo.

²⁷ Ecce io cognosce vostre pensatas,

E le medios per le quales vos me violenta.

²⁸ Nam vos dice: 'Ubi es le domo del nobile?

E ubi es le tenta que le impios habitava?'

²⁹ An vos non ha interrogate le viagiatores?

E non recognosce vos lor signos?

³⁰ Que al die del calamitate le malfactor es preservate,

Que illes se salva in le die del ira?

³¹ Ma qui le reprochara in facie su conducta?

E qui le rendera lo que ille ha facite?

³² Nam ille es portate al cemeterio,

E on velia super su tumba.

³³ Le grumos del valle es dulce a ille,

E omnes marcha post ille,

Como il habeva gente sin numero ante ille.

³⁴ Proque alora me offere vos tal van consolationes?

Lo que resta de vostre responsas es solo perfidia.

CAPITULO 22

Le Tertie Dialogo:

Eliphaz

Eliphaz le temanita respondeva e diceva:

² Pote un homine esser utile a Deo?

Non; le sagio es solo utile a ille mesme.

³ Es avantage al Omnipotente si tu es juste?

Gania Ille si tu es integre in tu vias?

⁴ Es il a causa de tu pietate que Ille te accusa,

Que Ille entra in judicio con te?

⁵ Non es tu maleficentia grande?

Non es tu iniquitates infinite?

⁶ Nam tu ha exigite sin ration pignores de tu fratres,

E ha spoliate le nudos de lor vestimentos.

⁷ Tu non da al fatigate aqua a biber,

E tu retene pan ab le affamate.

⁸ Como le homine potente qui tene le terra,

E como le homine honorate qui habita in illo,

⁹ Tu ha expedite le viduas con le manos vacue,

E le bracios del orphanos se contunde.

¹⁰ Pro esso trappas te ambi,

E terror subite te sasi,

¹¹ O le tenebras que tu non pote vider,

E le diluvio de aquas que te coperi.

¹² Non es Deo in le alto del celos?

Reguarda le cuspide del stellas, como illos es alte!

¹³ E tu dice: 'Que sape Deo?

Pote Ille judicar a transverso del nube obscur?

¹⁴ Nubes dense es copertura a ille, quo Ille non vide;

E Ille passa per le volta del celos.'

¹⁵ Vole tu guardar le ancian sentiero

Que homines inique ha calcate?

¹⁶ Qui esseva avellite ante lor tempore,

Cuje fundamento se effundeva como un torrente?

¹⁷ Qui diceva a Deo: 'Parti de nos';

E que poteva le Omnipotente facer a illes?

¹⁸ Tamen Ille plenava lor domos de benes —

Ma le consilio del malfactores es longe de me.

¹⁹ Le justos lo videva e se allegrava;

Le innocentes se rideva de illos;

²⁰ 'Certo lor fortuna se destrue,

E lor residuo se consume per foco.'

²¹ Sia attaccate a Ille e zelose;

Assi le ben venira a te,

²² Recipe de Su bucca le instruction,

E mitte in tu corde Su parolas.

²³ Tu essera restabilite si tu reveni a Shaddai,^[71]

Si tu banni le iniquitate de tu tentas,

²⁴ Si tu jecta in le pulvere tu tresor,

E le auro de Ophir inter le petras del wadi.

²⁵ E que Shaddai sia tu tresor,

E argento preciose pro te;

²⁶ Alora tu te delectara in Shaddai,

E tu elevara tu facie a Deo;

²⁷ Tu Le precara e Ille te ascoltara,

E tu pagara tu votos;

²⁸ Tu decretara e illo se complira,

E le lumine brillara super tu vias.

²⁹ Quando illes te humilia tu dicera que es orgolio;

Nam Ille succurre le qui abassa le oculos.

³⁰ Ille delivrara mesmo le culpabile;

Si, ille se delivrara per le puritate de tu manos.

CAPITULO 23

Job

Job respondeva e diceva:

² Hodie ancora mi plancto es amar;

Mi mano es pesante a causa de mi gemer.

³ Qui me facera saper ubi trovar Le,

E como arrivar usque Su demora?

⁴ Io exponerea ante Ille mi causa,

E io plenarea mi bucca de argumentos.

⁵ Io cognoscerea le parolas que Ille me responderea,

E io comprenderea lo que Ille me dicerea.

⁶ Contenderea Ille con me con arrogantia?

Non; ma Ille me ascoltarea.

⁷ Ibi le justo poterea disputar con Ille,

E io me livrarea pro semper de mi judice.

⁸ Ma, si io va al oriente — Ille non es ibi;

Si al occidente — io non pote perciper Le.

⁹ Si io torna al nord, io non Le trova;

Al sud — Ille es celate e io non pote vider Le.

¹⁰ Ma Ille sape qual via io seque;

E si Ille me essaya io sortira como auro.

¹¹ Mi pede se ha attaccate a Su passos;

Io ha guardate Su via, e non me ha disviate.

¹² Io non ha deviate del commandamento de Su labios;

In mi sino^[72] io ha celate le parolas de Su bucca.

¹³ Ma Su resolution es fixe, qui pote dissuader Le?

Lo que Ille vole, Ille lo face.

¹⁴ Ille complira lo que se decreta pro me;

E multe tal cosas es con Ille.

¹⁵ Pro esso Su presentia me espaventa;

Quando io reflecte, io ha pavor de Ille.

¹⁶ Deo me ha facite perder mi corage;

Shaddai me ha terrificate;

¹⁷ Nam il non es le tenebras que me annihila,

Il non es le obscuritate que me coperi.

CAPITULO 24

Proque non reserva le Omnipotente le tempores de judicio,

E illes qui Le cognosce non previde Su faceres?^[73]

² On displacia le limites;

On roba le greges e los face pascer.

³ On chassa le asino del orphano,

On prende pro pignore le bove del vidua.

⁴ On repelle del cammino le indigentes;

Le povres del pais se cela insimul.

⁵ Como le onageres in le deserto,

Illes sorti a su travalio cercante alimento;

Le deserto le provide de pan pro lor infantes.

⁶ Illes recollige lor forrage in le campo;

E illes despolia le vinia del impio.

⁷ Illes pernocta nude sin vestimentos,

Sin copertura contra le frigor.

⁸ Illes es molliate per le pluvia del montanias,

E per manco de refugio illes imbracia le roccas.

⁹ On avelle le orphano del mamma,

E prende un pignore del povre.

¹⁰ Illes va nude, sin vestimentos,

E habente fame illes porta le fasces.

¹¹ Illes exprime le oleo inter le filas del olivas,

Illes fulla le pressas, e illes ha sete.

¹² Ab le citate homines geme,

Le animas del moribundos clama;

Tamen Deo non lo reguarda inconveniente.

¹³ Alteres es rebellos contra le lumine;

Illes non cognosce le vias de illo,

E non se mitte in su sentieros.

¹⁴ Le assassino se leva al alba,

Pro occider le povre e le indigente;

E de nocte ille age como le fur.

¹⁵ Le oculos del adultero velia le crepusculo,

Pensante, 'Nemo me videra';

E ille pone un velo super su visage.

¹⁶ De nocte illes irrumpe le domos;

De die illes se occulta;

Illes non cognosce le lumine.

¹⁷ Pro tote de illes le matino es le umbra del morte;

Nam illes senti le terrores del umbra del morte.

[Tsophar]^[74]

¹⁸ Ille^[75] es legier super le facie del aquas;

Lor portion es maledicte in le terra;

Ille non torna per le via del vinias.

¹⁹ Como le siccitate e le calor absorbe le aquas del nive,

Assi face Sheol a illes qui ha peccate.

²⁰ Que le sino le oblida;

Que ille sia dulce al vermes;

Que ille non sia plus memorate;

E que le injustos sia rupte como un arbore.

²¹ Ille associa con le steriles qui non pare;

E ille non tracta ben le vidua.

²² Ma Deo per Su fortia prolonga le dies del potentes;

Illes se leva quando illes desperava del vita.

²³ Deo le da le securitate super lo que ille conta,

E velia su vias.

²⁴ Illes es exaltate un pauc, e illes non es plus;

Illes es abattite, e transpassa como tote le alteres,

E illes es secate como le capite del spica.

²⁵ Si il non es assi, qui me dismentira,

E reducera mi parolas a nullitate?

CAPITULO 25

Bildad

Bildad le shuchita respondeva e diceva:

² Le dominio e le terror appertine a Ille;

Ille impone le pace in Su altos.

³ Pote on numerar Su truppas?

Super qui non brilla Su lumine?

⁴ Como pote le homine justificar se ante Deo?

Como pote ille, nascite de un femina, esser pur?

⁵ Ecce, mesmo le luna non es brillante,

E le stellas non es pur in Su vista.

⁶ Quanto minus le homine, un verme!

E le filio del homine, un vermetto!

CAPITULO 26

Job

Job respondeva e diceva:

² Como tu da adjuta a ille qui es sin poter!

Como tu succurre le bracio que es sin fortia!

³ Como tu da consilio a ille qui manca sapientia!

Que saper profunde tu ha manifestate!

⁴ A qui ha tu dirigite parolas?

E qui te ha inspirate?

[Bildad]^[76]

² Le umbras tremula

Infra le aquas e lor habitantes.

³ Sheol^[77] es nude ante Ille,

Abaddon^[78] ha nulle copertura.

⁴ Ille extende le septentrion super le vacuo,

Ille suspende le terra super le nihil.

⁵ Ille include le aquas in Su nubes,

E infra illos le nube non se divelle.

⁶ Ille include le facie de Su throno,

Extendente super illo Su nube.^[79]

⁷ Ille ha traciate un circulo al superficie del aquas,

Usque le confinios inter le lumine e le tenebras.

⁸ Le columnas del celo tremula

E se stupeface a Su reproche.

⁹ Per Su fortia Ille calmava^[80] le mar;

Per Su habilitate Ille abatteva Rahab.

¹⁰ Per Su sufflo le celos es seren;

Su mano ha perciate le serpente fugiente.

¹¹ Isto es solo le bordo de Su vias,

Le pauc susurro que nos perveni;

Qui pote comprender le tonitro de Su potentia?

