რინაში ჯვარც ვორექ მუკოჭკადილი
დო გურც მუმოგუ ჭიფე ლისმარი,
სი მირაგადუქ: სქვამას ხანტილი,
ათე ქიანა ორე სისმარი.
ვაგონჯარუდას მაფაში დიარა,
ვართ თავადეფიში ორქო–ვარჩხილი,
ცაშჲ თუდო ირ კოჩი ღურაში თია რე
დო დიხას ონტუ ცოდაში დაჩხირი.
,,მუსუთ ქარწყექჷნ, ირფელ სქან ქორდას?“ –
ათე ჩილათას ჸუნც მარებელი,
მუთუნ ვაიჸორდას, მითინ ვაიჸორდას,
კოჩიში თოლეფიში მაღორებელი.
გურც ოხიოლჷნ, შურც ანგარინე,
თე ოქიანე ნარღით ეფშა რე,
სი ქოულ, მარა სოთა გალინე,
უგუთებ შარაში ჭიჭე მეშარე!