*დიხას თოლეფი
დიხას თოლეფი აწკურუ,
მიჯინე აკნასოფაშე.
გურც მებგუ სქანი შაშანი,
ჩხე გითნაღელი დოფაშე.
ინოჭვილც ოკო მოხვარა,
ბორიათ ათასიორდე.
ჭვემა მოურცუ შელერდო,
წყარბუმა ვარე, დიორდე.
მარა ორენჯე მერქა რე,
დიწირუ, ქაშქელიებუ.
სქან ყებურც, ჩე გოთანასჷ,
ჩე თუთა ეკიჩიებუ.
მუსუ ვეკიშქვანქ უნელო,
ნოტე თაქ შურო ვაპუას.
წყითე რე რინაშ დღალეფი,
პის განშე გოხუჭაფუანს.
"გემუან, ჰამო მიჩქუდუ,
მარა შხან–კოლა, გლახა რდუ."
ირო რდუ, თენა ქიანას,
არძა თეს მიოძახანდუ.
შური მაფ ინოფუთქურელ,
ინოფერწილე მერეთო.
ორენჯე მაჭუ, ორენჯე,
ვირვილს ვონძალუქ ქერეთო.
ჭაჭვედა სერი გინორე,
გინობჩილათუ კირტესუ.
ოთხ თუთერ პოფექ, მიწისჷ,
პირელიშ უკულ კვირკვესუ.
ეთი სერიში სქუა რე,
ჩქიმ ორაგადე, ჭაჭუტა.
დიო მა რული ვამოკო,
თოლს ვენკობდვა დო ვაპჭუტა.
ანწ სი ქიმეხვად სონ ხანიშ,
პოფექუ მა თაქ მახანა.
თუთა ხეშა მაფ აშნარდი,–
თირატატია ბაღანა.