სონეტი ეკოთანას
ზღვაპიჯიში მანგასუ ქეკოზღვარზღვუ ხინკეფი,
რე შვერთითუ კირილი ზისხირითუ ნაჭარა,
ოჩხიჩხინანს ბორკეფი წყვირთალი დო კაჭალა,
გეგლალაფუ ნამთინეს მიკოტახილ ყვინგეფი.
დუღიჭონუ ღვაჭასუ ატარიაშ მინკეფი,
“მუსხი გილამგაგურუ?!” ჩქიმ დუდიშე ბღაჭალა,
ექი-აქო რწკინუნსუ ჩხე გურიშე ნაჭვალა,
მაბჟალიას მებეჭნა ბორიეფი წინკეფი.
ჯგირეფი დო ფურეფი ზოხო-ზოხო დოსხუნე,
ოქრო _ ხუ რე, ნძორეფი_ რობუს ვენინტირენა,
ირფელ წოხლე ეწომძუ სანგარო დო ოსხუნე.
კარაკანო იძირე სონ რენა დო მი რენა,
დიდი ამბე! სარალო, ჭიჭე ქეთიბოსხუნე!
უღურალშა მეურქდა ქიმაჸალე შქირენა!