ჭიპიტოშ მუმულია
ამბექ თაშ დიჭყჷ.
ყი-ყი–ლიი–ყოოოო! – თენა რდჷ ბოლო მეჸიონაფა ბოჩიაშ მუმულიშ, ნამუსუთ მინჯექ ბურჭულიშ ართ მორქიაფათ დუდი მეცალჷ.
თი დღას მუთუნ შხვა ამბე ვამოხვალამე... ონჯუა ბორჯის ბოჩიაშ ჩილი დო სქუალეფქ: ოსური ქსენიაქ, ძღაბეფქ მაყვალა დო ფაჩაქ გეშვეს მუმულიშ ბულიონ... თინეფიშ მეძობელიშ (ჭიპიტოშ) ბოშეფქ ბარჯგალა დო ცაგუქ ქუალეფი მოუნჭეს ბოჩიაშ ჯოღორს (ბურძგლას), ნამუთ მუმულიშ ძვალეფს ხუტორუნდჷნ, დო კუჩხი მეტახეს.
მეძობელეფქ წეკინდეს: ბოჩიაქ ჭიპიტოს ქიმწავალჷ, თხაშ მახინჯი რექია. ჭიპიტოშ ოსური ფუცაქ ქსენიას წყარიშ ეფშა ვედრა ქაჸათჷ... ბაღანეფქ ართიანს ქუალეფი მოუნჭეს.
თენა რდჷ დო თენა, მეტი მუთუნ სარკო ამბე ვამოხვალამე თი დღას.
მიკილჷ სუმ–ოთხ მარაქ, მეძობელეფი ართიანს თოლიშ ოძირაფალო ვა მასქიდუდეს, მუჭო, ართ დღას ჭიპიტოქ ქიჩიულჷ უბანიშ რწუმებული კორსანტელწკჷმა. თე ამბექ თიშ უკული მოხვადჷ, მუჟამც ბოჩიაშ ქოთომი ვარულიაქ წიწილეფ გეიოფურინუნ.
-მა ვამტკიცენქ, ჩქიმ ჯიმა კორსანტელი, მუჭო წიწილეფი უკანონოთ რენა გიშულირი, – უწუ ჭიპიტოქ უბანიშ რწუმებულს დო ბეჭედამი ქაღარდი ქეწუდჷ, – ა, პატჷნი, ჩქიმ ოსურიშ, ფუცაშ ნაჭარა რენია, ნოტარიუსიშ უმოს ძალა უღუნია, მუშ თოლით ძირუა ირფელი.
კორსანტელქ ქაღარდის ქიგიოჯინჷ დო დუდს დუკანტალუ:
-მდაა, საინტერესო რე, მარა მუთ ამტკიცენს ფუცა ირფელს თეს?
-ირ ონჯუას, ჩქიმ ჯიმა კორსანტელი, თიშ ვარულია დო ჩქიმ მუმულია ყუყულა, ირო ართო რენა, ჩიჩუაშ მეტი შხვა საქმე ვაუღუნა...
-ენა ქო, ქო, მარა.
-მუ რე მარა?! მუმულქ ვაჩიჩას დადულინ, წიწილეფ სოურეშე მოურს?
-მუ გიჩქ სქან მუმულწკჷმა უღუნ... ვეგებგი... მუ შქას ოკო რდას იშენ დო იშენ სქან მუმულია, ბოჩიას ღორონთქ გოუნჭყორუო, ვაჸუნსო მუმულია?
-ჸუნდჷ პატჷნი, მარა ასე ვაჸუნს.
-გიმოჩუო?
-ართ თუთაშ წოხლე მეცალჷ დუდი.
-მდაა...
-მუ რე, მდაა.
-მუდგარენ მოთაკილჷ.
-მუ გოთაკილჷ?
-ასე ექსპერტიზა მიპონაო?.. სოურეშე გებგა, ხვალე სქან მუმულია ხო ვარე თი დადულიშ მაჩიჩალი?
-ოშმეშეფშა ხე მისჷ კორსანტელქ დო გიძიცუ.
-დია, მუს რე იჩიებუნ? ანწი, გირაგადუქ კოჩურო!