CAPITULO 27

Job

Job prendeva de nove su discurso^[81] e diceva:

² Deo qui me privava de justitia es vivente,

Le Omnipotente qui amarisava mi vita!

³ Durante que un sufflo de vita resta in me,

E le halito de Deo es in mi nares,

⁴ Mi labios non parlara ulle falsitate,

E mi lingua non exprimera ulle deception.

⁵ Longe de me es le pensata de dar vos le ration;

Usque io expira io defendera mi integritate.

⁶ Io persiste in mi justitia, e io non lo rendera;

Mi corde non me reprochara pro alicun de mi ideas.

⁷ Que mi inimico sia como le maligno;

E ille qui se leva contra me como le perverso.

⁸ Que sperantia ha le impio quando ille es trenchate,

Quando Deo retira su vita?

⁹ Ascoltara Deo su critos,

Quando le angustia le veni?

¹⁰ Potera ille complacer se in le Omnipotente,

E invocar Deo a tote tempore?

¹¹ Io vos inseniara lo que es in le mano de Deo,

E io non celara lo que es con le Omnipotente.

¹² Ecce, tote de vos lo ha vidite,

Proque, dunque, ha devenite vos van in toto?

[Tsophar]

¹³ Isto es le portion que Deo reserva al perverso,

E le hereditage del oppressores que illes recipe del Omnipotente.

¹⁴ Si ille ha multe filios — il es pro le spada;

E su prole mancara pan.

¹⁵ Illes qui le supervive essera interrate per le peste,

E lor viduas non lamentara.

¹⁶ Ben que ille amassa argento como le pulvere,

E prepara vestimentos como le fango,

¹⁷ Ille pote preparar lo, ma le justos se vestira,

E le innocente repartira le argento.

¹⁸ Ille edificava su domo como le tinea,

Como le cabana que un guarda face.

¹⁹ Ille se jace ric, su opulentia intacte;

Ille aperi su oculos e toto ha disparite.

²⁰ Terrores le attinge como aquas;

Un tromba le rape de nocte.

²¹ Le vento del est le porta con se, e ille parti;

Illo le avelle de su loco.

²² Alora illo se lancea contra ille sin pietate,

Ille essaya escappar de su fortia.

²³ On batte le palmas contra ille,

E on le sibila ab su proprie loco.

CAPITULO 28

Il^[82] ha un mina pro le argento,

E un loco ubi le auro se affina.

² Le ferro se tira del solo,

E le petra es fundite pro le cupro.

³ Le homine pone un termino al tenebras;

A tote limite ille explora,

Al petras del plus profunde obscuritate.

⁴ Ille fossa un puteo longe de demoras human,^[83]

In locos oblidate del pedes passante;

Illos se suspende, e balancia, longe del homines.

⁵ Quanto al terra de ubi sorti le pan,

Infra illo se subverte como per foco.

⁶ Su petras es le loco de sapphiros,

E illo contine le pulvere de auro.

⁷ Nulle ave de preda cognosce le sentiero de illo,

E le oculo del falcon non lo ha vidite.

⁸ Le bestias orgoliose non lo ha fullate;

Le leon non ha transversate lo.

⁹ Super le rocca de silice ille mitte su mano;

Ille subverte le montanias ab le radice.

¹⁰ Ille aperi trencheas in le roccas,

E su oculos contempla toto que es preciose.

¹¹ Ille arresta le fluvios quo illos non mana,^[84]

E lo que es celate ille face sortir al lumine.

¹² Ma le sapientia, ubi pote on trovar lo?

E ubi es le loco del intelligentia?

¹³ Le homine non sape le precio de illo;

Illo non se trova in le terra del viventes.

¹⁴ Le abysmo dice: 'Illo non es in me';

E le mar dice: 'Io non lo tene.'

¹⁵ Illo non se cambia pro auro pur,

E argento non se pesara pro comprar lo.

¹⁶ On non pote balanciar lo contra le auro de Ophir,

Ni contra le onyche preciose, ni contra le sapphiro.

¹⁷ Auro e vitro non pote equalar lo;

Illo non pote excambiar se pro vasos de auro fin.

¹⁸ Nulle mention se facera de corallo o de crystallo;

Le sapientia vale plus que le rubinos.

¹⁹ Topazo de Ethiopia non pote comprar se lo,

E auro pur non entra in balancia con illo.

²⁰ De ubi veni dunque le sapientia?

Ubi es le demora del intelligentia?

²¹ Illo es occultate al oculos de tote viventes,

E celate al aves del celo.

²² Abaddon^[85] e Morte dice:

'Nos ha audite su fama per nostre aures.'

²³ Deo comprende le via de illo,

E Ille cognosce su demora.

²⁴ Nam Ille vide usque le confinios del terra,

E observa toto que es infra le celos.

²⁵ Quando Ille faceva un peso pro le vento,

E disponeva le aqua per mesura,

²⁶ Quando Ille faceva un regula pro le pluvia

E un curso pro le tempestas,

²⁷ Alora Ille lo videva e lo evalutava;

Ille lo mensurava e lo sondava.

²⁸ Ille diceva al homine:

'Ecce, le timor del Senior, illo es le sapientia;

Le evitar del mal es le intelligentia.'

CAPITULO 29

Job

Job prendeva de nove su thema^[86] e diceva:

² Oh! que io poteva esser como in le menses del passate,

In le dies quando Deo me guardava,

³ Quando Su lampa brillava super mi capite,

E io marchava in le tenebras per Su lumine.

⁴ Como io esseva in le dies de mi vigor,

Quando le protection^[87] de Deo esseva super mi tenta,

⁵ Quando le Omnipotente esseva ancora con me,

E mi infantes me ambiva,

⁶ Quando mi pedes se lavava in crema

E le roccas me effundeva rivos de oleo.

⁷ Quando io sortiva al porta del citate

E preparava mi sede in le placia,

⁸ Le juvenes me videva e se retirava

E le vetules se levava e stava;

⁹ Le princes contineva lor parolas

E poneva super lor bucca le mano.

¹⁰ Le voce del nobiles se taceva

E lor lingua se attaccava a lor palatos.

¹¹ Le aure que me audiva me acclamava;

Le oculo que me videva, me commendava.

¹² Nam io salvava le povre qui clamava,

Le orphano qui mancava de appoio,

¹³ Le benediction del infelices veniva super me;

Io allegrava le corde del vidua.

¹⁴ Io me vestiva de derecto e illo se vestiva de me;

Le justitia esseva mi mantello e turban.

¹⁵ Io esseva oculos pro le cec

E pedes pro le claude.

¹⁶ Io esseva le patre del povres,

E io examinava le causa del incognite.

¹⁷ Io rumpeva le maxilla del malfactor,

E io avelleva de su dentes le preda.

¹⁸ Alora io diceva: 'Io morira con mi nido,

E io multiplicara mi dies como le phenice.

¹⁹ Mi radices se extendera al aquas,

E le ros pernoctara super mi ramos.

²⁰ Mi gloria se refrescara in me,

E mi arco se renovara in mi mano.'

²¹ On me ascoltava expectantemente;

On taceva usque audir mi consilio.

²² Post mi parlar illes non replicava;

Mi parolas guttava super illes.

²³ Illes me attendeva como pro le pluvia;

Illes aperiva le bucca como pro le pluvia tarde.

²⁴ Si io rideva verso illes, illes non lo credeva;

Illes non faceva cader le lumine de mi facie.^[88]

²⁵ Io decideva lor via e presideva super illes;

Io demorava como un rege inter su truppas,

Como un consolator de illes in lucto.

CAPITULO 30

Ma ora illes qui es plus juvene que io me deride,

Cuje patres io disdignava de mitter inter le canes de mi grege.

² Mesmo le fortia de lor manos, a que poteva illo servir me?

Su vigor^[89] ha perite in toto.

³ Magre per le besonio e le fame,

Illes rode le solo aride

In le tenebras de deserto desolate.

⁴ Illes collige le malva con le herbas de absinthio,

E le radices del junipero es lor alimento.

⁵ On les chassa del medio de homines;^[90]

On crita post illes como post robatores.

⁶ Illes habita le fissuras del valleas,

In le cavernas del terra e in le roccas.

⁷ Illes mugi inter le spinetos;

Sub le spinos illes congrega.

⁸ Gente ignobile, mesmo gente sin nomine,

Repellite del pais.

⁹ Ora io le servi de canto;

Io ha devenite un proverbio a illes.

¹⁰ Illes me abhorre; illes se allontana de me;

Illes me spue al facie.

¹¹ Nam Ille ha disligate mi corda e me ha affligite,

Illes ha rejectate le freno ante me.

¹² A mi dextera le plebe^[91] se leva;

Illes pulsa al latere mi pedes,^[92]

E prepara contra me lor sentieros de destruction.

¹³ Illes destrue mi sentiero;

Illes favora mi calamitate,

Mesmo homines qui non ha adjutante.

¹⁴ Illes irrumpe como per un large brecha;

Illes se revolve sub le ruinas.

¹⁵ Terrores se torna contra me;

Mi honor es chassate como per le vento,

E mi dignitate dispare como un nube.

¹⁶ E ora mi anima se effunde de me;

Dies de affliction me ha sasite.

¹⁷ De nocte mi ossos se senti forate,

E mi tendines non reposa.

¹⁸ Per le violentia del maladia mi vestimento perde su forma;

Le collo de mi tunica va ben con mi cinctura.

¹⁹ Ille me jectava in le fango,

E io ha devenite como pulvere e cinere.

²⁰ Io clama a Te, e Tu non me responde;

Io me leva, e Tu me evaluta.

²¹ Tu ha devenite cruel a me;

Tu me perseque con le fortia de Tu mano.

²² Tu me altia e Tu me face volar super le vento;

Tu me dissolve in le tempesta.

²³ Nam io sape que Tu me menara al morte,

Al domo de reunion de tote le viventes.

²⁴ Vero nemo extendera le mano a un pila de ruinas;

E in su calamitate on crita succurso.^[93]

²⁵ Non plorava io pro le afflicte?

Non me penava le indigente?

²⁶ Io attendeva le ben, e le mal veniva;

Io sperava le lumine, e le tenebras veniva.

²⁷ Mi entranias bulli sin relaxar;

Dies de affliction me confronta.

