Jump to content

ჩელა'

From Wikisource
99332ჩელა'ჯვეში მარგალური პოეზია

აშო, ჩელა, სი ჩერჩელა,
სი მონობას გეგაფილი,
სი უჩხონჩხე, სი სერგელა,
სი კისერი ელაფირი!
აშო, ჩელა, ბორო ჩელა!
ოჭკუმალო შხვას დუს არზე;
ეცალ რინას დიდო უჯგუ,
შუროთ ქიანასჷ ვა რდე.
აშო, ჩელა, ბათომიშა,
დუდჸ გეგიძუ სასწორიშა;
დიო ჯგირო დორხენდჷნა,
ბოლოს დუცჷ მერქექჷნა.
გო{ვ}უსვათ, ჩქიმი ჩელა,
ზუგიდიშე დარჩელიშა;
გოქარილი ვორეთ, მარა
ვე მჷმაშქვანა ტკვარჩელიშა.
აშო, ჩელა, ვიშო, ჯაგა!
ჩქინი ნახაჩქა რე ჸვანა,
მარა გვერდის მიდამჷღანა,
ჩქინჸ ნაშრომუს ვა მუჩანა.
აშო, ჩელა, ვიშო, ლომა!
ჩქი ბლასუნა მეტი შრომა;
ირო ქომუბშენთ, მარა
ვორეთ ჟირიხოლო ჭკოლა.
აშო, ჩელა, ვიშო, ბუსქა!
ნება ვა რე, ნჷმჷ კუსა;
ოში დიხას ჭყოლირი კოჩქ,
ჭუას მუ წამალი {ვ}უსვა?
შარას გილაბცანცალანთჷ
ალონიშე შქასერიშა;
ჩელა, თეში დობღურუთჷ,
ვე ითმართენა სარჯელიშა.
ჭკოლათ პუნსუ ჩქიმი ბუსქა,
ჸუდეს ვა რე ჭა დო ფურჩა;
ირფელი შხვაქ მიდამიღუ,
დო ჩქიმჸ ბუსქას ანწი მუ ბჩა?
ჰოჲ, ჩქიმჸ ჯაგა, ჩქიმი ჩელა!
დუდი მაფუ ონგარალი:
მათი დუცუ მონობხენა
ნგერჸ დო ტურა ოჭყვადალი.
ჯაგა, ლომა ბორკილეფი
სიღარიბეშჸ ჭოფილეფი!
დღას ვა გებხარებუთუ
შხვაში მონა-მორჩილეფი.
ჭურია დო ნაბადა რე
ჩქინი კლასი, გიმნაზია;
ჩელა, ლეტას ქაშენჯირი,
ინკორი დო იკვაზია.
ჩქიმი ჩელა, მუ გიწუა?
ვა გჷგეგებუ ჩქიმი ჭუა;
დუსუ მიღუდანი ჭკუა,
ნტერსუ ხვადუ დიდი ქუა.
ბოში ვორექ ჯგირი, მარა
ჯიბეს ვა რე ჭყელი ფარა;
რადგანს ღარიბჸ ვორექჷ ნი,
ჸოროფილსჷ ვა მუჩანა.
დღაშ დო სერით ქომუბშენქ,
ჩხურჸ მაწუხენს, მინი ჩხანა,
მარა ჯგირი ვა მჷკმოქუნსუ,
შქირენული მაფუ ქვარა.
ჰოჲ, ჩქიმი ჩელა, ჩქიმი ჯაგა!
მდიდარი რე გომორძგვილი;
ღარიბჸ ვორექ, მდიდარს მეჸუნს
ჩქიმი სქვამი ჸოროფილი.
ჯაგა, ლომა, მირჩქილით,
მუს გიწოლენთ, ქიჩინით;
ართო მიბრაგადუათ,
მუს ქიბჩინენთ, ვათუათ.
ჯაგა, ლომა, ბუსქა, ჩელა!
თოლსჷ სინთე ვა ნობღვენა;
მუ ჭირდჷ ნი, ვა ნობჩქვენა.
ასე ქობძირითი თენა.
ჩქი ვორეთ დამნაშავე,
ჩქინი დუსუ იბღუმპუნთუ,
ჩქინი სახეს ვა ვორწყეთ,
მაალ-წყარსჷ მეუღუთუ.
ჩქი უხაჩქჷნთ ქობალსია
არძა მუქთა-ხორასია;
ჩქი ურჩანთ ფარჩემსია
უსაქვარე კახმემსია.
ჩქი უკეთენთ დოხორემს
ნგერეფი დო ჯოღორემს;
ჩქი ვოჸოთანთ ტყვიასია
მუშას, ჩქინი ჯიმასია.
--
ჩქი ჩქინ დუსუ ბღალატენთ,
გერჸ დო ტურას ვამარგენთ.
ჩელა! ანწი მობაღუნა
ტვერჸ დო ლეტაში აშახუნა,
მათრახეფიშ მოთვინება,
ჩხურჸ დო შქირენიშე ღურა.
ერთობა რე, ჩქიმი ჩელა,
უძლეველი დიდი ნძალი;
ის ვჸარჯგინანს ნტერიშ ტყვია,
ლეკური დო ზაბარზანი.
მარა დიო თე ერთობა
ვა მიღუნა უბედურემს;
ოჭკუმალო აწჷვძჷთუ
ნგერეფი დო მელა-ტურემს.
ჯაგა, ლომა, ბუსქა, ჩელა!
ანწი გიჩქიდანი თენა:
შხვადო ვა რე ჩქინი შველა,
ჩქი ჩქინჸ ნძალა დამირსხენა.
ჩელა! მა გირჩენქ თეს,
ქიმწუვძახათ ჩქინი ნტერს:
გოუმორძგვას ერთობას,
გვერშაპიში ეკორთას!
ჩქინჸ ხესჷ რე ჩქინი ბედი;
ვარა ღურა-დასაჯება,
ვარა სრული გამარჯება.
ჩელა, მობლასათჷ ნტერი:
ლომი, თუნთი, ტურა, ნგერი,
არძა ჩქინი მაჭკუმალი,
არძა ღორონთიში ჭყელი.
დიბრთინუათ, ჩქიმი ჩელა,
თე სამოთხე მშვენიერი,
ბოროტება დოპილათჷ
დო იპიით ბედნიერი.