-ხო ქიშილებე?..
-მუ შილებე?
-თქვან მეტი შხვა მითინს ვაჸუნსო მუმული, თქვან მეძობელეფს?
-მუჭო ვაჸუნა, მარა ოშ პროცენტით გირაგადუქ ქიდამჯერი ჯიმა ქორექი-და... შემლებ ფაქტის ქიგვოჭოფე ჟირხოლო.
-ფაქტიო?
-ო, პატონი.
-ჯგერი, თაშ ქორდას... ჩიჩუნს სქან მუმულია ბოჩიაშ დადულიას, ენა ქიგებგი, მარა სქან პრეტენზია მუჭო გებგა, მუ გოკო?
ჭიპიტოს ქელაძიცინჷ:
-მუ მოკო-და, გვერდი წიწილეფი ქომჩას, მოკუთნჷ, მუჭო მუმულიშ მინჯეს... შხვა მუთუნ ვა.
-მდაა, ქო პატჷნი, ბძირათ, ბძირათ, – კორსანტელქ ჭიპიტოს თოლეფი ქინაპირჭინუ, – დიპჭყანქია გითოძიას.
მუჟამს ბოჩიაქ ქიგეგჷ, მუშ გურშენ რდჷ კორსანტელი მუშ ჸუჩა მოულირინ, კიჟინ ქიდაჭყჷ:
-მუ შქას რე თაქ ჭიპიტოშ მუმულია, ჩქიმ დადულს ხვითო ოჭირუდჷ, დღაშე სუმ–ოთხ მარქვალს სქუნდჷ დო გეგშეჸონ წიწილეფია!
თიწკჷმა კორსანტელქ ჭიპიტოშ ოსურიშ, ფუცაშ დოკუმენტაცია ქაძირუ, თოლიშ წოხლე ქიგუფიორუ, დო ქიგუძინჷ:
-ხვითო ოჭირუნ ფერი დადულეფი მოჭვათ დღას ვეგედოხოდუნანია!
დიჭყჷ ართი ამბექ!
კინ წეკინდეს მეძობელეფქ.
კინ მიწოვალაფა.
თუმაშ გოპუტორაფა.
ქუალეფიშ დო წყარიშ ეფშა ვედრაშ ჸოთამა.
-მუ შქას რე ე თხაშ მახინჯიშ მუმულია, ეგებ გვალო შხვაშ მუმული ჩიჩუნდუა ჩქიმ დადულს?! – კიჟინუნდჷ ბოჩია.
-ჩქიმ მუმულქ სქან დადული ჩიჩუა. – იძიცანდჷ ჭიპიტო. გიაძიცენდჷ ბოჩიას.
-ჯგერი, ჯგერი! გობაღჷნა ღაჭალი! ონჯღორე ვაიჩქუნანო? – ქიმიოკიჟინჷ კორსანტელქ, – ქიანა ქიგიშაყარეთინ? ქიბჯინათ ონჯუაშა, მუჟამ მუმული დო დადული ართიანს გეკოძირნან... უკული, ჩქიმ პატჷნი რექუნია, თეურეშე გომწყუნქ საქმესია.
ონჯუა ბორჯის ჭიპიტოშ მუმულქ მუშ ოქოთომეს დადულეფ დაჸონუ, უკული თოლი ქინაპირჭინუ ბოჩიაშ ოქოთომეს, თინა რდუ, ოკო ქიმიოჸიონუკონ ყი–ყი–ყუ–ყუ ვა, მუჭო ოქოთომეშე კრუს–კრუსით გეგმიფანცალ ვარულიაქ დო გახანგებულო ქიმირულჷ მუმულიაშა. (წიწილეფი ხოლო ხასჷლას ჸუნდჷ).
მუმულქ ქიმნაფურინ დადულს დო ქიდიჭყჷ თი ამბექ...
- ეჰეეი! – ქიმიოკიჟინ ჭიპიტოქ, – ართით ნოლი! გვერდი წიწილეფ ჩქიმ რენია!
კინ წაკინდაფა.
კინ ართიანიშ გორაფა.