²⁸ Io marcha nigrate ma non per le sol;

Io me leva in le assemblea e crita.

²⁹ Io ha devenite un fratre a chacales,

E un companion a avestruthios.

³⁰ Mi pelle se ha nigrate super me,

E mi ossos es ardite del febre.

³¹ Dunque mi harpa se da a lucto,

Mi pipa al accompaniamento de plorantes.

CAPITULO 31

Io faceva pacto con mi oculos;

Como dunque prestarea io attention a un virgine?

² Qual portion es decretate de Deo in alto,

Qual sorte del Omnipotente ab le celos?

³ Non es illo calamitate pro le inique

E infortuna pro le malfacientes?

⁴ Non vide ille mi vias

E conta tote mi passos?

⁵ Si io ha marchate con falsitate,

E mi pede ha hastate verso le fraude,

⁶ Que on me pesa con balancia juste,

Quo Deo recognosceva mi integritate.

⁷ Si mi passo ha disviate del via recte,

Si mi corde ha sequite mi oculos,

E si alicun macula se ha attachate a mi manos,

⁸ Que io semina, e que un altere mangia;

Que mi prole sia eradicate!

⁹ Si mi corde ha essite seducite per un femina,

E io me ha imboscate al porta de mi proximo,

¹⁰ Que mi sposa mole pro un altere,

E que alteres se genicula super illa.

¹¹ Nam illo haberea essite conducta licentiose,

Un crimine pro le judicamentos de judices,

¹² Un foco que devora usque Abaddon,

Eradicante tote mi ricchessa.

¹³ An io disdignava le causa de mi servo o de mi serva,

Quando illes contendeva con me?

¹⁴ Que alora facera io quando Deo se leva?

Quando Ille me demanda de dar conto, que va io responder?

¹⁵ Ille qui me faceva in le sino, an Ille non le faceva?

Non esseva le mesme Deo qui nos formava in le sino?

¹⁶ Si io ha refusate alique que le povres desirava,

Si io ha facite languer le oculos del vidua,

¹⁷ Si io ha mangiate sol mi morsello,

Sin dar a mangiar de illo al orphano —

¹⁸ Io qui ab mi juventute le elevava como un patre,

Io qui ab mi nascentia^[94] la ha guidate^[95] —

¹⁹ Si io ha vidite ulle infelice mancar vestimentos,

O le indigente non haber copertura,

²⁰ Si tu lumbos non me ha benedicite,

Si ille non esseva calefacite per le tonsion de mi oves,

²¹ Si io levava le mano contra le orphano,

Proque io videva mi appoio in le porta,

²² Alora que mi spatula se distacca de mi junctura

E mi bracio se rumpe del humero.

²³ Nam le castigamentos de Deo me espaventava,

io non poteva resister a Su majestate.

²⁴ Si io ha ponite in le auro mi confidentia,

Si io ha dicite al auro fin: 'Tu es mi securitate!'

²⁵ Si io gaudeva in mi grande ricchessa,

E proque io habeva acquirite multo in mi mano,

²⁶ Si io reguardava le sol^[96] quando illo brillava,

O le luna quando illo avantiava resplendente,

²⁷ E si mi corde esseva seducite in secreto,

E mi bucca basiava mi mano,

²⁸ Isto etiam es un crimine punibile per judices;

Nam io haberea renegate Deo qui es in alto.

²⁹ Si io me allegrava del infortuna de mi inimico,

Si io gaudeva quando le mal le superveniva,

³⁰ Io non dava mi lingua^[97] al peccato

Per demandar su morte in un malediction.

³¹ Si le gente de mi tenta non diceva:

'Qui pote trovar alicuno qui non se satiava de su carne?'

³² Le estraniero non pernoctava foras;

Io aperiva mi portas al cammino.

³³ Si, como le homines, io coperiva mi transgressiones,

Occultante mi iniquitate in mi sino,

³⁴ Proque io timeva le grande turba,

E io esseva terrificate per le contempto de familias,

Quo io taceva e non sortiva al porta.

³⁵ Oh, que il habeva alicuno qui me ascoltarea!

Ecce mi signatura, que le Omnipotente me responde;

Que io habeva le accusamento que mi adversario ha scribite!

³⁶ Certo io lo portarea super mi spatula;

Io lo attaccarea a me como un corona.

³⁷ Io le declararea le numero de mi passos;

Io le approcharea como un prince.

³⁸ Si mi terra clama contra me,

E su sulcos plora insimul,

³⁹ Si io ha mangiate su producto sin pagar lo,

E ha facite su proprietarios a desperar,

⁴⁰ Que le spinas cresce in vice de frumento,

E mal herbas in vice de hordeo.

Le parolas de Job termina.

CAPITULO 32

Elihu

Iste tres homines cessava de responder a Job, proque ille se reguardava como juste. ² Alora Elihu, filio de Barakhel le buzita, del familia de Ram, se inflammava de cholera; su cholera se inflammava contra Job, proque ille se justificava potius que Deo. ³ E su cholera se inflammava contra su tres amicos, proque illes non trovava ulle responsa, e tamen habeva condemnate Job. ⁴ Elihu habeva attendite ante parlar a Job, proque illes esseva plus vetere que ille. ⁵ Ma quando Elihu videva que il non habeva plus de responsa in le bucca del tres homines, su cholera se inflammava.

⁶ Alora Elihu, filio de Barakhel le buzita, respondeva e diceva:

Io es juvene

E vos es veteranos;

Pro esso io me espaventava

E timeva de emitter vos mi opinion.

⁷ Io me diceva: Le dies parlarea

E le multitude de annos inseniarea le sagessa!

⁸ Ma vero il es le spirito^[98] in le homines,

Le sufflo del Omnipotente, que les da le intelligentia.

⁹ Il non es le vetulos qui procura le sagessa,

Ni le seniores qui comprende lo que es juste.

¹⁰ Pro esso io dice: 'Ascolta me;

Io etiam emittera un opinion.'

¹¹ Hic io ha attendite le fin de vostre discursos,

E ha ascoltate vostre rationes,

Durante que vos cercava le parolas.

¹² Ma dum io vos attendeva,

Io videva que nulle de vos poteva convincer Job,

O refutar su parolas.

¹³ Guarda vos de dicer: 'Nos ha trovate le sagessa;

Deo pote vincer le, un homine non pote!'

¹⁴ Ille non ha dirigite su parolas contra me;

E io non le respondera per vostre argumentos.

¹⁵ Illes es disconcertate, illes non responde plus;

Le parolas les falle.

¹⁶ Io ha attendite usque illes cessava de parlar,

Usque illes terminava e non respondeva plus.

¹⁷ Ora io respondera del parte de me;

Io etiam emittera mi opinion.

¹⁸ Nam io es plen de parolas;

Le spirito^[98] me pressa de intra me.

¹⁹ Ecce, mi interior es como un vino sin foramine,

Como nove bottilias de pelle que vole crepar.

²⁰ Que io parla pro relevar me;

Io aperiva mi labios pro responder.

²¹ Io non habeva consideration pro le apparentias,

E io non flattara alicun persona.

²² Nam io non sape flatteria;

Mi Facitor me levarea presto!

CAPITULO 33

Ma ora, Job, ascolta mi parolas;

Presta le aure a toto que io dice.

² Ecce, io aperi mi bucca;

Mi lingua parla in mi palato.

³ Mi parolas provara le rectitude de mi corde,

E lo que mi labios sape illos parlara sincermente.

⁴ Le Spirito de Deo me faceva,

E le sufflo del Omnipotente me sustene.

⁵ Si tu pote, responde a me;

Argue contra me, e mantene te firme.

⁶ Tu e io es equal ante Deo;

Io etiam esseva formate de fango.

⁷ Tu non es opprimite per le timor de me;

Mi pression non esseva pesante super te.

⁸ Certo tu ha parlate a mi aures,

E io ha audite le sono de tu parolas:

⁹ 'Io es pur, sin transgression;

Io es innocente, il non ha in me iniquitate.

¹⁰ Ma Ille trova pretextos contra me;

Ille me reguarda como Su inimico.

¹¹ Ille pone mi pedes in le vite;

Ille spia tote mi sentieros.'^[99]

¹² Io te respondera: In isto tu non ha ration;

Nam Deo es plus grande que ulle homine.

¹³ Proque te plange tu de Ille,

Pois que Ille non responde a ulle accusamentos?

¹⁴ Nam Deo parla, ora de un maniera, ora de un altere —

Ben que le homine non lo percipe —

¹⁵ In un sonio, un vision nocturne,

Quando somno profunde descende super homines,

Dum illes dormi super lor lectos;

¹⁶ Alora Ille aperi le aure del homines,

E pone le sigillo a lor instructiones,

¹⁷ Pro deviar le homine de un acto,

E supprimer le orgolio in le homine.

¹⁸ Ille libera su anima del Fossa,

E su vita del perir per le spada.

¹⁹ Ille es castigate con dolor super su lecto,

E con le tremor continue de su ossos;

²⁰ Ille detesta le mangiar;

Mesmo le alimento plus delicate.

²¹ Su carne se consume usque le invisibilitate,

E su ossos que on non videva se denuda.

²² Ille approcha presso le Fossa;^[100]

Su vita verge al mortos.^[101]

²³ Si il ha pro ille un angelo,

Un intercessor, un de inter mille,

Pro declarar le integritate del homine,

²⁴ Alora Ille ha pietate de ille e dice:

'Libera le de descender al Fossa;

Io ha trovate un redemption.'

²⁵ Su carne es plus fresc que lo de un infante;

Ille reveni al dies de su juventute.

²⁶ Ille preca a Deo, e Iste se complace in ille;

Ille vide Su visage con gaudio;

E Ille repaga un homine pro su integritate.

²⁷ Ille reguarda^[102] le homines e dice:

'Io ha peccate; io ha pervertite le derecto,

Ma io non esseva punite.'

²⁸ Ille ha liberate su anima de passar in le Fossa,

E su vita vide le lumine.

²⁹ Vero, Deo face tote isto,

Duo e tres vices a un homine,

³⁰ Pro reconducer su anima del Fossa,

Quo ille pote illuminar se con le lumine del viventes.

³¹ Attende, Job, e ascolta me;

Tace, dum io parla.

