A na amica
Pordü töa só plü jona aste,
dal cör demez la crödia mort
tʼ la tol, mo endô la odaraste
naôta, chël è n gran confort.
Y mai da odëi ne nʼ este stada
tan traurig desco śën empez,
bën prësc parêste amarada,
le rost dal müs sʼ an va demez.
Les lagremes dai edli fora
ne lascia da rogore mai.
Bradlenn te vëighi śën dagnora
y iu por tè aiüt ne nʼ ái.
N bun amico aste, ponsa,
co ponsa dé y net a té.
Sce düć te tralasciass bën zonza,
iu su nʼ ô mai te tralascé!