-გაჩენდით, გობაღჷნა! მუნერო ირთუნთ! ვარწყეთო მუსხე რენ! თოლი სო გიღუნანია? – კორსანტელქ დახე ძიცათ ქენიფსუ...
ვითოსუმ წიწილა რდუ ორთალი...
მუ ბღოლათია?
–მიფცადათ ჭიჭე ხანს, მირდან წიწილეფქ, ქიგებგათ მუსხე მუმული იჸი დო მუსხე დადულია. მუმულეფი მიდეჸონას ჭიპიტოქ, მუჭო მუმულიშ მინჯექ, დადულეფი ბოჩიას ქიდასქიდასია.
კორსანტიშ სიტყვა კანონი რდჷ.
ჭე ხანქ გემკორთჷ, დახერდე ართი თუთაქ, დო ართ დღას უბანიშ რწუმებულიშ კაბინეტიშ კარი ბოჩიაქ გემკანჯჷ.
– ა პატჷნი, დაკუმენტი, მალაზოჯით დო თქვან თოლით ქოძირითია, – უწუ ბოჩიაქ კორსანტელს.
კორსანტელქ ვადუჯერჷ, მარა მუჟამც მუშ თოლით ქოძირუნ, დახე ქაფურინუ, თუმაქ ძიგირცალო გინართჷ... ვითოსუმ წიწილაშე ართი ხოლო ვა რდჷ მუმულია.
– ასე მუ ოკო თი ჩიჩიე მაძაგვინა თხაშ მახინჯის? ხო მუთუნ ვაკო? გაძიცინჷ ბოჩიას.
კორსანტელქ ხელეფს ეუკინჷ:
– მუ ოკო და ალიმენტი! კანონით ალიმენტი ოკო გეგნიგას ჭიპიტოქ მუშ მუმულიშ სახელშავა!
ბოჩიაშ ფანიას დიდი დო ჭიჭე ხიოლს ღურუდჷ... ტაბაკი განწყის, კორსანტელს გვერდი ლიტრა კარალიოკიშ ონტკა ქექთაწირეს დო უკული ქუდუძახეს ჭიპიტოს. კანონით მუქ (უმოსო მუშ მუმულქ) ოკო გეგნუგას ბოჩიაშ დადულს ჟირი ფუთი ჭკვინჭკვი, სუმ კილო ქობალიშ ქვირი, ოთხი კილო ლაიტი დო ჟირი კილო ქატო. თიშ გალე „მანი–კუპრა“ დო მალიშკა“ გვერდკილოიან კოლოფეფს ენოდვალირი. ჭიპიტოქ კიჟინ ქიდიჭყჷ: ენა სონ წესი რენია! მარა კორსანტელქ მაკილაფუ, მუჟამც დოკუმენტაცია ქაძირუნ: სოიშა სქანი მუმულიშ სახელშა ალიმენტიშ ქვითარი ვეგშაბჭარენ, უჯგუშ გაჸი, გეგნიგე, ვარა უკული უმოს დოიდოხოდუნია – დო ქითაკიჟინ ჭიპიტოშ ბოშეფს, საკეფი გეიოფშითია.
-სქანი მუმული ჩიჩიე ჸოფენია, ხვალე ჸიონიშ მეტი მუთუნ ვანოჩქვენია, უჯიშო მაჩიჩალია! – იძიცანდჷ ბოჩია, – ვითოსუმიშე ართიქ ხოლო ვაკეთებუა!
ჭიპიტო გინნახანგებუს ქოგუდჷ, თინა რდჷ ბოშეფქ გეიოფშეს საკეფი, მუჭო თი წუთის მუმულქ ქიმიოჸიონჷ: ყი–ყი–ლიი–ყოო–ვაა! თიწკჷმა ქიხვამილუ ჭიპიტოქ ბურჭული, ბძირათ მუშ მაგაფალი ვორექია ალიმენტიშინ! ბოშეფს საკეფი გეგწუჸოთ ხეშე. გეგმათხოზჷ მუმულს... აა, სი ონჯღორეშ მაძირაფალია! – ოკარიეშ ხასჷლას ქიმკაჭოფჷ დო დუდი მექანცალუ!
ეკენია 1981 წანა ოჩამჩირე