³² Si tu ha alique a dicer, responde me;

Parla, nam io desira justificar te.

³³ Si non, tu ascolta me;

Tace, e io te inseniara le sagessa.

CAPITULO 34

Elihu continuava a parlar:

² Ascolta, sagios, mi parolas;

Presta me un aure, vos qui ha saper.

³ Nam le aure discerne le parolas,

Como le palato sapora le alimentos.

⁴ Que nos selige pro nos lo que es juste;

Que nos cognosce inter nos lo que es bon.

⁵ Nam Job ha dicite: 'Io es innocente,

E Deo me refusa justitia;

⁶ Nonobstante mi haber ration, io es reguardate como mentitor;

Mi vulnere es incurabile, ben que io es sin peccato.'

⁷ Qual homine es como Job,

Qui bibe le irrision como le aqua,

⁸ Qui va in compania de facitores de mal,

E cammina con homines perverse?

⁹ Nam ille ha dicite: 'Le homine gania nihil

Quando ille ha le favor de Deo!'

¹⁰ Pro esso ascolta me, homines prudente;

Lontan de Deo es le mal,

E del Omnipotente le iniquitate!

¹¹ Ille rende al homine secundo su obras,

E le provide secundo su conducta.

¹² Nam, certo, Deo non age le iniquitate;

Le Omnipotente non perverte le justitia.

¹⁵ Qui Le cargava del terra?

Qui Le confideva le mundo integre?

¹⁴ Si Ille lo intenderea,

Ille poteva retirar Su spirito^[103]e Su sufflo;

¹⁵ Omne carne perirea insimul,

E le homine retornarea al pulvere.

¹⁶ Si tu comprehende, ascolta isto:

Presta le aure al sono de mi parolas.

¹⁷ An un inimico de justitia governarea?

Condemnarea tu le juste e le potente?

¹⁸ Qui proclama le malignitate de reges

E le iniquitate de princes?

¹⁹ Qui non adula le personas grande,

E non distingue le ricco del povre,

Nam omnes es le obra de Su manos?

²⁰ Unos mori subito in le medio del nocte;

Un gente es convulse e passa;

E le potentes es levate sin le mano de un homine.

²¹ Nam Ille vide le conducta de omnes;

Ille observa tote lor passos.

²² Il non ha tenebras, ni umbra del morte,

Ubi le malfactores pote celar se.

²³ Ille non impone al homine un tempore,

Pro presentar se al tribunal de Deo.

²⁴ Ille rumpe le potentes sin inquisition,

E pone alteres in lor loco.

²⁵ Pro esso Ille cognosce lor obras;

Ille les reverte in un nocte e illes es pulverisate.

²⁶ Ille les abatte como perversos,

In un loco de spectatores;

²⁷ Proque illes disviava de sequer Le,

E non attendeva ulle de Su vias.

²⁸ Assi illes face venir a Ille le crito del povre,

E Ille ascolta le crito del afflictos.

²⁹ Quando Ille monstra quietude, qui pote condemnar?

Si Ille cela Su visage, qui pote vider Le,

Sia un nation, sia un homine?

³⁰ Le impios non regna plus,

Ni ille qui attrappa le gente.

³¹ Ha alicuno dicite a Deo:

'Io ha essite castigate; io non peccara plus;

³² Insenia me lo que io non pote vider;

Si io ha facite le iniquitate, io non lo facera plus'?

³³ An Ille ha a render secundo tu voler? Ma tu lo rejecta.

Tu ha a decider lo, non io,

Dunque parla lo que tu sape.

³⁴ Homines sensate me dice,

Sagios qui me ascolta:

³⁵ 'Job non parla con saper,

E su parola manca le ration.'

³⁶ Io vole que Job esserea probate al limite,

A causa de su responder como le impios.

³⁷ Nam ille adde rebellion a su peccato,

Ille batte su palmas inter nos

E multiplica su parolas contra Deo.

CAPITULO 35

De plus Elihu respondeva e diceva:

² Pensa tu que es juste dicer:

'Io ha ration contra Deo'?

³ Si tu demanda como illo te^[104] beneficia,

'Que ha io ganiate de non peccar?'

⁴ Io va a responder a te,

E a tu companiones con te.

⁵ Reguarda le celos, e vide;

Mira le nubes que es plus alte que tu.

⁶ Si tu ha peccate, que face tu contra Ille?

E si tu transgressiones se multiplica, que face tu a Ille?

⁷ Si tu es juste, que Le da tu?

O que recipe Ille de tu mano?

⁸ Tu maleficio affice un homine como tu;

E tu justitia es pro mortales.

⁹ On crita a causa del multe oppressiones;

On clama a causa del bracio del potentes.

¹⁰ Ma nemo dice: 'Ubi es mi Deo, mi Facitor,

Qui da le cantos de nocte;

¹¹ Qui nos insenia plus que le bestias del terra,

E nos face plus sage que le aves del celo?'

¹² Alora illes crita, ma Ille non responde,

A causa del orgolio del malfactores.

¹³ Certo es que Deo non ascolta le vanitate,

E que le Omnipotente non lo reguarda.

¹⁴ Ben que tu dice que tu non lo vide,

Le causa es ante Ille; dunque attende Le.

¹⁵ E ora, es il pro nihil que Ille castigava in Su ira?

E non cognosce Ille ben le transgression?^[105]

¹⁶ Ma Job aperi in van su bucca;

Sin saper ille multiplica le parolas.

CAPITULO 36

Elihu continuava e diceva:

² Attende un pauc e io te exponera:

Nam il ha ancora parolas in favor de Deo.

³ Io prendera de lontan mi saper,

E io attribuera le justitia a mi Facitor.

⁴ Vero, mi parolas non es false;

Uno de opiniones integre es con te.

⁵ Ecce, Deo es potente, totevia Ille despice nemo;

Ille es potente per le fortia del intelligentia.

⁶ Ille non lassa viver le malfactor;

Ille da al povre le justitia.

⁷ Ille non retira Su oculos del justos;

E con reges super le throno, Ille les placia pro semper,

E illes es exaltate.

⁸ Si illes es ligate de ferros,

E sasite in pedicas de affliction;

⁹ Alora Ille les declara lor obras,

E lor transgressiones e lor arrogantia.

¹⁰ Ille aperi lor aure al disciplina,

E commanda que illes se apparta del iniquitate.

¹¹ Si illes servira con obedientia,

Illes passara lor dies in prosperitate,

E lor annos in delicia.

¹² Ma si illes non es obediente, illes perira per le spada;

Illes morira per manco de intelligentia.

¹³ Ma illes de corde licentiose se face irate;

Illes non crita pro adjuta quando Ille les liga.

¹⁴ Illes mori in lor juventute,

Lor vita es inter le depravatos.

¹⁵ Ille delivra le afflictos de lor affliction,

E aperi lor aure per le tribulation.

¹⁶ Vero, Ille te retira del bordo de angustia,

A un loco large ubi il non ha constriction,

E lo que es ponite super tu tabula es plen de grassessa.

¹⁷ Ben que tu es obsedite con le causa del malfactor,

Le justitia del causa te sustenera.

¹⁸ Guarda te que le ira non te incita al derision;

Que multe corruption non te disvia.

¹⁹ Te servira tu ricchessas illimitate,

O tote tu forte effortios?

²⁰ Non suspira pro le nocte,

Quando gente dispare de lor loco.^[106]

²¹ Guarda te de tornar te verso le iniquitate,

Nam tu ha seligite isto potius que le affliction.

²² Ecce, Deo es sublime in Su poter;

Qui sape inseniar como Ille?

²³ Qui ha prescribite jammais Su via?

Qui Le diceva jammais: 'Tu ha facite mal'?

²⁴ Memora te de exaltar Su obra,

De lo que homines ha cantate.

²⁵ Omne homines lo ha contemplate;

Le homine lo vide de longe.

²⁶ Ecce, Deo es plus grande que nos pote saper;

Le numero de Su annos es insondabile.

²⁷ Nam Ille attrahe le guttas de aqua,

Que distilla le pluvia de Su bruma.

²⁸ Le celos pluve;

Illos se diffunde super le multitude del humanitate.

²⁹ Qui pote comprender le dispersion del nubes,

Le fracassos de Su pavilion?

³⁰ Ecce, Ille extende Su lumine super illo,

E Ille coperi le lecto^[107] del mar.

³¹ Per iste medios Ille controla le gentes;

Ille da le alimento in abundantia.

³² Ille coperi Su manos con le fulgure,

E Ille lo dirige que illo batte Su adversarios.

³³ Le ruito lo annuncia,

Mesmo le greges presenti Su approche.^[108]

CAPITULO 37

Ob isto mi corde palpita,

E salta de su loco.

² Ascolta ben le fremer de Su voce,

E le sono que sorti de Su bucca!

³ Ille lo face rolar sub tote le celo,

E Su fulgor extende al extremitates del terra.

⁴ Post le fulgure le tonitro rugi;

Ille tona con Su voce de majestate;

Nemo pote retener lo quando Su voce se audi.

⁵ Deo tona meraviliosemente con Su voce;

Ille face cosas grande que nos non pote comprender.

⁶ Ille dice al nive: 'Cade super le terra!'

E le torrente de pluvia, Su potente torrente de pluvia,

⁷ Es un sigillo super le mano de tote homine,

Quo tote homines pote cognoscer Su faceres.

⁸ Alora le bestia se retira in su cava,

E resta in su cubil.

⁹ Ex le camera le huracan veni,

E le frigor del constellationes.

¹⁰ Per le sufflo de Deo le glacie se forma

E le extension de aqua se solida.

¹¹ Ille carga de vapores le nubes,

E diffunde Su nubes fulgente.^[109]

¹² Ille mesme guida lor motion tornante,

Quo illos compli toto que Ille los commanda

Super le facie del terra habitabile.

¹³ Sia pro correction, sia pro Su terra,

Sia pro misericordia, que Ille los face apparer.

¹⁴ Presta le aure a isto, Job;

Detene te a considerar le meravilias de Deo.

¹⁵ Sape tu como Deo los dirige,

E face brillar le fulgor de Su nubes?

¹⁶ Sape tu le balancias del nubes,

Le meravilias de Ille cuje saper es perfecte?

