რობაიეფი (გინმათანგალი გიორგი ხულორდავა)
ჸათე კულა ჩქიმიცალო, ჭარაშ გჷნაჭყორი,
იჭიროთჷდ ჭალაბერი, ცირაშ თომაშ ჭკორი,
მეხუმაფილჲ ხეშ მათხუმალჲ, თაქ ორწყექჷნ, ართ შვანც,
ძღაბიშ ხურხის ოხუტოლჷდ, მუჭოთ ჭიჭე ჭყორი.
კულას ლეჩქვით მივანჭინი, ნწალე ორდჷ რინაშ ჭინი,
ეფშა რინა მოკოდჷ დო უბადობას გივაჯინი,
ლეჩქვის ლეჩქვი ქიწომზად დო სალამუსოთ თქუანდ კინი:
"ღვინჲ გეღურწი"- მაჟირაშახ ვეჸუაფჷ სქანი შინი".
დუდჲ იბტახი: მოიადას ვავორდინი მინარჩქვანა,
თე ქიანას მუ რე ჯგირი, ჯვეშ თუ ახალჲ, ჭკუა, ჭყანა?
მენცარქ მიწუ: "მუ და ხეთჷ გიკებუდას ძღაბიშ წელი
დო ართ სერი გაგინძორი, თეში, მუჭოთ ართი წანა.
ართჲ მეკულე, ნაჩინებჷ, ბძირი ჸათე მარას,
დიო დიხაშ თხორუა რე, უკულჲ ოკო ბარას,
თეს ზანდჷ დო კუჩხიშ თუდო დიხაქ დიჭყჷ ღვარა,
"სქანიჯგუა კოჩი ვორდი, ართ შვანც, ჭიჭე ნარას."
ჰე, მერქიფე, აგოთანას ქუმურთუმუ, ჯუმა,
გეშაბღურწათ თე ორკოლი, მუთ ვამაშვეს ღუმა,
ჟირ დღათ მობრთით ქიანაშა, ქიგიობი ღვინი,
უკულ, ქოგიჩქ, ვამჭარჷნა ართო აკოხუნა.
რახან მა ათე დიხაუჩაშ ვორექ ხირზენი
დო მითინ ვაბძირ, ჯგირ დო ფურშე ქივენირზენი,
ხელეფშე კულას ვაგუჸოთანქ, თე უშარობას
გოკონდა შუმილ შეხვადი დო გონდა ხირზელი.
სოჲშახ, უნელო, სქან ღურუში ქუმურც ორანი,
ქუმორთ გაღაშა, ღვინით გონწყი რინაშ დორანი,
ქიმეხვად, ჸურუ, ორქო ვარექ, დიხას მითორდვან
დო ართ დღას ბარით კინე აშო გეშართხორანი.
ანდაქ ეკირთუ, ოქიანეს ბრელშა უთუნი,
მითინც ვაუჩქჷ სალამუსო, სოლე მუბრთუნი,
ჩქინი ბედიში ვამიჩქჷნა თე ჭიჭეშ ვიშო,
ღვინით ორწყალი კულეფ ვორეთ, ვართ შხვა მუთუნი.
ეჰეი, ჭარა, ათე ბონდღი სქანი მოსა რე,
ტანც ქჷგმოსოფი ჩეჟიერიშ წკონდა ოსარე,
ოშუმალ წყარით გომისქირე, მასქურქ დირქჷნი,
ხათე დაჩხირი ქუმომბარი, ჩქიმი მოსარე.
ჰე, მერქიფე, სქანი კუჩხი ჩქინოთ ჯგირიშ ორე,
ღვინ ქიგემიბჲ, ჯგირ დო ფური ოკო გეგშაბგორე,
ხოსრო რდჷ დო ვარ ჯემშიდი რდჷ, არძა ოჭკომ დიხაქ,
ზარხული რე ჩქიმი მულა, ზოთონჯჲ ულაშ დრო რე.
თი აკანც, სოდეთ ბარამ-გური მილარდ წოხოლე,
ასე ერცქემი მილაჯანუ ეთი დოხორეს,
ართ ბორჯის დიხას ვეცადუდ დო გილერქალუდუნ,
ამდღა ბარამი გინორთელე დიხაშ მოხორე.