Jump to content

ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ/ភាគទី២/16

From Wikisource
ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ, ភាគទី២ (1895?)
រឿង ស្រី​កណ្ដុរ​ល្អោច គឺ​កណ្ដុរ​បំផ្លាញ
112167ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ, ភាគទី២រឿង ស្រី​កណ្ដុរ​ល្អោច គឺ​កណ្ដុរ​បំផ្លាញ1895?


រឿង ស្រី​កណ្ដុរ​ល្អោច គឺ​កណ្ដុរ​បំផ្លាញ



កាល​ពី​ដើម មាន​បុរស​ម្នាក់​មាន​ប្រពន្ធ ។ បុរស​នោះ​តែង​ទៅ​កាប់​ចម្ការ​សព្វ​ថ្ងៃ លុះ​កាប់​ចម្ការ​ទៅ​ដល់​ដើម​ជ្រៃ​មួយ ស្ដេច​កណ្ដុរ​ស ដែល​នៅ​នឹង​ដើម​ជ្រៃ​នោះ មាន​សេចក្ដី​ភិត​ភ័យ ហើយ​ហើយ​ទៅ​អង្វរ​បុរស​ដែល​កាប់​ព្រៃ​ធ្វើ​ចម្ការ​នោះ​ថា "សុំ​ឲ្យ​បុរស​ទុក​តែ​ដើម​ជ្រៃ​មួយ​នេះ ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​រង្វាន់​ជា​មាស ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​មួយ​ដុំ" ។ បុរស​នោះ ក៏​ព្រម​ទុក​ដើម​ជ្រៃ​ឲ្យ ។ ស្ដេច​កណ្ដុរ​ស បាន​យក​មាស​មក​ប្រគល់​ឲ្យ​បុរស​នោះ​តែ​រាល់​ថ្ងៃ ។ បុរស​បាន​មាស​ហើយ យក​ទៅ​ប្រគល់​ឲ្យ​ប្រពន្ធ​តែ​រាល់​ថ្ងៃ ។ ប្រពន្ធ​សួរ​ថា " អ្នក​បាន​មាស​ពី​ណា? " ។ ប្ដី​ថា "នាង​កុំ​ចង់​ដឹង​អី ចេះ​តែ​ទុក​ទៅ" ។ ប្រពន្ធ​ថា "បើ​អ្នក​មិន​ប្រាប់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ​ប្ដឹង​អ្នក​រាជការ​ចៅទៃ ឬ​ទៅ​ទូល​ស្ដេច​ថា អ្នក​លួច​ព្រះរាជ​ទ្រព្យ" ។ បុរស​នោះ ឮ​ប្រពន្ធ​ថា​ដូច្នោះ ក៏​ភ័យ ហើយ​បាន​ថ្លែង​ប្រាប់​ទៅ​ប្រពន្ធ តាម​ដំណើរ​ដែល​បាន​មាស​ពី​ស្ដេច​កណ្ដុរ​ស​នោះ ។ នាង​ប្រពន្ធ​បាន​ដឹង​ដូច្នោះ​ហើយ ក៏​ប្រាប់​ទៅ​ប្ដី​វិញ​ថា " អ្នក​នេះ ហៅ​ពេញ​ជា​ឆោត ចាញ់​ប្រាជ្ញា​សត្វ បើ​អ្នក​កាប់​ដើម​ជ្រៃ​នោះ​ឲ្យ រលំ​ហើយ​ពុះ​បំបែក​យក​មាស​ពី​ក្នុង​ដើម​ជ្រៃ​នោះ នឹង​បាន​ច្រើន ព្រោះ​ស្ដេច​កណ្ដុរ​ស វា​យក​មាស​តែ​ពី​ក្នុង​ដើម​ជ្រៃ​នោះ " ។ បុរស​បាន​ឮ​សំដី​ប្រពន្ធ​ហើយ ក៏​ជឿ លុះ​ព្រឹក​ឡើង ទៅ​កាប់​រលំ​ដើម​ជ្រៃ​នោះ​រលំ​ទៅ ហើយ​ក៏​ពុះ​មើល ពុំ​ឃើញ​មាន​មាស​អ្វី​បន្តិច​សោះ ។ ស្ដេច​កណ្ដុរ​ស​ក៏​រត់​ចោល​ដើម​ជ្រៃ​នោះ​ទៅ ។ វេលា​យប់​ស្ដេច​កណ្ដុរ​ស នាំ​គ្នា​ទៅ​លួច​យក​មាស ពី​ផ្ទះ​បុរស​នោះ​អស់​មក​វិញ ។

ចង់​ស៊ី​កុំ​តាម​ឃ្លាន