¹⁷ Como tu vestimentos es calde^[110]

Quando le terra se calma per le vento del sud?

¹⁸ Pote tu como Ille expander^[111] le celos,

Que es solide como un speculo fundite?

¹⁹ Insenia nos lo que nos ha a dicer Le;

Nos non pote arguer a causa del tenebras.

²⁰ An on Le dicera que io parlarea?

Si un homine parla, certo ille essera inglutite.

²¹ E ora on non pote vider le lumine que brilla in le celos,

Usque un vento passa e scopa le nubes.

²² Del septentrion le splendor auree emerge,

Circum Deo es terribile majestate.

²³ Le Omnipotente, quem nos non pote attinger, es excellente in potentia;

Tamen a justitia e a plenitude de derecto Ille non face violentia.

²⁴ Pro esso le homines Le time,

E Ille non reguarda les qui se crede sage.

CAPITULO 38

Le Senior parla

Alora le Senior respondeva a Job del medio del tempesta e diceva:

² Qui es iste qui obscura le consilio,

Per parlar sin scientia?

³ Cinge tu lumbos como homine valente;

Nam Io te interrogara e tu Me informara.

⁴ Ubi esseva tu quando Io formava le terra?

Parla, si tu ha le intelligentia.

⁵ Qui fixava le dimensiones de illo, sape tu?

O qui extendeva le corda super illo?

⁶ Super le qual esseva le fundamentos appoiate?

O qui poneva su petra angular?

⁷ Quando le stellas del matino simul cantava,

E tote le filios de Deo critava con gaudio?

⁸ Qui claudeva le mar con portas,

Quando illo se lanceava del sino;

⁹ Quando Io faceva del nube su vestimento,

E del obscuritate su panno;

¹⁰ Quando Io lo prescribeva^[112] Mi lege,

E poneva barras e portas,

¹¹ E diceva: 'Usque hic tu pote venir, ma tu non ultrapassara;

E hic tu undas orgoliose se arretrara!'

¹² Ha tu mandate le matino ab le die que tu nasceva,

E ha tu monstrate su loco al aurora,

¹³ Quo illo poteva sasir le extremos del terra,

E le malfactores se succute de illo?

¹⁴ Illo se cambia como argilla sub le sigillo;

E illos se distacca como le tintas de un vestimento.

¹⁵ Lor lumine se retira del malfactores,

E le bracio levate se rumpe.

¹⁶ Ha tu penetrate al fontes del mar,

O ha tu promenate in le profundos del abysmo?

¹⁷ Se te ha revelate le portas de morte?

Ha tu vidite le portas del umbra del morte?

¹⁸ Ha tu considerate diligentemente le expansion del terra?

Parla, si tu sape toto de isto.

¹⁹ Qual cammino conduce al demora del lumine?

E le tenebras, ubi es lor loco?

²⁰ Pote tu conducer los a lor limite

E cognoscer le sentieros a lor habitation?

²¹ Certo, tu lo sape, nam alora tu esseva nascite,

E le numero de tu dies es grande,^[113]

²² Ha tu pervenite al depositos de nive,

Ha tu vidite le depositos de grandine,

²³ Que Io ha reservate pro le tempore de pena,

Pro le dies de guerra e battalia?

²⁴ Per qual cammino es le lumine dividite,

E le vento del oriente dispersate super le terra?

²⁵ Qui findeva un canal pro le torrentes,

E un sentiero pro le tempestas,

²⁶ Pro facer pluver super un terra sin habitantes

Super le deserto ubi il non ha homine,

²⁷ Pro saturar le aride praterias

E facer germinar le herba verde?

²⁸ Ha le pluvia un patre?

Qui generava le guttas del ros?

²⁹ De cuje sino sortiva le glacie?

E qui generava le gelo del celo?

³⁰ Aqua se indura^[114] como petra,

E le facie del profundo es gelate.

³¹ Pote tu nodar le ligamines del Pleiades,

O laxar le cordas del Orion?

³² Pote tu facer sortir le Mazzaroth^[115] a lor tempore

O conducer le Ursa con su filios?

³³ Cognosce tu le leges del celo?

Pote tu imponer le autoritate de illos^[116] super le terra?

³⁴ Eleva tu le voce usque le nubes

Pro un abundantia de aquas a coperir te?

³⁵ Pote tu mandar le fulgures? E parti illos?

E te dice illos: 'Nos es hic'?

³⁶ Qui ha ponite le sapientia in le partes interior?

O qui ha date le intelligentia al mente?^[117]

³⁷ Qui pote relatar le nubes per sapientia?

O effunder le bottilias del celo?

³⁸ Quando le pulvere se face un massa,

E le grumos se colla insimul?

³⁹ Chassa tu le preda pro le leon?

O appacia tu le appetentia del leonettas?

⁴⁰ Quando illos jace in lor cubiles

E se imbosca in lor cavas?

⁴¹ Qui provide al corvo su preda,

Quando su infantes crita a Deo,

E erra per manco de alimento?

CAPITULO 39

Sape tu quando le capros del rocca ingenera?

Pote tu marcar le tempore quando le capras pare?

² Pote tu contar le menses que illas debe complir?

Sape tu le saison ubi illas pare?

³ Quando illas se jace pro lassar cader lor progenie,

Pro congedar lor penas?

⁴ Lor juvenes es san; illes cresce in le aer libere;

Illes se remove e non reveni plus.

⁵ Qui ha liberate le onager?

Qui ha rumpite le ligamines del onager,

⁶ Cuje domo Io ha facite le deserto

E le terra salate su habitation?

⁷ Ille se ride del tumulto del citate;

Ille non audi le critos del mulero.

⁸ Ille vaga per le montes al pastura;

Ille cerca toto que es verde.

⁹ An le bufalo velle servir te?

Pernoctarea ille a tu mangiatoria?

¹⁰ Pote tu ligar le bufalo per cordas al sulco?

Irea ille post te a arar le valleas?

¹¹ Contarea tu super su fortia grande,

Lassante le travalio a ille?

¹² Te fidera tu a ille pro recoltar tu grano,

E colliger lo de tu aira?

¹³ Le ala del struthio batte con gaudio;

Ma es su penna e plumage como illos del ciconia?

¹⁴ Illa abandona su ovos al terra,

E los lassa calefacer in le pulvere,

¹⁵ Oblidante que un pede pote triturar los,

O que un bestia pote fullar los.

¹⁶ Illa es cruel verso su infantes, como si illes non esseva le sues;

Ben que su travalio es in van illa non se inquieta;

¹⁷ Nam Deo la privava de sapientia

E non la dava un parte del intelligentia.

¹⁸ Quando le tempore veni, illa se agita le alas,

E se ride del cavallo e de su cavallero.

¹⁹ Da tu al cavallo le fortia?

Revesti tu su collo de un criniera?

²⁰ Le ha tu facite fremer como le locusta?

Su ronco majestatic es terribile.

²¹ Ille fode in le vallea e gaude in su fortia;

Ille sorti al incontro del armas.

²² Ille se ride del timor, e ille non ha de pavor;

Ille non recula ante le spada.

²³ Super ille le flechiera tintinna,

Le lancea e le javelina brilla.

²⁴ Con strepito e excitation ille ingluti le solo;

Ille non se contine al sono del trompa,

²⁵ Quando le trompa sona, ille dice: 'Aha!'

De lontan ille olface le battalia,

Le crito e le tonitro del capitanos.

²⁶ Es il per tu intelligentia que le falcon se eleva,

E que illo extende su alas verso le meridie?

²⁷ Es il per tu ordine que le aquila se eleva,

E que illo face su nido in le altos?

²⁸ Illo habita e demora in le roccas,

Super le cresta del rocca e le fortalessa.

²⁹ De ibi illo spia le preda;

De lontan su oculos lo contempla.

³⁰ Su progenie sorbe sanguine;

E ubi il ha cadaveres, ibi illo se trova.^[118]

CAPITULO 40

Le Senior respondeva a Job e diceva:

² An ille qui reproba contendera con le Omnipotente?

Que ille qui contesta con Deo lo responde.

Job

³ Job respondeva al Senior e diceva:

⁴ Ecce, io es de pauc valor; que pote io responder a Te?

Io mitte le mano super mi bucca.

⁵ Io ha parlate un vice, e io non respondera plus;

Duo vices e io non addera plus.

Le Senior parla

⁶ Alora le Senior respondeva a Job del medio del tempestate e diceva:

⁷ Cinge tu lumbos como homine valente;

Io te interrogara e tu Me informara!

⁸ Velle tu annihilar mesmo Mi justitia?

Velle tu condemnar Me a fin que tu te justifica?

⁹ Ha tu un bracio como lo de Deo?

Pote tu tonar con un voce como le Sue?

¹⁰ Orna te ora de gloria e de majestate;

Vesti te de magnificentia e de splendor.

¹¹ Disperge tu cholera furiose;

Mira al orgoliose e abassa le.

¹² Mira al orgoliose e humilia le;

E fulla le malignos in lor loco.

¹³ Cela les insimul in le pulvere;

Include lor facies in le tenebras.

¹⁴ E etiam Io te laudarea pro le triumpho

Que tu dextera te ganiava.

¹⁵ Ecce, le hippopotamo^[119] quem Io faceva con te;

Ille mangia del herba como le bestial.

¹⁶ Ecce, su fortia es in su lumbos,

Su vigor es in le musculos de su ventre.

¹⁷ Ille face le cauda levar se como un cedro;

Le nervos de su femores se interliga.

¹⁸ Su ossos es como tubos de bronzo;

Su costas es como barras de ferro.

¹⁹ Ille es le prime del obras de Deo;

Solo su Facitor pote tirar le spada contra ille.

²⁰ Le montes le rende su^[120] productos;

Tote le bestias del campo joca ibi.^[121]

²¹ Ille se jace infra le lotos,

In le copertura del cannas paludic.

²² Le lotos le coperi con lor umbra;

Le salices del rivo le circumfere.

²³ Si un fluvio disborda, ille non se alarma;

Ille es confidente, mesmo si le Jordan se precipita a su muso.

²⁴ Pote on sasir le per su oculos,

O perciar su naso per un esca?^[122]

CAPITULO 41

Pote tu tirar leviathan^[123] con un hamo?

