Alisher Navoiy g‘azaliga muxammas (Nodim Namangoniy)

by Nodim Namangoniy

Toki savdodin dumog‘im kuydurur xirmon isi,
Charx domonin tutar bu nolau afg‘on isi,
G‘unchadek qon etdi dil bir Yusufi Kan’on isi,
Gar bahor el topsa bo‘stondin gulu rayhon isi,
Kelur ul rayhon ila guldin manga hijron isi.

Maxfili imkonda ishratdin sabuyi topmadim,
Nash’ayi kayfi baqodin toza ro‘yi topmadim,
Ushbu gulshan ichra rangi orzuyi topmadim,
Menki bir guldin jahon bog‘ida bo‘yi topmadim,
Naylayin qilsa muattar dahrni bo‘ston isi.

Orzuyi vaslidin ko‘nglumda yuz ming mojaro,
Surmaso ko‘zlar firoqidin bu jon motamsaro,
Zoru mahzunman, erur bag‘rim yaro, ey oshno,
La’li hajrinda nihon ashkim so‘zin ag‘yor aro,
Desa bo‘lmaskim kelur bu nav’ so‘zdin qon isi.

Qaysi bog‘u dasht aro ul sarvinoz etdi xirom,
Sabzau gullar unub topdi saboti mustadom,
To dami mahshar muattar bo‘lg‘usi andin mashom,
Qaydakim jon baxsh la’lidin Masehoso kalom —
So‘rdi, ul yerdin kelur yuz qarndin so‘ng jon isi.

Ehtiyojingdin xudodin o‘zga ogah demakim,
Tut qanoat domonin, sulton ila shah demakim,
Mun’imu muhsin haqiqatda suvallo demakim,
Ey gado, olam elig‘a shay’alillah demakim,
Bu chamandin kelmadi hargiz guli ehson isi.

Olami madhushdir ul zulfi anbar bo‘yig‘a,
Rishtai jonlar erur payvand har bir mo‘yig‘a,
Topshirib jon ila ko‘nglumni qadi diljo‘yig‘a,
Jon isi tutdi jaho”nni, men borurman ko‘yig‘a,
Kim tilar el jon isi, men istaram jonon isi.

Lolayu gul birla sahroyu chaman jannat, namud,
Chekdi sarvi gul shohida qumriyu bulbul surud,
Gulsiton har bargidin Nodim falak aylab husud,
Chun Navoyig‘a kelur hijron isi har dam, ne sud,
Gar bahor el topsa bo‘stondin gulu rayhon isi.