A nosc gran Seniëur Matie Ploner
A nosc gran Seniëur Matie Ploner ugrister a Urtijëi 1785.
O gran seniëur amant dla val,
Amant de nosc linguasc ladin,
Laudà y stimà sibes tu per for,
Che nes es salvà tu gran dutor.
Gloria, unëur, a ti opres grandes,
A te sënt gra Gherdëina
A te che t’ ies stat l prim
A scrì nosc bel ladin.
Vedla usanzes de nosc antenac
Vedli costumes dl popul ladin
Per for scrit ju per dut l tëmp
A te Ladinia n gran monumënt.
Tu nsënies a l’ oma, tu nsënies al pere
Coch’ i dessa tré su si fions
Acioche ladins restons.
Te nsënies a scrì, te nsënies a rujené,
Che ne vede perdù nosc bel parlé.
Perchël o loma canche te pënses,
Coche dësses tré su ti fions
Si opra tuë po a man
Che mostra l amor al linguasc da zacan
La usc di morc antenac,
Ladin, tu audes inò ladin.
Che nes à trà su valënc
De fertuna y for cuntënc.
O bela usc, o bel rujené
Che rundenësc dala fosses su aut al ciel.
Nsci rujenede o fions.
Nsci rujenovun, nsci rujenons.
Pericul univa for plu inant
A dlutì nosc biei costumes,
Truepes nvidiëusc de nosta richëzes
Cialovi de desdrujer nosta belëzes.
Te chëla tʼ es tu po auzà gran uem,
Chin tlo y no plu inant.
Zapé sot nëus mei lascions,
Ladins nëus for restons.
Vif y for plu vif
Sveies ora a dut l mond,
Gherdëina chin la fin.
Uem, o nosc gran uem,
Gloria y unëur a te seniëur,
Cu nëus tu vives chin la fin,
Chin che bat n cuer ladin.