Bello de Hund/Kapittel 24

   Mien letste Levensdagen kann ick nu in Rüst
Besluten, un ook wat Reflexies maken;
't Was altied, as elk weet, mien grootste Lüst,
To köseln over een un and're Saaken. —

   Mien Lottgevallen hebb' ick Ju so wat verhaald,
Un na mien Doot köent Ji se laten drücken, —
Misschien is daar een Stüver van to plücken —
De Booken worden meestall good betaald.
Romanen, Lotgevallen, Spookgeschichten,
Komedies, Anekdoten un Gedichten,
Sünt doch van jedermann heel stark begeert,
Un mien Vertelsel is — ick hoop 't — neet sünder Weert. —

NOTA BENE.

Hebb' ick mit Woorden altomets gestoken,
Of was mien Vöerdrag neet recht na Maneer,
So denkt, 't is van een unstudeerde Hund gesproken,
Un ick vertelde Ju 't man to Pleseer. —