(ხელშეკრულება...)
| ხელშეკრულება... ავტორი: გალაკტიონ ტაბიძე |
| 1918 წელი |
ხელშეკრულება, დადებული ერთხელ არაგვთან,
მგოსანს რომ მხდიდა შენს რაინდად და გმირთა გმირად, -რჩება ძალაში. ჩემში ისევ ალაპარაკდა
და ის სიმართლე კვლავ მამაღლებს არაგვის პირად.
მადლობა მცხეთას არაგვისთვის, დიდი მადლობა!
ხელშეკრულება ძალაშია კვლავ იმნაირად,
უჭკნობი სიყრმის და უჭკნობი სიახლის გრძნობა
აყვავილებულ გზებით მიდის არაგვის პირად.
მხრებს აიწევენ კვლავ არაგვის მთის მწვერვალები.
აქ ცხრაას რვაში ფარულ კრებებს ვიწვევდით ხშირად,
როგორ ბრწყინავდნენ ის ცოცხალი, დიდი თვალები,
თავისუფლებას რომ ეძებდნენ არაგვის პირად.
სემინარია მაშინდელი რას არა ბედავს!
შესდგება იგი, ღრმა ფიქრებში შესული მწირად,
უცებ ერკვევა... გაოცებით მიმოიხედავს,
ის მთლად ფიქრია და სიცოცხლე არაგვის პირად.
ვესაუბრები ახლაც არაგვს, როგორც თავის თავს,
ხმა მედგარი აქვს და ნათელი, ქცეული წკირად,
იმ ხმათაგანი, არვის წინ რომ ქედს არა ხრიან,
უფრო ნათელი ხდება ის ხმა არაგვის პირად...
 
|
This work is in the public domain in the United States because it was first published outside the United States prior to January 1, 1929. Other jurisdictions have other rules. Also note that this work may not be in the public domain in the 9th Circuit if it was published after July 1, 1909, unless the author is known to have died in 1953 or earlier (more than 70 years ago).[1] This work might not be in the public domain outside the United States and should not be transferred to a Wikisource language subdomain that excludes pre-1929 works copyrighted at home. According to the copyright law of Georgia this text will be in the public domain by January 1st 1930.
მოცემული ნამუშევარი საზოგადოებრივ საკუთრებაშია ამერიკის შეერთებული შტატების საავტორო უფლებების შესახებ კანონის თანახმად, რადგანაც თავდაპირველად იგი დაიბეჭდა 1929 წლის 1 იანვრამდე. სხვა ქვეყნების, განსაკუთრებით საქართველოს კანონმდებლობების თანახმად შესაძოლა ეს ნამუშევრები დღემდე დაცულნი იყვნენ საავტორო უფლებებით.
საქართველოს კანონმდებლობის თანახმად ეს ნამუშევარი გადავა საზოგადოებრივ საკუთრებაში 1930 წლის 1 იანვარს. |