O abassar su lingua con un corda?

² Pote tu poner un anello per su naso?

O perciar su maxilla con un croc?

³ Te pressara ille de supplicationes?

O te parlara ille parolas dulce?

⁴ Facera ille alliantia con te,

Pro devenir tu sclavo eterne?

⁵ Jocara tu con ille como con un ave?

O le ligara tu como joco pro tu pueras?

⁶ Trafficara con ille le piscatores;^[124]

Le partira inter se le mercatores?

⁷ Pote tu plenar de flechas su pelle,

O su capite de harpones?

⁸ Pone super ille le mano,

E tu non pensara plus de battalia.

⁹ Ecce, le sperantia de capturar le es frustrate;

On es prostrate mesmo a su aspecto.

¹⁰ Nemo es satis hardite pro eveliar le;

Qui alora pote star ante Me?

¹¹ Qui Me ha date alique antea, que Io le repagara?

Qualcunque cosa es sub le celo es le Mie.^[124]

¹² Io non tacera concernente ille

O le laude de su faceres martial.^[124]

¹³ Qui pote discoperir su vestimento exterior?

Qui pote penetrar su duple mandibula?

¹⁴ Qui pote aperir le portas de su bucca?

Circum su dentes le terror habita.

¹⁵ Le scalias protective es su orgolio,

Claudite como un sigillo ligante.

¹⁶ Un scalia tocca le altere;

E un sufflo non passa inter illos.

¹⁷ Illos es unite, le un al altere;

Illos se attacca e non pote separar se.

¹⁸ Su sternutamentos face fulger le lumine,

E su oculos es como le palpebras del aurora.

¹⁹ Flammas sorti de su bucca;

Scintillas de foco escappa.

²⁰ Fumo sorti de su nares,

Como de un vaso bulliente, de cannas ardente.

²¹ Su sufflo igni carbon;

Flammas sorti de su bucca.

²² Le fortia demora in su collo,

E ante ille le espavento dansa.

²³ Su partes carnose se adhere;

Toto es firme super ille e immobile.

²⁴ Su corde es firme como un petra;

Firme como le mola inferior.

²⁵ Quando ille se leva, le potentes ha pavor;

A causa de consternation illes se disvia.

²⁶ Ben que le spada le tocca, illo non se fixa,

Ni le lancea, ni le dardo, ni le harpon.

²⁷ Ille reguarda le ferro como palea,

E bronzo como ligno putrite.

²⁸ Le flecha non le pone in fuga;

Le petras del funda es stoppa pro ille.

²⁹ Massas es reguardate como stoppa;

Ille se ride del sibilo del javelina.

³⁰ Testos acute es infra ille;

Ille extende un hirpice super le fango.

³¹ Ille face bullir le profundo como un caldiera;

Ille agita le mar como perfumo bulliente.

³² Ille lassa post se un sentiero luminose;

Le abysso prende le capillatura de un vetulo.

³³ Nemo super le terra es su domino,

Ille qui es facite sin pavor.

³⁴ Ille reguarda con disdigno toto que es elevate;

Ille es le rege super tote le bestias orgoliose.

CAPITULO 42

Job

Job respondeva al Senior e diceva:

² Io sape que Tu pote facer toto,

E que nulle plano es impossibile pro Te.

³ Qui es iste qui, sin le saper, obscura le consilio?

Vero io parlava sin intelligentia

Cosas troppo meraviliose pro me, que io non cognosceva.

⁴ Ascolta, io Te preca, e io parlara;

Io Te demandara e Tu me informara.

⁵ Mi aure habeva audite parlar de Te,

Ma ora mi oculo Te ha vidite.

⁶ Pro esso io retrahe

E me repenti super le pulvere e le cinere.

Epilogo

⁷ Post que le Senior habeva parlate iste parolas a Job, le Senior diceva a Eliphaz le temanita: 'Mi cholera es inflammate contra te e contra tu duo amicos, nam vos non ha parlate de Me le veritate como Mi servo Job ha facite. ⁸ Ora, prende septe tauros e septe arietes e va a Mi servo Job e offere pro vos un holocausto. Job, Mi servo, precara pro vos; nam il es per reguardo pro ille que Io non vos tractara secundo vostre follia; pois que vos non parlava de Me le veritate como Mi servo Job faceva! ⁹ Eliphaz le temanita e Bildad le shuchita e Tsophar le naamathita vadeva e faceva como le Senior les habeva dicite; e le Senior favorava Job.

¹⁰ Le Senior restaurava le fortuna de Job quando ille precava pro su amicos, e le Senior dava a Job le duple de toto que ille possedeva antea. ¹¹ Tote su fratres e sorores, e tote su ancian amicos veniva e mangiava con ille in su domo. Illes le commiserava e le consolava pro tote le mal que le Senior habeva facite venir super ille, e cata le dava un pecia de argento^[125] e un anello de auro.

¹² Assi le Senior benediceva le ultime stato del vita de Job plus que le prime. Ille habeva dece-quatro milles oves, sex milles camelos, mille pares de boves, e mille asinas. ¹³ Ille habeva septe^[126] filios e tres filias. ¹⁴ Ille dava al prime le nomine Jemimah,^[127] al secunde le de Qetsiah^[127] e al tertie le de Qeren-happukh.^[127] ¹⁵ Il non habeva in tote le pais feminas tanto belle como le filias de Job. Lor patre las dava hereditage inter lor fratres.

¹⁶ Postea Job viveva cento quaranta annos,^[128] e ille videva su filios, e le filios de su filios usque le quarte generation. ¹⁷ E Job moriva vetere e satiate de dies.^[129]

GLOSSARIO

de hebraismos
e parolas non trovate in le IED

A - anglese; E - espaniol; F - francese; I - italiano

ABADDON Destruction o le loco de destruction, isto es le region del mortos

ALMA Anima B alma F âme I alma

ANGELO Un angelo es un messagero de Deo. Le ministerios del angelos son varie. Le angelos comprehende un vaste compania de esseres spiritual. Illes forma le hostes de celo. An illes ha corpores non pote esser determinate, ma illes pare como homines quando Deo lo vole. Lor demora es in le celo. Il ha nulle distinction inter bon e mal angelos. Satan esseva un del angelos.

ASPIDE Sorta de serpento A asp E áspide F aspic I aspide

BARATAR Trafficar, trocar A barter E baratar I barattare

BEHEMOTH Un creatura legendari, forsan le hippopotamo, le elephante o le crocodilo

BESONIO Necessitate F besoin I bisógno

BRAMITO Rugito F bramido F bramement I bramito

BUZITA Membro del clan de Buz, le fratre de Uz (Gen 22:21), e dunque un parente de Job

CEPOS Sorta de pilori pro le pedes E cepo F ceps I ceppi

CHALDEITA Indigena de Chaldea (Babylon). Le chaldeitas son frequentemente le gente qui forniva le governatores del imperio neo-babylonian de Nabuchodonosor. Le historia de Job es placiate in un periodo multo plus anterior, ubi illes son un tribo piliator. Le chaldeitas habeva connexiones aramean (cf. Gen 22:22, ubi Chesed, lor ancestro eponyme, es le onclo de Aram).

FILIOS DE DEO Istes son angelos, esseres superhuman o celestial. Il ha nulle suggestion de descendentia physic de Deo. Nec ha il ulle suggestion que iste esseres son moralmente superior al homines. In Job le referentia a 'filios de Deo' significa que le corte de celo esseva assemblate e le spiritos pertinente a ille corte stava ante Deo. Satan, essente un angelo, esseva un de iste cortesanos.

FORASTERO Estraniero, isto es un persona qui es foras de un region A (vetule) forester (a 'forest' was a woodland 'outside' kept for the sovereign) E (vetule) fuerestero (cf. 'fuera') F (vetule) forestier (le mot 'forêt' vient du latin “foras", qui veut dire 'dehors' qui vient des mots latins 'de foras' I (vetule) fuorestera (cf. 'fuòri')

JOB Il es improbabile que Job esseva un judeo (vide 1:1), ben que ille es representate como un adorator de Jehovah. Le signification del nomine Job es incerte. In hebreo le nomine es {'Iyyob}. Si le radice del nomine es le hebreo {‘yb}, illo pote significar 'le odiato', 'le persequito', 'le odiator' o 'le aggressor'. Si le radice es le arabe {'wb}, illo pote significar 'le penitente'. Le nomine ha essite forsan adoptate per le autor ab le tradition super le qual ille basava su libro.

JUECO Barca rapide A junk E junco F jonque I giunca

LACIO Trappa E lazo F lacs I làccio

LEVIATHAN Un monstro marin, forsan le crocodilo o le balena. Illo poterea esser etiam qualcun altere creatura legendari. Totevia, leviathan poterea esser purmente un concepto mythologic adaptate a usage biblic como le dracon, usate pro prefigurar Satan.

LIXIVIA Solution detergente A lye (cf. lixiviate) E lejía F lessive I liscívia

MALVA Un planta salvage A mallow E malva F mauve I màlva

MAZZAROTH Le dece-duo signos del zodiaco, le quales esseva imaginate como demoras o fortalessas, in le quales, un post le altere, le sol demora como illo describe le circulo del anno. A istos le sacerdotes offereva incenso, lo que esseva abolite per Josiah (2 Reges 23:5).

NAAMATHITA Habitante de (forsan) Naamah. Il ha plure citates ab le quales le nomine ha potite derivar Naaman, Noam, Noamee, Niameh — ma del ver signification del termino nihil es cognite.

ONAGER Asino salvage A onager E onagro F onagre I onàgro

PESHITTA Le traduction syriac del Vetule Testamento hebree, facite in le secunde (o tertie) seculo post J. C.

SATAN Le nomine 'Satan' significa 'le adversario'. In Job le nomine indica le function de un del angelos o spiritos al corte de Deo qui esseva cargate del disvelamento del pretensiones de homines. A su creation su potentia esseva secunde solmente a illo de Deo (Ezek 28:11-16). Su cadita moral es describite in Isa 14:12-17, Ezek 28:15 e 1 Tim 3:6.

SEPTUAGINTA Le traduction grec del Vetule Testamento hebree, facite in le tertie e secunde seculos ante J. C. Le numeral roman LXX, in latin 'septuaginta', es generalmente scribite in loco de 'Septuaginta'.

