ყებური
ჩერია მონტყორს უსოფუანც,
ქუაშ წყურიშ ქიკვარკვანტ,
დად თხულენც, ძაფის წკონდას,
ჩუანც დაჩხირ გაკვარკვანტ.
დირეს ჸვალი მჷკოჭაჭ,
ჸვალსჷ ცჲმუ მაჭვარჭვალ,
ღიფა დაჩხჲრ იგარგანჯ,
დიშქას ჟვეპურ მაჟვარჟვალ.
ოფურკეშე ფურკიშ კუმა
ცაშა ჭიფას მიღვარკალ,
ბაბუს ხასლა გორგილაფ დო
გჲნძე კველას გიღვარკალ.
მოთა „ღჷრღის“ უფუნუანც,
თხაში ქონით დოუზანც,
ბაბ ქურქულანს, კვარკვალანც,
დო მოთას ქეუძახ:
–ქიდაჸათი ოთხუალი,
მა გამკომიღ მუთარე,
ნიორამი ონტკა ქოფჩი
გურცუ თინა მუკარე!