Ayladi yor jahondin safar, afsus-afsus...

by Ravnaq Pahlavonquli

Ayladi yor jahondin safar, afsus-afsus,
Qildi g‘am ko‘nglumi zeru zabar, afsus-afsus.

Bo‘lg‘ali xoki rah ul mehri umidim pinhon,
Manga shom o‘ldi bu g‘amdin sahar, afsus-afsus.

Kechalar yodima tushgan soyi ul mohliqo,
Narxdin qildi fig‘onkim: guzar, afsus-afsus.

Vodarig‘oki, ajal bodi xazoni esibon,
Gulshani umrig‘a yetdi zarar, afsus-afsus.

Qilmangiz aybki, g‘am dashtida majnun bo‘lmay,
Emdi naylay meni sho‘riday (…), afsus-afsus.

Ne o‘t erdi buki yak son tutashib kul bo‘ldi,
Sho‘lai ohim ila bahru bar, afsus-afsus.

Yor yuzin tutdi oqib diydai giryonimdan,
Har taraf lujjai xuni jigar, afsus-afsus.

Anjum ermas, shabi motamki chiqib dud bmla,
Chirmashur ko‘kka damidin sharar, afsus-afsus.

Dod etay kimga qo‘lingdin falaki sho‘badaboz,
Zohir etding manga yuz sho‘ru shar’, afsus-afsus.

Ne qilay chora, ne aylay meni motamzada, oh,
Gar bu nav’ o‘lsa qazou qadar, afsus-afsus.

Chun kamondori qazo bersa ajal o‘qig‘a shast,
yo‘q anga bo‘lg‘ali mone’ sur, afsus-afsus.

Kimki dunyo uyidin qildi baqo sori xirom,
Bo‘lmasa kimsaki ondin xabar, afsus-afsus.

Bemuruvvatlik erur beshai davroni sipehr,
Ravnaqo, qilmasang ondin hazar, afsus-afsus.