SEPULCRO Tumba A sepulchre E sepulcro F sépulcre I sepólcro

SHADDAI Un adjuncto usate con le nomine canaanita-hebree pro Deo, {El}. {El Shaddai} denota le character particular in le qual Deo se revelava al patriarchas. {El Shaddai} pote esser traducite como 'Deo Omnipotente'.

SHEBA Un stato sud-arabe plus que 1600 kilometros al sud de Jerusalem. Ma pois que iste Sheba es remote solmente pro le parve incursiones describite in Job, le referentia hic es o a un altere Sheba o a postos de commercio de un stato sud-arabe in Nord-Arabia.

SHEBAITA Habitante de Sheba.

SHEOL Inferno, le mundo del mortos. In le grande majoritate de casos Sheol, in le Vetule Testamento, es usate pro significar le tumba sin referentia a tormento.

SHUCHITA Un habitante de Shuah o forsan un patronymico de Shuah, filio de Abraham per Keturah (Gen 25:2; 2 Chron 1:32).

SPIRITO Le parola hebree pro spirito o Spirito es {ruach}, Como le greco {pneuma}, illo pote significar 'vento', 'sufflo' o 'spirito'. Le parola es usate pro representar un large varietate de expressiones concernente le natura, le vita de animales e del homine, e Deo. Le parola pote haber usque a 33 varie nuances. Le senso original del parola {ruach} es aer que se move o intra o extra le homine. In iste senso 'spirito' pote esser reguardate como un energia vital o vivific que Deo sol possede permanentemente per Su natura mesme. In le Vetule Testamento le Spirito de Deo es equate con le presentia de Deo o Su presentia personal in action.

TARGUN Cata de varie ancian paraphrases aramaic o chaldee del Vetule Testamento hebree

TEMA Isto es un oasis al sud-est del capo del Golfo de {'Aqaba} - cf. Isa 21:14, Jer 25:23.

TEMANITA Habitante de Tema, o forsan un nomine edomita (Gen 36:11) o un nomine local associate con Edom (Jer 49:7, 20; Amos 1:12)

TRANSPERCIAR Penetrar, transfiger, A transpierce F transpercer

ZION Le collina sancte de ancian Jerusalem o Jerusalem mesme

↑ Le location de Uts es incognite, ma illo jaceva evidentemente alicubi inter Damasco al nord e Edom al sud, forsan al est de Palestina-Syria
↑ sgf. del nomine Job es incognite. Si le nomine ha un radice H, illo poterea significar odiato, odiator, persequito o aggressor. Si illo ha un radice arabic, illo poterea significar penitente
↑ Septe es le numero de perfection, e filios esseva plus estimate que filias
↑ Asinas esseva plus estimate que asinos
↑ Isto indica le felicitate del integre familia de Job
↑ Istes esseva esseres superhuman o celestial
↑ Un shebaita es un habitante de Sheba. Vide le glossario sub 'Sheba'
↑ H {Kasdim}. Vide le glossario sub 'Chaldeita'
↑ Pelle pro pelle - sgf. del proverbio es incerte
↑ furunculos maligne - alt. elephantiasis, etiam ulceres, cf. Ex. 9:9-11
↑ ^11.0 ^11.1 ^11.2 Le ubicaiton de Tema, Shuah e Naamah es incognite. Vide le glossario
↑ lit. Job respondeva e diceva, cf. Deut 27:14
↑ Seq. Ibn Ezra ({lechem megoal} Mal 1:7) alt. se lo appropria
↑ alt. se junge al
↑ H {galmud} sgf. dur, petrose. In Isa 49:21 illo se rende solitari, descriptive de Zion exiliate
↑ Leviathan es un monstro marin
↑ Le parola 'bramito' significa 'rugito'
↑ H {tahalah} significa 'error'; possibilemente misscribite pro {tiflah} (1:22)
↑ sgf. de H incerte
↑ H {khelach} se trova solo hic e in 30:2; alt. 'plen vigor' o 'fortia firme'
↑ Le parola 'sepulchro' significa 'tumba'
↑ Un 'onager' es un asino salvage
↑ sgf. de H incerte. Un 'malva' es un planta salvage
↑ Texto dubitose. Vide BDB p. 188 sub {dwai}
↑ lit. 'que io prolongarea mi anima'
↑ Seq. Ibn Ezra. Alt. 'nihil'
↑ alt. 'fossar un fossa pro'. 'Baratar' significa trafficar, trocar
↑ Isto es, un persona pagate (soldate) per un locatario
↑ alt. 'sentieros'
↑ Phrase difficile. Vide BDB p. 302, nota sub {chazah}
↑ Targum e Peshitta rende 'pro un pilo'
↑ Isto es le judices del terra
↑ Un 'junco' es un barca rapide
↑ 'Lixivia' es un solution detergente
↑ Phrase obscur in H
↑ Le parola 'alma' significa 'anima'
↑ sgf. de H incerte
↑ sgf. de H incerte
↑ Seq. Driver; lit. 'alique a explorar' (H {cheqer})
↑ Sheol es le habitation del mortos. In iste verso il ha nulle referentia a un loco de tormento
↑ lit. 'duration' (H {cheled})
↑ sgf. de H incerte
↑ sgf. de H incerte
↑ 'Cepos' es un sorta de pilori pro le pedes
↑ sgf. de H incerte
↑ alt. 'Tu blanchi al calce'
↑ Le parola 'carne' significa 'parentela', cf. Gen 37:22; Isa 58:7
↑ Le parola 'servos' significa 'servos' o 'personas'; in H {nephesh} significa 'anima', cf. 12:5; 14:21
↑ sgf. de H incerte. Traducite seq. Rashi e Ibn Ezra. Possibilemente le verbo {ramaz} es usate in loco de {razam}
↑ sgf. de H dubitose
↑ Le transition ab le tertia persona in le prime linea al secunde persona in le secunde linea non es incommun in le stilo H
↑ Varie traductiones de iste verso es possibile, per exemplo 'On invita le amicos al partita'. H {cheleq} ha multe sgfs.
↑ alt. 'Ponera vos trappas pro parolas'
↑ Hic le parola 'lacio' significa un sorta de trappa
↑ H {nin} (parente) {neched} (parentela) es similar al expression anglese 'kith and kin'
↑ Le parola 'forastero' significa 'estraniero'
↑ Vide GG 144 g
↑ Vide GG 119 w
↑ lit. 'renes' (sede del emotiones)
↑ Multe mss. H e le Targum rende 'ille'
↑ Le negativo non es in le texto H
↑ Il ha varie traductiones del H
↑ Un 'aspide' es un sorta de serpente
↑ Le parola 'besonio' significa 'necessitate'
↑ Istea linea, traducite litteralmente, es omittite per Duhm e alteres como glossa
↑ Vide BDB 535-536
↑ Le parola 'transperciar' significa 'transfiger'
↑ lit. 'le fulgure'
↑ H {kid} se trova solo hic; sgf. es deducite del contexto
↑ cf. Prov 3:8
↑ {Shaddai} in H significa 'Omnipotente'
↑ H {cheq} alt. '(portion de) alimento'. Cf. Gen 47:22
↑ lit. 'dies'
↑ Tsophar non es nominate in le texto, ma iste discurso es generalmente assignate a ille
↑ Ab hic usque al fin del capitulo le traduction es largemente conjectural
↑ Bildad non es nominate in le texto, ma iste discurso es generalmente assignate a ille.
↑ Sheol in H es 'inferno'. Vide le glossario sub 'Sheol'
↑ Abaddon es le loco de destruction
↑ sgf. de H incerte
↑ H {raga} significa etiam 'disturbava'
↑ H {mashal} lit. 'parabola'; ma {mashal} ha varie sgfs.
↑ Iste capitulo es quasi universalmente tenite como un addition al libro. Le texto del H non indica qui parla, ma illo non pare esser le parolas de Job o Tsophar
↑ sgf. de H incerte
↑ lit. 'plora'
↑ 'Abaddon' significa 'Destruction'
↑ Vide super 21:7
↑ sgf. de H {sod} incerte
↑ sgf. de H incerte
↑ sgf. de H {kalach} incerte
↑ sgf. de H incerte
↑ sgf. de iste parola H incerte
↑ In H {shillechu}, que es possibilemente dittographia de verso 11b. Le H es possibilemente corrupte
↑ sgf. de H incerte
↑ lit. 'ab le sino de mi matre'
↑ sgf. de H incerte
↑ lit. 'lumine'
↑ lit. 'palato'
↑ ^98.0 ^98.1 alt. 'Spirito'
↑ Versos 9-11 son le parolas de Job, repetite per Elihu
↑ Hic e in versos 24, 28 e 30 'Fossa' significa 'Tumba'
↑ alt. 'al messageros del mortos'
↑ sgf. hic de H {yashor} es incerte
↑ alt. 'Spirito' (cf. 33:4)
↑ alt. 'me'
↑ H {pash} se trova solo hic, possibilemente in vice de {pesha}. alt. 'follia' (BDB) e 'arrogantia'
↑ sgf. de H de versos 18-20 incerte
↑ lit. 'radices'
↑ sgf. de H incerte
↑ sgf. de H incerte
↑ sgf. de H incerte
↑ lit. 'funder', cf. {raqia} Gen 1:6
↑ lit. 'rumpeva'
↑ Iste verso es ironic, cf. 15:7
↑ lit. 'se cela'
↑ Probabilemente un constellation como {mazzaloth} in ² Reges 23:5. Secundo Driver isto es le stelas del circulo zodiacal. Vide le glossario sub 'Mazzaroth'
↑ alt. 'Ille'
↑ sgf. de H incerte
↑ Un altere numeramento del versos sequente continua capitulo 39 usque a 40:5 e comencia capitulo 40 a 40:6
↑ In le H isto es {Behemoth}, que poterea esser le hippopotamo, le elephanto, le crocodilo o qualcun altere creatura legendari
↑ alt. 'lor'
↑ sgf. de H incerte
↑ Un altere numeramento del versos sequente continua capitulo 40 usque a 40:8 e comencia capitulo 41 a 41:9
↑ Isto poterea esser le crocodilo o qualcun altere creatura mythologic. Vide le glossario sub 'Leviathan'
↑ ^124.0 ^124.1 ^124.2 sgf. de H incerte
↑ H {qesitah} - Gen 33:19
↑ Le forma in le H pro 'septe' es inusual, e pois que le Targum ha dece-quatro, le forma inusual poterea significar 'duo vices septe'
↑ ^127.0 ^127.1 ^127.2 In le H le nomines del filias de Job suggere beltate - Jemimah significa columba, Qetsiah significa cassia (varietate de canella usate como perfumo) e Qeren-happuck es le H pro un parve cassa continente cosmeticos pro le oculos
↑ cf. Gen 50:22-26
↑ Le Septuaginta adde un nota, que Job prendeva parte in le resurrection del mortos, e un longe nota additional sub le autoritate del 'Libro Syriac', dante information pretensemente traditional super Job e su familia

