*ჩქიმ ასა-გასა
ჩქიმ ასა-გასა ვარყა ცხენიე,
ჟი ამამიხე ცხენენჯი – შური.
გილამრაჸ თე ცხენ უმუსვანჯუო,
ფხენდუ დო ფხენდუ ამდღა დო სერი…
იწვართუ რსხული, იმორსუ შური,
ეთმოკიდირანს, პოპორანს ცხენი
დო ორჩანშორო კინ ეთმობდირთუქ
მუდაშა გიმე ვეგთუვანთხენი…
ათაშ შულადირს, ჩქიმ ასა-გასას,
ონჯუას, ჭყანა ქეშელჲებუნი –
თეშ ვორთინუა, მუჭოთ მა მოზალ!
ვორწყექ, შხვანერო ვეშემლებუნი…
მუჭოთ ფორტვა ჯას, ბანდილ ცურუნ თეშ –
ქეიაბუნუ სერსუნ გოთანა –
კინე გოლუ დო დუდშე იჭყაფუ
ბურჯაფ დო სოფინ, გიმაჸოთამა…
მირაგადუნა – გიმე გიმელი,
გიმელ, გიმელი! გიგოთანდუა!
ვა გაფუნია ჸვანა გიმელი! –
მომიკორინეს გინოსანდუა…
მუთას აჭოფე, შურ აფენთებულ,
ათოჭკორაფილ აფ ასა-გასან!
ჩქი, შურ პწვართათ დო შხვეფქ ოკონან-და
მუჭოთ გვერეფქ, თეშ გილეგვარგვასან!..