სისმარს სისმარ გიაძირუნ
სისმარს სისმარ გიაძირუნ თიმწკჷმა,
სი სოთინ ვარექ.
მურიცხი მუშ სიტიბას ვაგინაფულენც.
ბაიაშფერი უშქური, მუდგანერო, ოსურსუთ აგურუ
თუთაშფერ ოსინთეშე მაფურინალც.
აწოჩამაშე ქოთქვი ,,უკმელა ვორექია -და"
ნოთელო გინირთუქ!
ირფელ მუშო რე დო მუშუშო გერსხჷ
მუშ გუნაჭყეფუს.
ქექე ბორია ვარჩხილიშფერო მიჯინე.
აფუნც პეულეფიშ გოპირუა ვარ, თირც თეში გუოპირაფუა
მუშ გურიშ სირგილაქ ირიათონო გაჭყორდასუნ.
ებყარი-და, მუნაფაწკჷმა ართო ებყარებუქ.
ჩქიმ უკულ მიარე ბორჯის მუკულებ.
ჩქიმ ნანოქურაშე ბაღანა გეშეძიცანს დო
კვარაკუნჩხა გეგნირულე ათე ცვანე უგუჭყაფუს.
მიშვოხექ ჩქიმ ნოთელც.
თოფურიშფერ ფაჭვიეფშე
უღურალო ინგობორა, ჩეთ, ჩეთ.
ჩქიმდე მუნაკვათა ქიანა,
სქან ტანიშ სიხოლა რე.
დო მა ვორექ უციოთ, თახმაშე, ირფელც თელი
დო უგუწყანე,
მიდგა მორწყენ დო ვამორწყენი.
მა თექ ვორექ, სოდეთ, სი ვეძირექუნი.