[1] Le location de Uts es incognite, ma illo jaceva evidentemente alicubi inter Damasco al nord e Edom al sud, forsan al est de Palestina-Syria

[2] sgf. del nomine Job es incognite. Si le nomine ha un radice H, illo poterea significar odiato, odiator, persequito o aggressor. Si illo ha un radice arabic, illo poterea significar penitente

[3] Septe es le numero de perfection, e filios esseva plus estimate que filias

[4] Asinas esseva plus estimate que asinos

[5] Isto indica le felicitate del integre familia de Job

[6] Istes esseva esseres superhuman o celestial

[7] Un shebaita es un habitante de Sheba. Vide le glossario sub 'Sheba'

[8] H {Kasdim}. Vide le glossario sub 'Chaldeita'

[9] Pelle pro pelle - sgf. del proverbio es incerte

[10] urunculos maligne - alt. elephantiasis, etiam ulceres, cf. Ex. 9:9-11

[temanita-11] 11.0 ^11.1 ^11.2 Le ubicaiton de Tema, Shuah e Naamah es incognite. Vide le glossario

[12] t. Job respondeva e diceva, cf. Deut 27:14

[13] Seq. Ibn Ezra ({lechem megoal} Mal 1:7) alt. se lo appropria

[14] t. se junge al

[15] H {galmud} sgf. dur, petrose. In Isa 49:21 illo se rende solitari, descriptive de Zion exiliate

[16] Leviathan es un monstro marin

[17] Le parola 'bramito' significa 'rugito'

[18] H {tahalah} significa 'error'; possibilemente misscribite pro {tiflah} (1:22)

[19] sgf. de H incerte

[20] H {khelach} se trova solo hic e in 30:2; alt. 'plen vigor' o 'fortia firme'

[21] Le parola 'sepulchro' significa 'tumba'

[22] Un 'onager' es un asino salvage

[23] sgf. de H incerte. Un 'malva' es un planta salvage

[24] Texto dubitose. Vide BDB p. 188 sub {dwai}

[25] t. 'que io prolongarea mi anima'

[26] Seq. Ibn Ezra. Alt. 'nihil'

[27] t. 'fossar un fossa pro'. 'Baratar' significa trafficar, trocar

[28] Isto es, un persona pagate (soldate) per un locatario

[29] t. 'sentieros'

[30] Phrase difficile. Vide BDB p. 302, nota sub {chazah}

[31] Targum e Peshitta rende 'pro un pilo'

[32] Isto es le judices del terra

[33] Un 'junco' es un barca rapide

[34] 'Lixivia' es un solution detergente

[35] Phrase obscur in H

[36] Le parola 'alma' significa 'anima'

[37] sgf. de H incerte

[38] sgf. de H incerte

[39] Seq. Driver; lit. 'alique a explorar' (H {cheqer})

[40] Sheol es le habitation del mortos. In iste verso il ha nulle referentia a un loco de tormento

[41] t. 'duration' (H {cheled})

[42] sgf. de H incerte

[43] sgf. de H incerte

[44] 'Cepos' es un sorta de pilori pro le pedes

[45] sgf. de H incerte

[46] t. 'Tu blanchi al calce'

[47] Le parola 'carne' significa 'parentela', cf. Gen 37:22; Isa 58:7

[48] Le parola 'servos' significa 'servos' o 'personas'; in H {nephesh} significa 'anima', cf. 12:5; 14:21

[49] sgf. de H incerte. Traducite seq. Rashi e Ibn Ezra. Possibilemente le verbo {ramaz} es usate in loco de {razam}

[50] sgf. de H dubitose

[51] Le transition ab le tertia persona in le prime linea al secunde persona in le secunde linea non es incommun in le stilo H

[52] Varie traductiones de iste verso es possibile, per exemplo 'On invita le amicos al partita'. H {cheleq} ha multe sgfs.

[53] t. 'Ponera vos trappas pro parolas'

[54] Hic le parola 'lacio' significa un sorta de trappa

[55] H {nin} (parente) {neched} (parentela) es similar al expression anglese 'kith and kin'

[56] Le parola 'forastero' significa 'estraniero'

[57] Vide GG 144 g

[58] Vide GG 119 w

[59] t. 'renes' (sede del emotiones)

[60] Multe mss. H e le Targum rende 'ille'

[61] Le negativo non es in le texto H

[62] Il ha varie traductiones del H

[63] Un 'aspide' es un sorta de serpente

[64] Le parola 'besonio' significa 'necessitate'

[65] Istea linea, traducite litteralmente, es omittite per Duhm e alteres como glossa

[66] Vide BDB 535-536

[67] Le parola 'transperciar' significa 'transfiger'

[68] t. 'le fulgure'

[69] H {kid} se trova solo hic; sgf. es deducite del contexto

[70] . Prov 3:8

[71] {Shaddai} in H significa 'Omnipotente'

[72] H {cheq} alt. '(portion de) alimento'. Cf. Gen 47:22

[73] t. 'dies'

[74] Tsophar non es nominate in le texto, ma iste discurso es generalmente assignate a ille

[75] Ab hic usque al fin del capitulo le traduction es largemente conjectural

[76] Bildad non es nominate in le texto, ma iste discurso es generalmente assignate a ille.

[77] Sheol in H es 'inferno'. Vide le glossario sub 'Sheol'

[78] Abaddon es le loco de destruction

[79] sgf. de H incerte

[80] H {raga} significa etiam 'disturbava'

[81] H {mashal} lit. 'parabola'; ma {mashal} ha varie sgfs.

[82] Iste capitulo es quasi universalmente tenite como un addition al libro. Le texto del H non indica qui parla, ma illo non pare esser le parolas de Job o Tsophar

[83] sgf. de H incerte

[84] t. 'plora'

[85] 'Abaddon' significa 'Destruction'

[86] Vide super 21:7

[87] sgf. de H {sod} incerte

[88] sgf. de H incerte

[89] sgf. de H {kalach} incerte

[90] sgf. de H incerte

[91] sgf. de iste parola H incerte

[92] In H {shillechu}, que es possibilemente dittographia de verso 11b. Le H es possibilemente corrupte

[93] sgf. de H incerte

[94] t. 'ab le sino de mi matre'

[95] sgf. de H incerte

[96] t. 'lumine'

[97] t. 'palato'

[le_spirito-98] 98.0 ^98.1 alt. 'Spirito'

[99] Versos 9-11 son le parolas de Job, repetite per Elihu

[100] Hic e in versos 24, 28 e 30 'Fossa' significa 'Tumba'

[101] t. 'al messageros del mortos'

[102] sgf. hic de H {yashor} es incerte

[103] t. 'Spirito' (cf. 33:4)

[104] t. 'me'

[105] H {pash} se trova solo hic, possibilemente in vice de {pesha}. alt. 'follia' (BDB) e 'arrogantia'

[106] sgf. de H de versos 18-20 incerte

[107] t. 'radices'

[108] sgf. de H incerte

[109] sgf. de H incerte

[110] sgf. de H incerte

[111] t. 'funder', cf. {raqia} Gen 1:6

[112] t. 'rumpeva'

[113] Iste verso es ironic, cf. 15:7

[114] t. 'se cela'

[115] Probabilemente un constellation como {mazzaloth} in ² Reges 23:5. Secundo Driver isto es le stelas del circulo zodiacal. Vide le glossario sub 'Mazzaroth'

[116] t. 'Ille'

[117] sgf. de H incerte

[118] Un altere numeramento del versos sequente continua capitulo 39 usque a 40:5 e comencia capitulo 40 a 40:6

[119] In le H isto es {Behemoth}, que poterea esser le hippopotamo, le elephanto, le crocodilo o qualcun altere creatura legendari

[120] t. 'lor'

[121] sgf. de H incerte

[122] Un altere numeramento del versos sequente continua capitulo 40 usque a 40:8 e comencia capitulo 41 a 41:9

[123] Isto poterea esser le crocodilo o qualcun altere creatura mythologic. Vide le glossario sub 'Leviathan'

[le_piscatores-124] 124.0 ^124.1 ^124.2 sgf. de H incerte

[125] H {qesitah} - Gen 33:19

[126] Le forma in le H pro 'septe' es inusual, e pois que le Targum ha dece-quatro, le forma inusual poterea significar 'duo vices septe'

[jemimah-127] 127.0 ^127.1 ^127.2 In le H le nomines del filias de Job suggere beltate - Jemimah significa columba, Qetsiah significa cassia (varietate de canella usate como perfumo) e Qeren-happuck es le H pro un parve cassa continente cosmeticos pro le oculos

[128] . Gen 50:22-26

[129] Le Septuaginta adde un nota, que Job prendeva parte in le resurrection del mortos, e un longe nota additional sub le autoritate del 'Libro Syriac', dante information pretensemente traditional super Job e su familia

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

[46]

[47]

[48]

[49]

[50]

[51]

[52]

[53]

[54]

[55]

[56]

[57]

[58]

[59]

[60]

[61]

[62]

[63]

[64]

[65]

[66]

[67]

[68]

[69]

[70]

[71]

[72]

[73]

[74]

[75]

[76]

[77]

[78]

[79]

[80]

[81]

[82]

[83]

[84]

[85]

[86]

[87]

[88]

[89]

[90]

[91]

[92]

[93]

[94]

[95]

[96]

[97]

[98]

[99]

[100]