უბადო თოლი
გვალო ტყურაია ამბეში ჩიება მილამ. ეგებ შურო ვაღირდას რაგადჲშა, მარა ჭიჭანობას ნაძირეფუქ ასეშა ქჷმმაჸუნუნჲ, გინობჭყვიდი თქვა ხოლო ქჷგეჩუათჷნჲ.
ართი, უგურაფუო გურაფილი, ხანშა მიშულირი ოსურ პატონიშჲ ამბე მიღუ ორაგადე.
უგურაფუო გურაფილეფი ბრელი ჸოფე თე ქიანას. გურგოჩამილი დო გოხვამლაფირი კათას უძახდეს თენერეფც. ორთაში უჭარ კირბის გურიში თოლით ოკო ეშაჯინა. უკმელას, გურიში ჩამაში სინთეთ ბრელშა აფჷ შარეფი ნაგორა კოჩიში სქის.
ჟირი მონჭვა გეუხედ მარქვალეფშა ვენერას. ჟირხილოქ გამნიჸუნ წიწილეფი. ქორდჷნდეს მუნეფიში გამნარჸის ქოთომეფი. დიდა-სქუალობაში მარდი არძო შურდგჷმაშა აფჷ ღორონთც მეჩამილი, ართი წიწილა გეითუჸუნე, დუც ქაგოჸვილანც მონჭვა. სოთინ წიაფის ქიგეგონენცინ ხეთე ქიმირულე მახვარებშა. ათაში ჸოფე თენა ქიანაში გორჩქინაშე ამდღარშა.
ართი ჩხანაია დღას ოზეს მუწორდეს თე მონჭვეფი. ოგურუანდეს წიწილეფც ნჷნძგიში ხვარებას, ნდოლოში ჩხირკუას დო ცვანგუას.
შურო ველჷდინ თეში ქირქ ქიგიანთხ ართის. ქჷმნაფურინ ჟი დო ქიგიაშქ ჯღვალიკი. ქოძირუ თენა ვენერაქჷნი, რკიაფით ირულ მონჭვაშა. აშქურინ ქირც დო ქოფურინ კინე. მონჭვაქ ართი ქიდიფართხალუ, მარა ვამწადგინ ეშე დო შური გოფარსალუ.
მონჭვაში ღურა ართი რე დო, ქჷდოსქიდ ომბოლო ვითოხუთი წიწილაქ. შარა ვარდ არძოქ ვაგოჭყორდჷკონი. უმონჭვეთ წიწილეფიში რდუალა დიო ვაჸოფე სოფელც. ქიმშუხუნუ მაჟრა მონჭვას ვენერაქ ომბოლი წიწილეფი, მარა ვაქიმინ იქ. აშო გეითირაჸ არძო დო ხოლოშა ვამკინჭ. ბრელი ინარღ დო იფირქ ვენერაქ. უკული ართი არზიქ გოურჩქინდ. “დოიკაკჷნქია მა სი წამალც!” -დარცქინ უბადო მონჭვას დო მინილ ჯარგვალშა. ქაკლურღ ლიშის ძაფი დო გორსაპ სანთელით. უკული, ოჭოფ თი მონჭვა დო ქიწიხუნუ კართეშა. თოლეფიში ფიჭი გამუზინდ მოთხილებურო დო გელუჭუ გოსანთელერი ძაფით. თოლი ელაჭელი მონჭვა მიდეჸუნ მინდორშა დო შხვაში დო მუში წიწილეფიში შქას ქიდახუნუ. ვეიშაგორ ართიანშა შხვაში დო მუშიქ თოლელაჭელ მონჭვას დო მუშიში სიცოდილით ქიგნაფორუ არძოს ტიბი ფსუალეფი.
გოუკვირდ მეძობელეფც თე ამბექ: მუქ მუგოგონუა თეჯგუა თოისერი.
“უბადო თოლი დოუწკურია მონჭვას დო დიდა-სქუალობაში მარდი ქავოტევა ხვალე” -უგამ მეძობელეფც გახარებული ვენერაქ.
სუმი მარას თოლი ელაჭელო გილაკუხანდ ოზეს მონჭვა. უკული გაიშუღ ფიჭაშე გოსანთელერ ძაფი დო დოურთინუ თოლიშჲ სინთე. გორდილ
წიწილეფშე, მუში დო შხვაშიქ ვეიშაგორ უბადო თოლც დო გინართ დიდათ ომბოლეფც ხოლო.
მონჭვა ირსხეს ცოდაშე.
კოჩი, სი მუ გოხვარ!
მი ელაიჭანც სქან ჰარამ თოლეფც!